Początki chrześcijaństwa na Węgrzech wiążą się z zaniechaniem podbojów europejskich przez wojownicze plemiona madziarskie po klęsce doznanej od wojsk cesarskich nad rzeką Lech w 955 r.
Nowym księciem został Taksony, który zdecydował się osadzić swoich poddanych na Nizinie Panońskiej. Taksony zmarł około 970 r., a władzę w księstwie objął jego najstarszy syn Gejza. Umocnił on swą władzę, dławiąc opór dowódców wojskowych. Uczynił to między innymi przez swe małżeństwo z Saroltą, księżniczką węgierską z Siedmiogrodu, ale w 973 r. Gejza wysłał też posłów do cesarza Ottona I z propozycją pokoju i przysłania chrześcijańskich misjonarzy. W 974 r. Gejza przyjął chrzest wraz z żoną, dworem oraz pięcioma tysiącami wodzów i wasali. Gdy narodził się syn Gejzy, Vajk, który po chrzcie przyjął imię Stefan (Istvan), późniejszy święty męczennik Wojciech został jego wychowawcą.
