1 LISTOPADA
Wtorek
Uroczystość Wszystkich Świętych
Ap 7, 2-4. 9-14; Ps 24; 1 J 3, 1-3; Mt 5, 1-12a
„Cieszcie się i radujcie, albowiem wielka jest wasza nagroda w niebie”.
W dzisiejszą uroczystość wspominamy tych, którzy w ciągu swojego ziemskiego życia naśladowali Jezusa. Błogosławiony to ten, który jest szczęśliwy. Czy w codzienności naszego życia staramy się doświadczać prawdziwego szczęścia, które pochodzi od samego Boga? Czy podążamy drogą błogosławieństw? Czy modlimy się z wiarą, prosząc: „Spraw, abyśmy byli świętymi, jak Ty jesteś Święty”?
2 LISTOPADA
Środa
Wszystkich Wiernych Zmarłych
Hi 19, 1. 23-27a; Ps 27; 1 Kor 15, 20-24a. 25-28; Łk 23, 44-46. 50. 52-53; 24, 1-6a lub krótsza Łk 23, 44-46. 50. 52-53
„Nie ma Go tutaj; zmartwychwstał”.
Dzisiejsza Ewangelia opisuje mękę i śmierć Jezusa oraz Jego zmartwychwstanie. W tym dniu modlimy się za naszych bliskich zmarłych. Tylko w perspektywie zmartwychwstania Jezusa i w tajemnicy Jego pustego grobu człowiek wierzący potrafi zrozumieć prawdę o życiu, które w chwili śmierci zmienia się, ale się nie kończy. Prośmy zmartwychwstałego Pana o życie wieczne dla naszych bliskich zmarłych, a także dla nas, którzy jeszcze jesteśmy pielgrzymami na ziemi zmierzającymi ku wieczności.
3 LISTOPADA
Czwartek
Flp 3, 3-8a; Ps 105; Łk 15, 1-10
„Radość nastaje wśród aniołów Bożych z powodu jednego grzesznika, który się nawraca”.
Wokół Jezusa gromadzą się nie tylko sprawiedliwi i bogobojni. Dzisiejsza Ewangelia pokazuje, że przychodzą do Niego również grzesznicy i celnicy, ponieważ chcą Go słuchać. Faryzeusze nie są z tego zadowoleni. Tymczasem Chrystus chce dotrzeć do wszystkich, nie tylko do wybranych. Dlatego jest nam bliski obraz zarówno pasterza szukającego zagubionej owcy, jak i kobiety poszukującej zawieruszonej drachmy. Ewangelia kończy się stwierdzeniem, że „radość nastaje wśród aniołów Bożych z jednego grzesznika, który się nawraca”.
4 LISTOPADA
Piątek
Św. Karola Boromeusza
Flp 3, 17 – 4, 1; Ps 122; Łk 16, 1-8
„Pan pochwalił nieuczciwego rządcę”.
Pewnie nas taka postawa dziwi, a nawet gorszy. Jeśli jednak postawimy się w miejscu Jezusa i przynajmniej trochę spróbujemy zrozumieć tajemnice Bożego miłosierdzia, wówczas przyznamy Mu rację. Chrystus wiele razy pokazuje nam, że na pierwszym miejscu jest człowiek i jego dobro. Nie kierujmy się sztywnymi przepisami, ale roztropnością i miłością.
5 LISTOPADA
Sobota
Flp 4, 10-19; Ps 112; Łk 16, 9-15
„Nie możecie służyć Bogu i Mamonie”.
Czy jesteśmy wierni naszym najdrobniejszym zadaniom, obowiązkom? Nieraz chcemy zabierać się za rzeczy światowe, których wykonanie zdaje się dla nas okazją do udowodnienia sobie i innym, że stać nas na więcej, a nie potrafimy zadbać o drobnostki. Chcemy pouczać innych, a sami nie jesteśmy idealni. Co jest taką drobną rzeczą, chociażby w wymiarze duchowym? Codzienna modlitwa, niedzielna Eucharystia, obowiązki domowe i ich rzetelne wykonywanie.
6 LISTOPADA
XXXII Niedziela Zwykła
2 Mch 7, 1-2. 9-14; Ps 17; 2 Tes 2, 16 – 3, 5; Łk 20, 27-38 lub krótsza Łk 20, 27. 34-38
„Bóg nie jest Bogiem umarłych, lecz żywych”.
W dzisiejszej Ewangelii, odpowiadając na pytanie postawione przez saduceuszów, Chrystus nie skupia się na śmierci, o którą pytają, ani na tym, czyją żoną będzie owa niewiasta mająca kolejnych mężów. Chrystus wskazuje, że Bóg jest Bogiem żyjących. Żyjących na wieki. Nie rozumieli tego saduceusze, którzy wątpili w fakt zmartwychwstania. My jednak wierzymy, że Jezus zmartwychwstał, a przez to i my możemy mieć życie wieczne.
7 LISTOPADA
Poniedziałek
Tt 1, 1-9; Ps 24; Łk 17, 1-6
„Jeśli brat twój zawini, upomnij go; i jeśli będzie żałował, przebacz mu”.
Gorszymy się wieloma sprawami, wręcz wydaje się, że skandal goni skandal. Wytykamy grzechy innym, a siebie usprawiedliwiamy. Inną sprawą, którą dziś porusza Jezus, jest przebaczenie. Jeśli bliźni nas o nie prosi, powinniśmy mu je dać. W duchu wiary i naśladując miłosiernego Boga, który i nam zawsze gotów jest przebaczać.
8 LISTOPADA
Wtorek
Tt 2, 1-8. 11-14; Ps 37; Łk 17, 7-10
„Słudzy nieużyteczni jesteśmy”.
Służba. Co wolimy bardziej: usłużyć komuś, rezygnując ze swojego czasu, poświęcając swoje siły, a może lepiej czujemy się wówczas, gdy sami jesteśmy obsługiwani? Chrystus dał nam najpiękniejszy przykład służby. Służba bowiem jest wyrazem miłości i szacunku wobec tego, któremu usługuję. Jeśli zatem kocham Boga, to nie kalkuluję, ile z tego będę mieć dla siebie, ale w duchu miłości podejmuję się posługi.
9 LISTOPADA
Środa
Święto Rocznicy Poświęcenia Bazyliki Laterańskiej
Ez 47, 1-2. 8-9. 12 albo 1 Kor 3, 9b-11. 16-17; Ps 46; J 2, 13-22
„Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzy dni wzniosę ją na nowo”.
Bazylika Laterańska, której rocznicę poświęcenia świętujemy, nazywana jest „Matką i głową wszystkich kościołów miasta i świata”. Matkę się szanuje, ona daje życie, przekazuje wartości, podejmuje się wychowania. Kościół jest naszą Matką. Dlatego dzisiaj, myśląc o najważniejszym kościele na świecie, dziękujmy za to, że od chrztu należymy do tej przepięknej wspólnoty – Kościoła, w którym działa Chrystus. W jakiejkolwiek świątyni trwamy na modlitwie, uwielbiajmy Boga i prośmy, aby nasze serca były świątynią, w której On sam będzie chciał zamieszkać.
10 LISTOPADA
Czwartek
Św. Leona Wielkiego
Flm 7-20; Ps 146; Łk 17, 20-25
„Królestwo Boże pośród was jest”.
Królestwo Boże to „sprawiedliwość, pokój i radość w Duchu Świętym” (Rz 14, 17), mówi św. Paweł. O tym przypomina nam również Chrystus, który podkreśla, że królestwo Boże nie jest zjawiskiem, ale raczej rzeczywistością duchową przeżywaną w naszych sercach. W modlitwie Ojcze nasz wyrażamy pragnienie: „Przyjdź królestwo Twoje”, co wypełni się w chwili powrotu Chrystusa na końcu czasów.
11 LISTOPADA
Piątek
Św. Marcina z Tours
2 J 4-9; Ps 119; Łk 17, 26-37
„Kto będzie się starał zachować swoje życie, straci je; a kto je straci, zachowa je”.
Ewangelia przypomina nam o postawach ludzi w czasach Starego Testamentu. Można by powiedzieć, że niewielu przejmowało się życiem wiecznym. Bardziej cieszyli się dobrami doczesnymi i przeżywaniem swego życia ziemskiego. Tymczasem należy pamiętać o Bożej sprawiedliwości i o prawdzie płynącej z nauki Chrystusa, abyśmy nie bali się przeżywać swego życia dla Boga i z Nim, wówczas czeka nas piękna perspektywa życia wiecznego.
12 LISTOPADA
Sobota
Św. Jozafata
3 J 5-8; Ps 112; Łk 18, 1-8
Zawsze powinni modlić się i nie ustawać.
W dzisiejszym fragmencie Ewangelii Chrystus przywołuje postać sędziego, który „Boga się nie bał i nie liczył się z ludźmi”. W pewnym momencie ów człowiek bierze w obronę pewną wdowę, która prosi go o pomoc. Podobnie jest z Bogiem, który nas chce obronić. Potrzeba jednak naszego trwania przy Nim, naszej gorliwej modlitwy. Modlitwa jest zawsze wyrazem naszej wiary. Nie rezygnujmy z niej, nawet gdy nieraz czujemy trudności i zniechęcenie. Prośmy także Pana, aby gdy przyjdzie, znalazł wiarę w Kościele i w naszych sercach.
13 LISTOPADA
XXXIII Niedziela Zwykła
Ml 3, 19-20a; Ps 98; 2 Tes 3, 7-12; Łk 21, 5-19
„Strzeżcie się, żeby was nie zwiedziono”.
Chrystus zapowiada zniszczenie świątyni i prześladowanie, które czeka wierzących w Niego. Zapowiada pojawienie się również wielu fałszywych proroków, którzy nie będą głosili Bożej nauki. Będzie to także czas składania świadectwa prawdziwie wierzących w Chrystusa. Nawet wśród rodzin dojdzie do podziału z powodu wiary w Mesjasza. Jednak w dzisiejszym fragmencie Ewangelii znajdziemy również słowa pocieszenia i nadziei: „Przez swoją wytrwałość ocalicie wasze życie”.
14 LISTOPADA
Poniedziałek
Ap 1, 1-4; 2, 1-5a; Ps 1; Łk 18, 35-43
„Jezusie, Synu Dawida, ulituj’ się nade mną!”.
Niezwykłe jest spotkanie Bartymeusza z Jezusem. Niektórym przeszkadza wołanie niewidomego, każą mu zamilknąć. Jednak Jezus nie jest obojętny na Jego prośbę. Uzdrawia tego człowieka i stwierdza: „Twoja wiara cię uzdrowiła”. Po tym fakcie tłum, widząc, co się stało, uwielbiał Boga. Jeśli chcemy, aby Chrystus dokonywał w naszym życiu wielkich dzieł, powinniśmy zadbać o naszą wiarę i błagać: „Jezu, ulituj się nade mną!”.
15 LISTOPADA
Wtorek
Ap 3, 1-6. 14-22; Ps 15; Łk 19, 1-10
„Syn Człowieczy przyszedł szukać i zbawić to, co zginęło”.
Kolejną osobą, którą spotyka Chrystus, jest Zacheusz, bardzo bogaty zwierzchnik celników. Chyba tylko ludzka ciekawość sprawiła, że wdrapał się na drzewo, aby zobaczyć Jezusa. Pewnie nie spodziewał się, że Jezus zwróci na niego uwagę, co więcej, zapragnie pójść do jego domu, a w końcu przemieni jego serce. Ta scena pokazuje nam, że Chrystus kolejny raz przychodzi do grzesznika, rozmawia z nim i przemienia go.
16 LISTOPADA
Środa
Ap 4, 1-11; Ps 150; Łk 19, 11-28
„Każdemu, kto ma, będzie dodane; a temu, kto nie ma, zabiorą nawet to, co ma”.
Miny, o których wspomina Chrystus, to dary, które od Boga otrzymaliśmy: nasze zdolności, umiejętności, doświadczenie, że jest się kochanym przez Boga, np. dzięki łasce przebaczenia w sakramencie pokuty. Owo dobro powinniśmy pomnażać. W przypowieści czytamy, że pierwszy ze sług zyskał kolejnych dziesięć min, drugi pięć, a trzeci nie zrobił nic. Oddał panu tylko to, co otrzymał, a pan miał mu to za złe. Podobnie jest w naszej relacji z Bogiem. Nie jest istotne, kto ile od Niego otrzymał. Ważne, czy otrzymany dar pomnożył. Dary bowiem otrzymane od Boga to nie wszystko. Trzeba współpracy z Bożą łaską, abyśmy cieszyli się ich owocami.
17 LISTOPADA
Czwartek
Św. Elżbiety Węgierskiej
Ap 5, 1-10; Ps 149; Łk 19, 41-44
Gdy był już blisko, na widok miasta zapłakał nad nim.
Rzadko kiedy widzimy w Ewangelii Jezusa, który płacze. Dzisiaj jednak Chrystus płacze nad Jerozolimą, świętym miastem. A dokładnie należałoby powiedzieć: nad mieszkańcami, którzy w większości są obojętni na łaskę Pana. Tymczasem to właśnie to miasto stanie się świadkiem najpiękniejszych i najważniejszych wydarzeń w dziejach świata i zbawienia. Czy dzisiaj Jezus nie płacze nad naszym miastem lub wioską z powodu tych, którzy choć ochrzczeni, to jednak odrzucają Jego miłość?
18 LISTOPADA
Piątek
Bł. Karoliny Kózkówny
Ap 10, 8-11; Ps 119; Łk 19, 45-48
„Mój’ dom będzie domem modlitwy”.
Kolejny raz widzimy Jezusa w świątyni. Dobrze znamy tę scenę, gdy Jezus wyrzuca z niej kupców. Zatroskany jest bowiem o świętość tego miejsca. To ma być dom modlitwy, miejsce, w którym ludzie będą oddawać chwałę Bogu. Św. Łukasz stwierdza, że Jezus tam codziennie nauczał, co rzecz jasna nie podobało się arcykapłanom i faryzeuszom. Ludzie jednak byli urzeczeni Jego słowami. Spróbujmy i my sięgnąć po Boże słowo i nim się zachwycić.
19 LISTOPADA
Sobota
Ap 11, 4-12; Ps 144; Łk 20, 27-40
„Wszyscy bowiem dla Niego żyją”.
Saduceusze zadają Jezusowi pytanie, które dotyczy tego, co doczesne. Nie wierzą oni bowiem w zmartwychwstanie Pana Jezusa. My także nieraz popełniamy ten błąd. Zbyt często skupiamy się na doczesności, zapominając o perspektywie życia wiecznego. Początek nowego życia ma swoje źródło w samym Bogu. Wtedy sam Bóg ukaże się przed wybranymi jako źródło błogosławieństwa, pokoju i jedności.
20 LISTOPADA
XXXIV Niedziela Zwykła
Uroczystość Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata
2 Sm 5, 1-3; Ps 122; Kol 1, 12-20; Łk 23, 35-43
„Jezu, wspomnij’ na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa”.
Ewangelia przybliża nam dzisiaj scenę ukrzyżowania Jezusa. Dla niektórych krzyż jest znakiem hańby, dla innych znakiem zwycięstwa Boga nad śmiercią. Świętym znakiem naszej wiary. Nie zapominajmy nigdy o tym, co na krzyżu się dokonało. Jezus Chrystus w tę ostatnią niedzielę roku liturgicznego pokazuje nam sens Jego zbawczej śmierci na drzewie krzyża.
21 LISTOPADA
Poniedziałek
Ofiarowanie Najświętszej Maryi Panny
Ap 14, 1-3. 4b-5; Ps 24; Łk 21, 1-4
„Ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy inni”.
Znamy ludzi zamożnych, lecz nieszczęśliwych. Znamy pewnie i takich, którzy choć żyją skromnie to, jednak serca ich przepełnione są miłością i dobrocią. A choć sami mają niewiele, potrafią dzielić się tym z potrzebującymi. Jak wiele od Boga otrzymaliśmy. Czy umiemy Mu za to dziękować? Czy potrafimy dzielić się Bożymi darami z drugim człowiekiem? Niech uboga wdowa z dzisiejszej Ewangelii będzie dla nas przykładem.
22 LISTOPADA
Wtorek
Św. Cecylii
Ap 14, 14-20; Ps 96; Łk 21, 5-11
„Przyjdzie czas, kiedy z tego, na co patrzycie, nie zostanie kamień na kamieniu”.
Chrystus ostrzega przed zniszczeniem miejsca modlitwy. Jednak jako chrześcijanie bardziej powinniśmy się strzec, aby nie została zniszczona w nas świątynia Ducha. Zapraszajmy jak najczęściej Jezusa do naszej codzienności, przyjmujmy Go w Komunii Świętej i strzeżmy się tych, którzy będą głosić naukę różną od Chrystusowej Ewangelii. Nie trwóżmy się i nie lękajmy, z Chrystusem bowiem jesteśmy bezpieczni.
23 LISTOPADA
Środa
Ap 15, 1-4; Ps 98; Łk 21, 12-19
„Przez swoją wytrwałość ocalicie wasze życie”.
W chwili zagrożeń i niebezpieczeństw sam Chrystus obdarzy nas mądrością i wymową, byśmy potrafili uchronić się od zła i wytrwać w wierności przy Panu. Nie idźmy za głosem tego świata, który używa niejednokrotnie pięknych słów, a tak naprawdę sieje w ludzkich sercach zamęt i niepokój. Pamiętajmy, że prawdziwy pokój odnajdziemy w Jezusie Chrystusie.
24 LISTOPADA
Czwartek
Świętych Męczenników Andrzeja Dung-Lac i Towarzyszy
Ap 18, 1-2. 21-23; 19, 1-3. 9a; Ps 100; Łk 21, 20-28
„Nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie”.
Jerozolima – święte miasto będzie deptane przez pogan. Miasto, w którym dokona się nasze odkupienie, doświadczy wiele cierpienia. Przez brak wiary i zatwardziałość serca człowiek jest w stanie odrzucić miłość, a co za tym idzie – samego Boga. Jezus jednak pod koniec dzisiejszej Ewangelii wlewa nadzieję w serce czytelnika. Syn człowieczy nadejdzie, aby nas odkupić. Wystarczy tylko przyjąć Go jako naszego Pana i Zbawiciela oraz z wiarą powtarzać: „Jezu, ufam Tobie!”.
25 LISTOPADA
Piątek
Ap 20, 1-4. 11-21, 2; Ps 84; Łk 21, 29-33
„Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą”.
Obserwując świat, zauważamy, jak szybko biegnie czas, widzimy dojrzewające drzewa wydające owoce. Bóg nie jest ograniczony czasem. Nie można Go zamknąć w ramach i schematach. Co więcej, dzisiaj Ewangelista zapewnia nas, że słowo Boże trwa na wieki. Żyjmy tym słowem, niech ono nas umacnia, ożywia i wskazuje odpowiedni kierunek w naszym podążaniu za Panem.
26 LISTOPADA
Sobota
Ap 22, 1-7; Ps 95; Łk 21, 34-36
„Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie”.
Słowo Boże wzywa nas dzisiaj do czuwania. Niech przyziemne rzeczy nas nie oddalają od tego, co Boże i święte. Czuwać, to znaczy być gotowym, przygotowanym. Podobnie modlitwa ma nas zbliżać do Boga i uświadamiać, że Pan jest blisko. Niech zwłaszcza najbliższe tygodnie pomagają nam w odpowiedni sposób przygotować się na spotkanie z Bogiem, który stał się człowiekiem dla nas i dla naszego zbawienia.
OKRES ADWENTU
27 LISTOPADA
I Niedziela Adwentu
Iz 2, 1-5; Ps 122; Rz 13, 11-14; Mt 24, 37-44
„Bądźcie gotowi, bo o godzinie, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie”.
Rozpoczynamy Adwent, czas oczekiwania na Boże Narodzenie. To także czas, w którym warto rozpocząć coś nowego, może nad czymś popracować, bardziej zaangażować się w pracy, w rodzinie, więcej czasu poświęcić modlitwie… Ewangelia przypomina nam, że mamy być gotowi na nasze spotkanie z Panem. Jak dobry gospodarz strzeżmy swej duszy i nie pozwólmy, aby zło przeszkadzało nam w naszym zbliżaniu się do Jezusa.
28 LISTOPADA
Poniedziałek
Iz 2, 1-5 lub Iz 4, 2-6; Ps 80; Mt 8, 5-11
„Przyjdę i uzdrowię go”.
Ile razy czytam ten fragment, podziwiam wiarę setnika oraz jego pokorę. „Panie nie jestem godzien (…), ale powiedz tylko słowo”. Znamy doskonale te słowa, wypowiadamy je tuż przed przyjęciem Chrystusa w Komunii Świętej. Setnik był pewien, że Chrystus może uczynić cud. Czy i mnie stać na taką wiarę? Może w tegorocznym Adwencie nad tym popracuję i będę wołać z pokorą, ale wytrwale: „Panie przymnóż mi wiary”.
29 LISTOPADA
Wtorek
Iz 11, 1-10; Ps 72; Łk 10, 21-24
„Szczęśliwe oczy, które widzą to, co wy widzicie”.
Szczęśliwe są nasze oczy. Widzimy bowiem – niektórzy nawet codziennie – żywego i prawdziwego Boga, który przychodzi i daje nam siebie. Dlatego Jezus wysławia dzisiaj Ojca za to, że – choć to po ludzku nie do zrozumienia – możemy przez wiarę przyjmować wielkie tajemnice i nimi żyć. Możemy poznawać i odkrywać piękno Pana w Jego Kościele. Za to chciejmy dzisiaj podziękować.
30 LISTOPADA
Środa
Święto św. Andrzeja Apostoła
Rz 10, 9-18; Ps 19; Mt 4, 18-22
„Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi”. Oni natychmiast, zostawiwszy sieci, poszli za Nim.
Liturgia oddaje dzisiaj cześć św. Andrzejowi. Jednemu z grona dwunastu Apostołów, który zostaje zauważony i powołany przez Pana. Apostoł to ten, kto przebywa blisko Mistrza, najpierw w Niego się wpatruje, słucha Go, a potem w Jego imieniu dokonuje Bożych dzieł. Każdy z nas od chwili chrztu i bierzmowania ma być apostołem – świadkiem Chrystusa, którego mamy wytrwale zanosić drugiemu człowiekowi.
Artykuł pochodzi z Miesięcznika Różaniec – Listopad 2022
