1 MAJA
Sobota

Dz 13, 44-52; Ps 98; J 14, 7-14

„O cokolwiek prosić Mnie będziecie w imię moje, Ja to spełnię”.
„Niech się święci Twoje imię! Niech przyjdzie Twoje królestwo; niech Twoja wola się spełnia (…). Naszego chleba powszedniego daj nam dzisiaj; i przebacz nam nasze winy (…); i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie” (Mt 6, 9-13). Codzienne słowa Modlitwy Pańskiej ukazują nam, że Ojciec w niebie zna nasze potrzeby i chce im zaradzić przez Jezusa, który w swoich słowach i czynach ukazuje nam Ojca. Prosząc, nie zapominajmy Go też uwielbiać.

2 MAJA
V Niedziela Wielkanocy

Dz 9, 26-31; Ps 22; 1 J 3, 18-24; J 15, 1-8

„Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity”.
Mamy wydawać owoce naszej wiary, bo ta bez uczynków jest martwa. Są nimi realizowane w życiu przykazania, zwłaszcza miłości Boga i bliźniego. By owocnie wypełniać przykazanie miłości, trzeba być zjednoczonym z Jezusem niczym latorośl wszczepiona w winny krzew. Trzeba czerpać z Niego w częstej Eucharystii, słuchać Jego słów i je realizować, być z Nim częściej i głębiej każdego dnia.

3 MAJA
Poniedziałek
Uroczystość Najświętszej Maryi Panny, Królowej Polski

Ap 11, 19a; 12, 1-6a. 10ab; psalm z Jdt 13; Kol 1, 12-16; J 19, 25-27

I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.
Z wysokości krzyża Pan Jezus daje świadectwo miłości zarówno wobec Matki, jak i ucznia Jana. Łącząc Maryję z uczniem, łączy Ją na zawsze z Kościołem. Uczeń bierze Ją do siebie od razu, nie zwleka z wypełnieniem woli Mistrza. Wie, że z Nią i dzięki Niej łatwiej będzie trwać w wierze, nadziei i miłości. I my każdego dnia idźmy przez Maryję do Jezusa. Każdego dnia dalej, „Totus Tuus”.

4 MAJA
Wtorek
Św. Floriana

Dz 14, 19-28; Ps 145; J 14, 27-31a

„Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam”.
Czym jest pokój, o którym mówi nam dziś Jezus? Brak wojny, stabilizacja, „święty spokój” od innych, cisza – niejednokrotnie przed burzą.? To pokój w rozumieniu ludzkim. Jezus mówi jednak: „Nie tak jak daje świat, Ja wam daję” (J 14, 27). Jezusowy pokój to świadomość, że we wszystkim, co się dzieje w moim życiu, On jest ze mną. Jego pokój umacnia serce, by wytrwało w godzinie próby bez trwogi i lęku.

5 MAJA
Środa

Dz 15, 1-6; Ps 122; J 15, 1-8

„Wy już jesteście czyści dzięki słowu, które wypowiedziałem do was”.
Słowa Jezusa nieraz są twarde, wymagające. Czasami może rodzić się w nas pokusa, by traktować je wybiórczo: przyjąć te mówiące o miłości i miłosierdziu, a pominąć te, które wzywają do bycia gorącym, a nie letnim. Nie można ulec takiej pokusie. Jeśli chcemy żyć prawdziwie, to trwajmy przy Jezusowym słowie, dajmy się mu oczyszczać i prowadzić. Tego pragnijmy dziś i zawsze.

6 MAJA
Czwartek
Święto świętych Apostołów Filipa i Jakuba

1 Kor 15, 1-8; Ps 19; J 14, 6-14

„Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca”.
Czy mogę powiedzieć o sobie, że znam Jezusa, a dzięki temu znam Ojca? Nauka katechizmu, modlitw, żywotów świętych, niedzielna Eucharystia, świąteczna spowiedź. wygodnie jest myśleć, że już wszystko zrobione. A ile jest sprawiedliwości, miłosierdzia i wiary w każdym z moich dni? Trzeba dawać z siebie ciągle więcej. Wysiłek poznania trwa przez całe nasze życie.

7 MAJA
Piątek

Dz 15, 22-31; Ps 57; J 15, 12-17

„Nazwałem was przyjaciółmi”.
Na przyjaciela zawsze można liczyć. Przyjaciel nie kalkuluje, ile może zyskać na znajomości, ale ofiarnie daje z siebie. Jezus nie nazywa nas sługami, ale przyjaciółmi. Jakim jestem przyjacielem dla Niego?
Czy zawsze może liczyć na moją obecność, pamięć, bezinteresowność? Odpowiedź znajdę w swojej modlitwie – ile tam ciągłej prośby, a ile uwielbienia i dziękczynienia czy chęci współcierpienia z Nim?

8 MAJA
Sobota
Uroczystość św. Stanisława

Dz 20, 17-18a. 28-32. 36; Ps 100; Rz 8, 31b-39; J 10, 11-16

„Znam owce moje, a moje Mnie znają”.
Spojrzenie Dobrego Pasterza spoczywa na każdym z nas, On zna ciebie i mnie, woła nas po imieniu. Gdy czasem odczuwasz samotność, sądzisz, że nikt cię nie rozumie, że nikomu nie zależy na twojej obecności, przypomnij sobie te słowa Jezusa: „Znam owce moje” (J 10, 14). Popatrz na Jego wizerunek w twoim domu i proś wtedy Pana, by nauczył cię jeszcze pełniej odczytywać Jego obecność w twoim życiu. On jest!

9 MAJA
VI Niedziela Wielkanocy

Dz 10, 25-26. 34-35. 44-48; Ps 98; 1 J 4, 7-10; J 15, 9-17

„Trwajcie w miłości mojej!”.
Ile razy postanawialiśmy już poprawę, by następnie dać się złapać tym samym pokusom i upaść. Mimo to Jezus zapewnia nas o swojej miłości: „Ja was umiłowałem” (J 15, 9). Słowa te są motywacją do ciągłego powstawania z grzechów. Fakt, że On pierwszy nas wybrał i ukochał, pozwala nam mieć nadzieję. Każdego dnia trzeba podejmować wysiłek wytrwania w miłości ku Niemu. Miarą tej miłości jest wierność przykazaniom.

10 MAJA
Poniedziałek

Dz 16, 11-15; Ps 149; J 15, 26 – 16, 4a

„Ale wy też świadczycie, bo jesteście ze mną od początku”.
Wiara łączy się ze świadectwem w czynie i słowie. Z wiernością nie tylko w rzeczach wielkich, ale przede wszystkim w sprawach małych, w drobnostkach, bo przecież z nich składa się nasza codzienność. Trwając w łasce chrztu umocnionej darami Ducha Świętego i łaską uświęcającą spowiedzi, pokazujmy innym naszą codziennością, że warto iść za Jezusem, często powtarzając: „Ufam Tobie”.

11 MAJA
Wtorek

Dz 16, 22-34; Ps 138; J 16, 5-11

„Dokąd idziesz?”.
Jezus przygotowuje uczniów na wniebowstąpienie. Ci jednak nie rozumieją, co się dzieje, są zagubieni. Pytanie „Dokąd idziesz?” (J 16, 5) niesie się echem przez kolejne pokolenia. „Quo vadis, Domine?” – pyta według legendy Piotr Chrystusa Zmartwychwstałego. Podobne pytanie zadaje nam dziś także Jezus – „Dokąd zmierzasz, człowieku?”. Zastanów się i odpowiedz sobie, dokąd podążasz w kolejnych dniach życia.

12 MAJA
Środa

Dz 17, 15. 22 – 18, 1; Ps 148; J 16, 12-15

„On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy”.
„Cóż to jest prawda?” (J 18, 38) – retorycznie pytał Piłat w trakcie przesłuchania Jezusa. Sami często w zamęcie otaczającego nas świata pytamy, co jest prawdą. Jak prawdę oddzielić od kłamstwa? Jezus zaś mówi: „Ja jestem drogą i prawdą, i życiem” (J 14, 6). Aby zrozumieć te słowa, trzeba poddać się działaniu Ducha Świętego – Ducha Prawdy. On udziela nam swoich darów, a my, korzystając z nich, utwierdzamy się w Chrystusowej prawdzie.

13 MAJA
Czwartek

Dz 18, 1-8; Ps 98; J 16, 16-20

„Smutek wasz przemieni się w radość”.
Każdy dzień oprócz radości przynosi także chwile smutku. Ważne jest, by trudne momenty przeżywać z wiarą, nie tracąc nadziei, że Bóg potrafi z każdych okoliczności wyprowadzić dobro. Przykładem takiej postawy jest dla nas św. Jan Paweł II zraniony kulą zamachowca 13 maja 1981 r. Mówił on: „Prawdziwa radość jest zwycięstwem, czymś, czego nie sposób osiągnąć bez długiej i trudnej walki. Chrystus ma tajemnicę tego zwycięstwa”.

14 MAJA
Piątek
Święto św. Macieja Apostoła

Dz 1, 15-17. 20-26; Ps 113; J 15, 9-17

„Aby radość wasza była pełna”.
Wyróżnikiem chrześcijanina powinna być radość. Nie sztuczna, krótkotrwała, na pokaz, ale obecna stale w sercu i wynikająca z faktu bycia Bożym dzieckiem stworzonym na Jego podobieństwo i przez Niego odkupionym. Patron dnia – św. Maciej Apostoł – wskazuje nam jeszcze jedno źródło chrześcijańskiej radości: kroczenie za Jezusem, bycie z Nim każdego dnia, oddanie Mu swoich rąk, oczu i ust, aby przez nie działał.

15 MAJA
Sobota

Dz 18, 23-28; Ps 47; J 16, 23b-28

„Proście, a otrzymacie”.
Bóg słucha naszych modlitw, choć czasem wydaje się nam, że jest inaczej. Każdy z nas ma doświadczenie, że w modlitwie prosił o coś, a Bóg tego nie udzielił. On jednak słucha i działa, często inaczej niż po ludzku sobie tego życzymy. Udziela nam łask, które nie zawsze widać od razu, ale które zaowocują w przyszłości. Nie my, a On wie, co jest dla nas najlepsze. Prosząc, mówmy jednocześnie: „Niech się stanie wola Twoja”.

16 MAJA
VII Niedziela Wielkanocy
Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego

Dz 1, 1-11; Ps 47; Ef 4, 1-13 lub krótsze Ef 4, 1-7. 11-13; Mk 16, 15-20

„Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię”.
Każda Msza Święta kończy się rozesłaniem: „Idźcie w pokoju Chrystusa”. Usłyszymy je także tej niedzieli, by następnie po umocnieniu Bożym słowem z radością i pokojem w sercu wyjść z kościoła ku światu. Co czynić dalej? „Idźcie i głoście Ewangelię” (por. Mk 16, 15) – wzywa Jezus. Naszym światem jest przestrzeń rodziny, sąsiedztwa, miejsca pracy czy wypoczynku. Głosić Ewangelię, to dawać jej świadectwo w codzienności.

17 MAJA
Poniedziałek
Uroczystość św. Andrzeja Boboli

Ap 12, 10-12a; Ps 34; 1 Kor 1, 10-13. 17-18; J 17, 20-26

„Aby wszyscy stanowili jedno”.
Pragnieniem Jezusa jest jedność Jego uczniów. Jedność w Kościele, w małżeństwach, rodzinach, naszych parafiach i wspólnotach. Jest ona możliwa pod warunkiem, że będzie budować na fundamencie przykazania miłości Boga i bliźniego. Tam gdzie jest prawdziwa miłość, nie ma miejsca na egoizm, zazdrość czy pychę. Nie ma miejsca na czynienie po swojemu i tylko dla siebie. Jedność uczniów Jezusa ma być świadectwem dla podzielonego świata.

18 MAJA
Wtorek

Dz 20, 17-27; Ps 68; J 17, 1-11a

„Ja za nimi proszę”.
Jezus w czasie Ostatniej Wieczerzy, po obmyciu nóg Apostołom, modli się do Ojca, prosząc za wszystkich swoich uczniów, także za ciebie i za mnie. W ten sposób kolejny raz pokazuje, jak jesteśmy dla Niego ważni. W ostatnich chwilach przed zbliżającą się męką nie myśli o sobie, lecz o nas. Prosi, byśmy wytrwali w wierze, każdego dnia w niej wzrastali i dawali jej świadectwo. Wsparci modlitwą Jezusa pełnijmy dziś Jego wolę.

19 MAJA
Środa

Dz 20, 28-38; Ps 68; J 17, 11b-19

„Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego”.
Uczeń Jezusa nie powinien bać się świata, ale w miejscu i czasie wybranym mu przez Boga ma dawać świadectwo wiary, nadziei i miłości. Pan Jezus, wiedząc, że Jego uczniowie będą narażeni na pokusy inspirowane przez złego ducha, prosi Ojca, by dał im łaskę nieulegania im. O to samo prosimy w modlitwie Ojcze nasz. Z Bożą pomocą możemy unikać zła, a czynić dobro, dziś i zawsze.

20 MAJA
Czwartek

Dz 22, 30; 23, 6-11; Ps 16; J 17, 20-26

„Aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie”.
Po raz kolejny w ostatnich dniach powraca temat jedności, o którą Chrystus prosi Ojca dla swoich uczniów wszystkich czasów. Modlitwa o jedność dotyczy nie tylko spraw ekumenizmu – „aby nastała jedna owczarnia i jeden pasterz” (por. J 10, 16) – lecz także relacji wewnątrz samego Kościoła, które mają być budowane na wzór Trójcy Świętej. Prośmy wraz z Jezusem, byśmy byli jedno mimo różnic.

21 MAJA
Piątek

Dz 25, 13-21; Ps 103; J 21, 15-19

„Czy miłujesz Mnie?”.
Szymon Piotr trzykrotnie słyszy to pytanie z ust Jezusa. Fakt ten można powiązać z jego wcześniejszym trzykrotnym zaparciem się Mistrza. Trzy razy „kocham” i trzy razy „nie znam Go”. „Czy miłujesz Mnie?” (J 21, 15) – pyta Jezus także nas, zdolnych tak jak Piotr zarówno do wyznania wiary, jak i do zaparcia się jej w codzienności. Nie tylko mówmy: „Panie, Ty wiesz, że Cię kocham” (J 21, 16), ale dziś i zawsze potwierdzajmy to czynami.

22 MAJA
Sobota

Dz 28, 16-20. 30-31; Ps 11; J 21, 20-25

Ten właśnie uczeń daje świadectwo o tych sprawach.
Św. Jan swoimi pismami dał świadectwo o Jezusie. I my mamy dawać o Nim świadectwo w myśl zasady, że nasze codzienne życie może być jedyną Ewangelią, jaką poznają inni ludzie. Patronka dnia św. Rita z Cascii, mimo wielu trudów, jakie Ją spotykały, zawsze była wiarygodnym świadkiem Chrystusa. Czczona jako patronka spraw trudnych uczy nas, że świadectwo wiary łączy się z ufnym podążaniem za Jezusem.

23 MAJA
Niedziela Zesłania Ducha Świętego

Dz 2, 1-11; Ps 104; Ga 5, 16-25; J 15, 26-27; 16, 12-15

„Oznajmi wam rzeczy nowe”.
Z wielu określeń Ducha Świętego to z dzisiejszego fragmentu Ewangelii jest jednym z piękniejszych. Łączy się z zapewnieniem, że w trudzie, zwątpieniu i niemocy nie jesteśmy sami. Jest z nami Paraklet dodający otuchy i wlewający w serce nadzieję. Przychodzi On także po to, by dodać nam siły do stawiania oporu złemu. A siedem Jego darów staje się naszą pierwszą pomocą. O który z nich powinienem dziś szczególnie prosić Ducha Świętego?

24 MAJA
Poniedziałek
Święto Najświętszej Maryi Panny, Matki Kościoła

Rdz 3, 9-15. 20 albo Dz 1, 12-14; Ps 87; J 2, 1-11

„Napełnicie stągwie wodą”. I napełnili je aż po brzegi.
Kamienne stągwie z Kany Galilejskiej zostały napełnione po brzegi, a to znaczy, że woda zamieniona w wino aż się z nich wylewała. Dziś my mamy tak samo – jak niegdyś słudzy z wesela w Kanie – napełnić nasze serca, aż po brzegi, ale już nie wodą, nie winem, a najdoskonalszą miłością. A potem dzielić się nią z wszystkimi napotkanymi ludźmi. Maryjo, Matko Kościoła, ucz nas Twojej postawy zatroskania z Kany Galilejskiej.

25 MAJA
Wtorek

Syr 35, 1-12; Ps 50; Mk 10, 28-31

„Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą”.
W kontekście słów św. Piotra warto przywołać zdanie autorstwa św. Filipa Neriego: „Kto pragnie czegoś innego niż Chrystusa, nie wie, czego pragnie”. Tak wiele pragniemy zdobyć na własność i na zawsze – zdrowie, zabezpieczenie finansowe, uznanie. I są to pragnienia istotne, ale nie najważniejsze. Trzeba pragnąć przede wszystkim życia z Chrystusem, nawet jeśli dla Niego będzie trzeba zostawić to, co wydaje się ważne.

26 MAJA
Środa
Św. Filipa Neriego

Syr 36, 1. 4-5a. 10-17; Ps 79; Mk 10, 32-45

„Co chcecie, żebym wam uczynił?”.
Dwaj bracia Jakub i Jan proszą Mistrza o pierwsze miejsca w Jego chwale. Taka postawa często jest bliska i nam, skupiającym się na sobie, na swoich oczekiwaniach i pragnieniach. Jezus tłumaczy, że w Jego królestwie pierwsze miejsca przeznaczone są dla tych, którzy potrafią służyć, którzy nie tylko chcą brać, ale przede wszystkim dawać. Trzeba, byśmy wciąż prosili o oczyszczenie z egoizmu, a także o dar bezinteresownej miłości.

27 MAJA
Czwartek
Święto Jezusa Chrystusa, Najwyższego i Wiecznego Kapłana

Jr 31, 31-34 albo Hbr 10, 11-18; Ps 110; Mk 14, 22-25

„Bierzcie, to jest Ciało moje”.
Św. Jan Paweł II, nawiązując do Eucharystii, powiedział: „Syn Boży dla nas stał się człowiekiem i złożył samego siebie w ofierze dla naszego zbawienia. Daje nam swoje Ciało i Krew jako pokarm nowego życia, życia Bożego niepodlegającego już śmierci”. Pragnieniem Jezusa Najwyższego Kapłana jest, abyśmy mieli życie wieczne. Przybliża nas do tego każda Komunia Święta. Ona jest naszym największym i najpiękniejszym skarbem.

28 MAJA
Piątek

Syr 44, 1. 9-13; Ps 149; Mk 11, 11-25

„Mój dom ma być domem modlitwy”.
Scena wyrzucenia kupców ze świątyni przypomina nam nie tylko o potrzebie szacunku dla miejsc świętych, dla sacrum. Niesie ona w sobie także wezwanie do ciągłej troski o serce – bo ono jest także domem Pana, świątynią, w której On mieszka. Nasze serce to pierwsze miejsce spotkania z Bogiem na modlitwie, stąd potrzeba ciągłej troski o jego czystość. W sercu też wzorem Maryi mamy wszystko przechowywać i rozważać.

29 MAJA
Sobota
Św. Urszuli Ledóchowskiej

Syr 51, 12-20b; Ps 19; Mk 11, 27-33

„Nie wiemy”.
Uczeni w Piśmie chcą pochwycić Jezusa na słowie, a sami wpadają w pułapkę. Udając niewiedzę, unikają odpowiedzi na trudne pytanie. Tak jest wygodniej i bezpieczniej. Dziś także wielu woli lawirować i mówić: „Nie wiemy”. Jest to łatwiejsze niż przyznanie się do kroczenia złą drogą. Trzeba, byśmy ćwiczyli się w postawie prawdy przed Bogiem i ludźmi, w prawdzie o sobie. Pomocą w tym jest codzienny rachunek sumienia i szczera spowiedź.

30 MAJA
IX Niedziela Zwykła
Uroczystość Najświętszej Trójcy

Pwt 4, 32-34. 39-40; Ps 33; Rz 8, 14-17; Mt 28, 16-20

„A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni”.
Każda niedziela przypomina nam prawdę zmartwychwstania Jezusa, a jej liturgia zaprasza do zjednoczenia z Bogiem Ojcem przez Jezusa Chrystusa w jedności z Duchem Świętym. Dzień Pański jest też okazją do budowania wspólnoty z innymi wierzącymi, zwłaszcza w parafii. Jezus zapewnia nas, że ciągle jest z nami, by nas umacniać. Bądźmy z Nim nie tylko na niedzielnej Mszy Świętej, lecz także każdego dnia. Czerpiąc z Niego, pokrzepiajmy innych.

31 MAJA
Poniedziałek
Święto Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny

So 3, 14-18 albo Rz 12, 9-16b; psalm z Iz 12; Łk 1, 39-56

„Wielbi dusza moja Pana”.
Maryja, niosąc do Elżbiety radość z poczęcia Jezusa, wielbi Boga za wszystko, co uczynił w Jej życiu. Ostatni dzień maja, ubogaconego modlitwą i śpiewem ku czci Matki Bożej, jest okazją, by Jej wzorem wyśpiewać Bogu osobisty Magnificat. Dziękuj dziś Panu za życie, za rodzinę i przyjaciół, dziękuj za kolejny dany ci dzień, dziękuj za otaczający cię piękny świat, sław Go za to, że niezmiennie wciąż ci błogosławi.

Artykuł pochodzi z Miesięcznika Różaniec – Maj 2021

UDOSTĘPNIJ

Kapłan diecezji gliwickiej, zastępca diecezjalnego konserwatora zabytków, doktorant Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu.