W wyniku działalności szatana powstają fałszywe nauki, państwa i społeczeństwa odrzucają Boga, wiele osób odchodzi od Kościoła. Maryja przeciwstawia się złu, niszczy je, jest Wspomożeniem wiernych w zmaganiach ze złym duchem. Nie pozostawia potomstwa bez obrony, ale czynnie uczestniczy w walce Kościoła, podając swym dzieciom do ręki różaniec – broń duchową.
TAJEMNICE RADOSNE
1. Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie
Maryja już w chwili zwiastowania pokazała, że postępuje według cnót teologalnych: wiary, nadziei i miłości. Niepokalanie poczęta uwierzyła Bogu, ponieważ – znając historię Izraela – wiedziała, że On dotrzymuje danej obietnicy. Maryja zaufała Panu, gdyż anioł, który Jej się objawił, powiedział: „Nie bój się, Maryjo”. A swoją miłość okazała, gdy powiedziała Bogu: „Niech mi się stanie…”.
2. Nawiedzenie św. Elżbiety
Wiara jest o tyle indywidualną sprawą każdego człowieka, że to w jego sercu rozgrywa się dramatyczna walka między wyborem Boga lub szatana. A gdy wybór zostanie dokonany, jego następstwem są ludzkie uczynki: dobre lub złe. Maryja swojej wiary nie zatrzymuje dla samej siebie, ale niesie ją św. Elżbiecie. Wybór Boga niesie ze sobą dobre uczynki, które są przejawem miłości samego siebie i bliźniego.
3. Narodzenie Pana Jezusa
Wiara jest intelektualnym aktem człowieka, nie wymaga jednak wiedzy i umiejętności. Nie każdy, kto dużo wie, jest jednocześnie mądry. Pasterze, którzy jako pierwsi przybyli do Pana Jezusa oddać Mu pokłon, nie potrafili zapewne pisać ani czytać, nie znali dokładnie Tory ani proroków. Wybrali wiarę, ponieważ ujrzeli aniołów zwiastujących im „radość wielką”. Im bardziej prosty i pokorny jest człowiek, tym więcej Bóg ma mu do powiedzenia.
4. Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni
Symeon nie zwątpił w Bożą obietnicę, że ujrzy „światło na oświecenie pogan i chwałę Izraela”. Wytrwał przy swej wierze mimo podeszłych lat. I kiedy wreszcie wziął nowonarodzone Dzieciątko Jezus w swoje ręce, śmiało mógł powiedzieć: „Teraz, o Panie, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju”, ponieważ wiedział, że obietnica Boga właśnie się spełniła.
5. Odnalezienie Pana Jezusa w świątyni
Wiarę trzeba stale odnawiać, szukać jej wciąż na nowo, podobnie jak zmartwiona Maryja i Józef szukali dwunastoletniego Jezusa. Odnaleźli Go tam, gdzie powinno się rozpoczynać szukanie Boga – w świątyni. Wiara wymaga przywiązania do miejsc świętych, które należą do Boga i w których On sam przebywa. Wiara rodzi się na klęczkach w kościele, nie przy biurku czy książce. Maryja i Józef wiedzieli, gdzie znaleźć Jezusa.
TAJEMNICE ŚWIATŁA
1. Chrzest Pana Jezusa w Jordanie
Od sakramentalnego chrztu rozpoczyna się życie wiary. Chrystus wyraźnie zapowiedział, że kto przyjmie chrzest i uwierzy, ten będzie zbawiony. Chrzest przenosi nas w wymiar wieczności, zmywając zmazę grzechu pierworodnego. Daje możliwość wiary i równocześnie nadzieję przyszłego zbawienia. Wreszcie przez chrzest jesteśmy zanurzeni w śmierć Pana Jezusa. Od chrztu zależą nasze sprawy ostateczne.
2. Cud w Kanie Galilejskiej
Matka Boża, mówiąc: „zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie”, uczy, by wiernie wypełniać wolę Bożą i w zgodzie z nią kształtować swoje postępowanie. Zachęca, by uwierzyć Bogu we wszystkich sytuacjach życiowych. Jak pokazuje historia z Kany Galilejskiej, posłuszeństwo Bogu na polecenie Maryi przynosi dobre rezultaty, ponieważ nawet z wody naszej niewiary Chrystus jest w stanie uczynić najlepsze wino.
3. Głoszenie królestwa Bożego
Pan Jezus ostatnie trzy lata swojego życia spędził na aktywnym nauczaniu, uzdrawianiu i przebaczaniu grzechów, przeplatając te działania modlitwą. Czynił to w celu wzmocnienia lub rozbudzenia wiary swoich słuchaczy, którzy dzięki widzialnym znakom mogli się przekonać, że Pan Jezus jest zapowiadanym przez proroków Mesjaszem, oczekiwanym Odkupicielem świata.
4. Przemienienie na górze Tabor
Chrystus w czasie przemienienia ukazuje się tylko trzem apostołom. Ukazuje im tajemnicę, by poznali prawdę o Nim. Pozostali apostołowie dopiero po śmierci Pana Jezusa dowiadują się o przemienieniu. Chrystus nie zmienia człowieka w sposób nagły, On działa stopniowo. Przymnaża wiary wtedy, gdy zachodzi taka konieczność. Czasem przyzwala na ciemne noce, z którymi człowiek musi zmierzyć się osobiście. Wreszcie przynosi pocieszenie i ulgę przez objawienie swego Bóstwa.
5. Ustanowienie Eucharystii
Po Ostatniej Wieczerzy doszło do wydarzenia, w którym Pan Jezus ustanowił sakrament Eucharystii i kapłaństwa. Jakkolwiek chrzest jest nazywany sakramentem wiary, to Eucharystia słusznie może być nazwana sakramentem podtrzymującym wiarę. Jeśli ktoś nie przystępuje do Komunii świętej, nie może powiedzieć, że jego wiara jest chociaż trochę silna. Wiara niesie ze sobą chęć zbliżenia do Boga, a to jest możliwe przede wszystkim przez Eucharystię.
TAJEMNICE BOLESNE
1. Modlitwa w Ogrójcu
Ogromna trwoga, której doświadczył Chrystus w Ogrodzie Oliwnym, była dowodem na Jego człowieczeństwo. Pokazał, w jaki sposób zdawać się wolę Bożą, będąc w kłopotach. Gdy mówił o oddaleniu kielicha męki, od razu dodał: „Bądź wola Twoja” – parafraza tej prośby pojawia się w Modlitwie Pańskiej. Pan Jezus pozostał wierny swojemu posłannictwu, którym jest pełnienie woli Ojca.
2. Biczowanie Pana Jezusa
Według objawień bł. Anny Katarzyny Emmerich Maryja towarzyszyła swojemu Synowi w czasie okrutnego biczowania. Jak wielka musiała być wiara Matki Bożej, skoro nie zwątpiła wówczas w Boskie posłannictwo Pana Jezusa, widząc Go smaganego biczem przez bezbożnych Rzymian. Krwawe biczowanie, przygotowujące Chrystusa na śmierć, było częścią planu Bożego względem ludzkości.
3. Cierniem ukoronowanie
Zamiast złotej korony – włożyli Mu na głowę wieniec cierniowy, zamiast królewskiej purpury – kawałek jaskrawego materiału, zamiast berła – trzcinę. Zamiast czci i oddania – bluźnierstwa i zniewagi. Widząc tak upodlonego przez ludzi Jezusa, nie sposób odnaleźć w Nim tego Przemienionego z góry Tabor. Tylko dzięki wierze można stwierdzić, że to ten sam Król nad królami i Pan nad panami. Wiara daje możliwość patrzenia na rzeczywistość oczami Boga.
4. Dźwiganie krzyża
Każde ludzkie życie przypomina mozolne wspinanie się Pana Jezusa na wzgórze Golgoty. Następują w nim upadki, chwile pocieszeń i ulgi. Są też złorzeczenia innych, cierpienia fizyczne i duchowe. Tylko wiara daje siłę do mężnego zniesienia wszelkich przeciwności. Tylko Bóg jest w stanie nadać cierpieniu sens wynagrodzenia za osobiste grzechy i grzechy całego świata.
5. Ukrzyżowanie i śmierć Pana Jezusa
„O szczęśliwa wina, którą zgładził tak wielki Odkupiciel!” – śpiewa Kościół w czasie Wigilii Paschalnej. Śpiewowi temu towarzyszy radość zmartwychwstania, a nie smutek Wielkiego Piątku. Dzięki odkupieńczej śmierci Chrystus pojednał z Bogiem ludzkość upadłą przez grzech pierworodny i dał jej możliwość zbawienia. Każda Msza święta jest uobecnieniem tej ofiary Jezusa Chrystusa.
TAJEMNICE CHWALEBNE
1. Zmartwychwstanie Pana Jezusa
Tajemnica zmartwychwstania, jak uważa św. Paweł, jest fundamentem naszej wiary. Jest również faktem historycznym, jak zapewnia nas o tym Pismo Święte. Dzięki zmartwychwstaniu Chrystusa wiemy, że również i my odzyskamy swe ciało w czasie zmartwychwstania ciał, kiedy Bóg przyjdzie „sądzić żywych i umarłych”. Zmartwychwstanie jest zwycięstwem Boga, życia i miłości nad szatanem, śmiercią i grzechem.
2. Wniebowstąpienie Chrystusa
Chwilę przed wniebowstąpieniem Pan Jezus powiedział do swoich uczniów, by „nauczali wszystkie narody”. To wezwanie Chrystus kieruje do katolików wszystkich pokoleń. Konieczne jest, by swoją wiarę nieść innym, by dzielić się nią. Chrystus wzywa, by nauczać niewiernych, pouczać błądzących, sprowadzać na właściwą drogę tych, którzy poszukują Boga.
3. Zesłanie Ducha Świętego
Pierwszy z darów Ducha Świętego to dar wiary. Ostatecznie to właśnie Trzecia Osoba Trójcy Świętej decyduje o tym, czy i jak będziemy wierzyć. Współpraca łaski z rozumem człowieka przenika historię wiary każdej osoby, która w swoim sercu wybiera Boga. Duch Święty daje jednak siłę nie tylko do wiary, ale również do świadczenia o niej, nawet za cenę cierpienia. Dobitnie pokazuje to świadectwo licznych męczenników, którzy nie wahali się oddać życie w obronie Boga i Kościoła.
4. Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny
Maryja w tajemnicy wniebowzięcia ukazuje się nam jako Ta, która depcze głowę węża. W wyniku działalności szatana powstają fałszywe nauki, państwa i społeczeństwa odrzucają Boga, wiele osób odchodzi od Kościoła. Maryja przeciwstawia się złu, niszczy je, jest Wspomożeniem wiernych w zmaganiach ze złym duchem. Nie pozostawia potomstwa bez obrony, ale czynnie uczestniczy w walce Kościoła, podając swym dzieciom do ręki różaniec – broń duchową.
5. Ukoronowanie Najświętszej Maryi Panny
Matka Boża jest Królową ludzkich serc, rodzin, parafii, wsi, miast, krain i państw. Jest wreszcie Królową nieba i ziemi. Jak dobrze być poddanym Maryi, jak wspaniała to niewola! Podczas gdy ludzkie rządy kojarzą nam się zazwyczaj z uciemiężeniem, z prawem silniejszego i samowolą, panowanie Maryi i Jej Syna ? to rządy miłości i prawa Bożego. Tylko wtedy, gdy rozszerzamy królestwo wiary, nadziei i miłości, wprowadzamy ład i pokój na świecie.
Kajetan Rajski
Wydawnictwo Sióstr Loretanek POLECA
Rozważania Różańcowe na Każdy Dzień
Praca Zbiorowa
Przyjmij ten „brewiarz różańcowy”, zanurz się w medytacji i Różańcem opleć cały świat – sprawy Kościoła i Ojczyzny, parafii i rodziny. Rozbudzaj w sobie pragnienie, aby Maryja była „coraz bardziej znana i kochana” i aby zatriumfowało Jej Niepokalane Serce.
