Różaniec z Dopowiedzeniami – o. Stanisław Przepierski OP

Bł. Jan Paweł II wskazuje, że centrum modlitwy Zdrowaś Maryjo stanowi imię Jezus, ale już Paweł VI przypominał, „by podkreślać imię Chrystusa, dodając do niego refren, czyli tak zwane dopowiedzenia” (por. RVM 33). To zachęta dla osób modlących się na różańcu do poszerzania wyobraźni medytacyjnej. Dlatego – aby medytacja była jeszcze bardziej owocna i świadoma – rozpamiętywanie zbawczych wydarzeń warto odnosić do opisów ewangelicznych. Poniższe przykłady dopowiedzeń po imieniu Jezus mają nam w tym pomóc.

TAJEMNICE RADOSNE

I. Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie

Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą,
błogosławionaś Ty między niewiastami
i błogosławiony owoc żywota Twojego, JEZUS,

1. który posłał archanioła do Dziewicy z Nazaretu.
Święta Maryjo, Matko Boża, módl się
za nami grzesznymi, teraz i w godzinę
śmierci naszej. Amen.

2. który wybrał Maryję na swoją Matkę;
3. który oczekiwał od Maryi zgody na wypełnienie swojej odwiecznej woli;
4. który ukazuje nam godność swej Matki;
5. który wypełnia obietnice dane w raju prarodzicom;
6. który przychodzi, aby być Bogiem z nami;
7. który począł się w łonie Maryi jako człowiek;
8. który począł się w łonie Maryi za sprawą Ducha Świętego;
9. który chciał mieć Niepokalaną Matkę;
10. który – będąc niewidzialnym Bogiem – wziął ciało z Maryi Dziewicy.

II. Nawiedzenie św. Elżbiety

1. który natchnął Maryję, aby poszła do Elżbiety;
2. który jeszcze w łonie swej Matki chciał nawiedzić Jana Chrzciciela;
3. który Duchem Świętym napełnił Elżbietę;
4. który sprawił, że Elżbieta poznała w Maryi Matkę Boga;
5. który namaścił Jana Duchem Świętym do roli proroka;
6. który przepełnił Serce Maryi Duchem wdzięczności;
7. który usłyszał z ust Maryi pieśń uwielbienia Boga;
8. który rozdaje ludziom pierwsze dary Ducha Świętego;
9. który – będąc pod Sercem swej Matki – przez trzy miesiące służył Janowi i Elżbiecie;
10. który chce działać w naszych sercach.

III. Narodzenie Pana Jezusa

1. dla którego nie było miejsca w gospodzie;
2. który wybrał żłób na swoje pierwsze posłanie na tym świecie;
3. który rodzi się z Maryi Dziewicy, nie naruszając Jej dziewictwa;
4. który narodził się, by zgładzić ludzkie grzechy;
5. którego narodzenie Ojciec Niebieski obwieszcza pasterzom przez anioła;
6. który swoim niemowlęcym kwileniem chce mędrców nauczyć prawdziwej mądrości;
7. który – złożony na sianie – wielbiony jest jako Zbawiciel świata;
8. którego bał się Herod;
9. który napełnia pokojem serca ludzi dobrej woli;
10. który wyciąga do nas swoje dziecięce dłonie.

IV. Ofiarowanie Pana Jezusa

1. który wchodzi do świątyni zbudowanej przez króla Salomona;
2. który przychodzi do świątyni jako Mądrość Przedwieczna;
3. który pragnie być Światłem na oświecenie pogan;
4. który przeznaczony jest na znak, któremu sprzeciwiać się będą;
5. który daje się rozpoznać ludziom dobrej woli;
6. który dotrzymuje obietnicy danej Symeonowi i wszystkim ludziom;
7. który uczy swoją Matkę, że Jej duszę miecz przeniknie;
8. którego życie związane będzie z tajemnicą krzyża;
9. który jako Dziecię oświeca dorosłych;
10. który przychodzi do świątyni jako do ziemskiego domu swego Ojca.

V. Odnalezienie Pana Jezusa w świątyni

1. który z Maryją i Józefem pielgrzymował do Jerozolimy;
2. który przychodzi do świątyni wyjaśniać proroctwa;
3. który został w świątyni, by zadawać ludziom pytania;
4. którego Maryja z bólem Serca przez trzy dni ­szukała;
5. którego św. Józef i Maryja odnaleźli w świątyni;
6. który troszczy się o prawdę Bożą;
7. który chce przebywać tam, gdzie dzieją się sprawy Jego Ojca;
8. który uczy Matkę cierpliwości i uważnego wsłuchiwania się w wolę Bożą;
9. którego słowa Maryja zawsze rozważała w swym Sercu;
10. który – posłuszny Rodzicom – wraca do Nazaretu.

TAJEMNICE ŚWIATŁA

I. Chrzest Pana Jezusa w Jordanie

1. który przyszedł do grzeszników nad Jordan;
2. który prosił Jana o chrzest;
3. którego Ojciec głosem z nieba obwieszcza jako swego Syna;
4. który uświęcił wody Jordanu;
5. który wzywa nas do prawdziwej pokuty;
6. który wziął na siebie nasze grzechy;
7. na którego zstąpił Duch Święty;
8. którego Jan nazwał Barankiem Bożym;
9. za którym poszli uczniowie Jana;
10. który poszedł na pustynię, by się modlić.

II. Cud w Kanie Galilejskiej

1. który przyjął zaproszenie młodej pary;
2. który przyszedł służyć ludziom;
3. któremu droga jest każda rodzina;
4. który objawia nam miłość Boga Ojca;
5. który wysłuchuje próśb swej Matki;
6. który jest pełen miłosierdzia;
7. który nakazał napełnić stągwie wodą;
8. który zamienił wodę w wino;
9. w którego uwierzyli uczniowie;
10. który pragnie naszej wiary i zaufania.

III. Głoszenie królestwa Bożego

1. który ustanawia królestwo Boże;
2. który pociesza płaczących;
3. który uzdrawia chorych;
4. który podnosi zgnębionych na duchu;
5. który głosi Dobrą Nowinę;
6. który ukazuje nam Ojca Niebieskiego;
7. który odpuszcza grzechy;
8. który uczy nas Bożej prawdy;
9. który przygarnia dzieci;
10. który wysłuchuje nasze modlitwy.

IV. Przemienienie na górze Tabor

1. który przygotowywał uczniów na swoją śmierć;
2. który rozmawiał o swojej męce z Eliaszem i Mojżeszem;
3. który przyszedł wypełnić wszystkie mesjańskie proroctwa;
4. który ukazał Apostołom swoją Boską chwałę;
5. o którym dał świadectwo sam Bóg Ojciec;
6. który ma słowa życia;
7. który zaprasza nas do swojej chwały;
8. który pragnie nasze oblicza rozpromienić chwałą dzieci Bożych;
9. który jest Odwieczną Mądrością Ojca;
10. który pragnie naszego wyzwolenia z niewoli grzechu, śmierci i szatana.

V. Ustanowienie Eucharystii

1. który gorąco pragnął spożyć z Apostołami Paschę;
2. który umywał uczniom stopy;
3. który modlił się do Ojca o to, byśmy poznali Jego miłość;
4. który modlił się o jedność Kościoła;
5. który przemienił chleb w swoje Ciało;
6. który daje nam swoje Ciało jako pokarm życia wiecznego;
7. który jest prawdziwie obecny w Komunii świętej;
8. który pragnie przychodzić do naszych serc;
9. który obiecuje nam życie wieczne;
10. który jest z nami w każdej Mszy świętej.

TAJEMNICE BOLESNE

I. Modlitwa Pana Jezusa w Ogrójcu

1. który z uczniami przyszedł do Ogrójca;
2. który prosił uczniów o modlitwę;
3. który upadł na ziemię, by wziąć na siebie nasze grzechy;
4. który wypomniał uczniom ich duchową małoduszność;
5. który wyszedł naprzeciw swoim wrogom;
6. który został zdradzony pocałunkiem;
7. który uzdrowił ucho rannemu żołnierzowi;
8. który kazał Piotrowi schować miecz;
9. który prosił, aby uczniów puszczono wolnymi;
10. który dla nas dał się związać łańcuchami.

II. Biczowanie Pana Jezusa

1. którego członkowie Sanhedrynu wydali Rzymianom;
2. którego Piłat wypytywał o winę;
3. którego Piłat niesłusznie skazał na ubiczowanie;
4. którego żołnierze przywiązali do kamiennego słupa;
5. który był bity rózgami;
6. który był bity rzemieniami;
7. który był bity biczami z ołowianymi haczykami;
8. który z miłości do nas cierpliwie znosił tortury;
9. który – bity – modlił się za nami do Ojca;
10. którego rany są dla nas wybawieniem od kary za grzechy.

III. Cierniem ukoronowanie

1. który pozwolił się ukoronować cierniami;
2. który przyjął brudny, szkarłatny płaszcz;
3. który był bity po głowie;
4. który był bity po twarzy;
5. któremu pluto w twarz i rwano brodę;
6. którego oczy zalane były krwią;
7. którego oblicze było wyszydzone;
8. który modlił się za swoich prześladowców;
9. któremu dla większego upokorzenia dano trzcinę do ręki;
10. który pomimo tak wielkiego upokorzenia nie przestał nas kochać.

IV. Dźwiganie krzyża

1. którego ludzie odrzucili, a wybrali Barabasza;
2. którego Piłat gestem umycia rąk wydał na ukrzyżowanie;
3. który przyszedł dać świadectwo o Królestwie miłości i prawdy;
4. który przyjął krzyż na swoje ramiona;
5. który spotkał swoją współcierpiącą Matkę;
6. który upadał na twarz pod ciężarem krzyża;
7. który włączył Szymona do dźwigania krzyża naszego odkupienia;
8. który Weronice pozwolił chustą otrzeć swoją twarz;
9. który pouczał płaczące niewiasty o prawdziwej pokucie i żalu za grzechy;
10. który jako cichy Baranek był prowadzony na śmierć.

V. Śmierć Pana Jezusa na krzyżu

1. który trzy godziny wisiał na krzyżu;
2. który z krzyża widział, jak żołnierze rzucają losy o Jego szatę;
3. który wołał na krzyżu: „Pragnę”;
4. który wołał na krzyżu: „Ojcze, odpuść im, bo nie wiedzą, co czynią”;
5. który z krzyża dał nas swojej Matce za dzieci;
6. który z krzyża dał nam swoją bolesną Matkę za naszą Matkę;
7. który na krzyżu wysłuchał prośby pokutującego łotra;
8. który mówił do Ojca: „Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mego”;
9. którego bok żołnierz przebił włócznią;
10. z którego przebitego Serca wypłynęły krew i woda.

TAJEMNICE CHWALEBNE

I. Zmartwychwstanie Pana Jezusa

1. który ukazał się płaczącej i zatroskanej Marii Magdalenie;
2. który przyłączył się do uczniów idących do Emaus;
3. który dał się poznać po łamaniu chleba;
4. który przyszedł do Apostołów mimo drzwi zamkniętych;
5. który pokazał uczniom ręce i bok;
6. który spożył z Apostołami śniadanie nad jeziorem Genezaret;
7. który trzykrotnie zapytał Piotra, czy Go miłuje;
8. który powiedział do Piotra: „Paś owce moje”;
9. który powiedział: „Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli”;
10. który na uczniów tchnął Ducha Świętego.

II. Wniebowstąpienie Pana Jezusa

1. który zabrał ze sobą uczniów na Górę Oliwną;
2. który powiedział, że idzie do domu Ojca przygotować nam miejsce;
3. który zapowiedział swoje ponowne przyjście na końcu czasów;
4. który nakazał Apostołom głosić Ewangelię aż po krańce świata;
5. który obiecał uczniom, że będzie z nimi aż do skończenia świata;
6. który polecił udzielać wierzącym w Niego sakramentu chrztu świętego;
7. który pozostawił uczniom swoją Matkę;
8. który – wstępując do Ojca – odbiera cześć od chórów niebieskich;
9. który nakazał uczniom oczekiwać w Wieczerniku na zesłanie Ducha Świętego;
10. który oczekuje nas w niebie.

III. Zesłanie Ducha Świętego

1. który spełnia obietnicę daną Apostołom;
2. który posyła Apostołom Ducha Świętego;
3. który wyzwala nas z lęku i przerażenia;
4. który umacnia nas darami mądrości i rozumu;
5. który umacnia nas darami pobożności i bojaźni Bożej;
6. który napełnia nas darami rady i umiejętności;
7. który umacnia nas darem męstwa;
8. który napełnia nasze serca pokojem;
9. który mocą Ducha Świętego buduje swój Kościół;
10. który udziela nam swego Ducha w sakramentach świętych.

IV. Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny

1. który nagradza swoją Matkę za Jej wierną służbę na ziemi;
2. który swoją Matkę wraz z duszą i ciałem bierze do nieba;
3. który umieszcza Maryję po swojej prawicy w chwale Boga Ojca;
4. który wynosi swoją Matkę ponad aniołów i świętych;
5. który pragnie czci dla swojej Matki;
6. który w Maryi daje nam wzór do naśladowania;
7. który uczynił Maryję pośredniczką łaski Bożej;
8. który ukazuje nam cel naszego ziemskiego życia;
9. który powołuje nas do chwały dzieci Bożych;
10. który raduje się wieczną chwałą swojej Matki.

V. Ukoronowanie Najświętszej Maryi Panny

1. który wynagrodził wierność Maryi najwyższą chwałą w niebie;
2. który swoją Matkę włączył w wieczne królowanie Trójcy Świętej;
3. który uczynił Maryję Królową aniołów i patriarchów;
4. który uczynił Maryję Królową proroków i Apostołów;
5. który uczynił Maryję Królową męczenników i wyznawców;
6. który uczynił Maryję Królową dziewic i wszystkich świętych;
7. który uczynił Maryję Królową Różańca świętego;
8. który uczynił Maryję Królową pokoju, Polski i świata;
9. który pragnie nałożyć na nasze głowy wieniec zwycięstwa;
10. który pragnie przywrócić na naszych obliczach blask chwały Ojca.