„Nie ustanę nigdy w wypełnianiu tej misji, którą uważam za niecierpiącą zwłoki” – zapowiedział św. Jan Paweł II niedługo po swoim wyborze na Stolicę Piotrową.
Słowa te dotyczyły ochrony życia w dwóch zasadniczych wymiarach: obrony nienarodzonych i „śmierci z litości”, czyli eutanazji. Trudno zliczyć wszystkie papieskie wypowiedzi na ten temat. „Uważałem zawsze, że moja misja nakazuje mi poświęcić wiele uwagi obronie praw człowieka, a to ze względu na ich ścisły związek z dwiema podstawowymi wartościami chrześcijańskiej moralności: godnością osoby i pokojem” – mówił w 2003 r., podsumowując lata swojej papieskiej posługi. Ukoronowaniem jego nauczania stała się encyklika Evangelium vitae o wartości i nienaruszalności życia ludzkiego, uznana – jak to ujął papieski biograf George Weigel (Świadek nadziei, s. 966) – za „najjaśniejszy, najbardziej płomienny i zdecydowany dokument pontyfikatu”.
