Pieśń: Królowej Anielskiej śpiewajmy…
Zapalający świecę: Światło Chrystusa.
Wszyscy: Bogu niech będą dzięki.
Słowo moderatora krajowego:
Różańcowa szkoła doskonałości chrześcijańskiej
W potocznym rozumieniu tajemnica to coś ukrytego, niejawnego, o czym wie garstka ludzi i skrzętnie ukrywa znane sobie informacje. Tajemnice różańcowe to jednak coś zupełnie innego.
Nazywamy je w ten sposób, bo dotyczą spraw najświętszych – życia i działalności Chrystusa, który jest Bogiem i Człowiekiem. Katechizm Kościoła katolickiego podkreśla, że nasze mówienie o Bogu musi być przepełnione świadomością ułomności naszych słów. W teologii prawosławnej dominuje model apofatyczny – uważa się, że lepiej mówić, jaki Bóg nie jest, niż jaki jest, ponieważ człowiek nie może ogarnąć Jego wielkości swoim małym i ułomnym rozumem. Kategorie takie jak wieczność, nieskończoność, doskonałość nie są pojmowalne przez nas, którzy tych atrybutów nie posiadamy w wymiarze doczesnym, a w wiecznym możemy w nich uczestniczyć jedynie w Bogu.
