- Wszyscy ludzie poczynają się w grzechu. Jest to klęska powszechna nie znająca wyjątku, bo ten grzech nasz dziedziczny, niby powódź bezbrzeżna, nigdzie nie znajduje zapory. Straszliwe nieszczęście! Pierwej człowiek skazany, niż ujrzy światło dzienne; pierwej jest winowajcą, niż zdolny poznać winę; pierwej zabity grzechem, niż od własnej matki poznany!
- Od tej okropnej zarazy grzechu pierworodnego jedna tylko Maryja uwolnioną została. Ona jedna, za szczególną łaską Bożą, ze względu na zasługi Chrystusa Pana, poczęła się bez zmazy.
- Byli święci, dla których Pan Bóg rozbroił dzikość lwów i ochłodził upalenie ognia; św. Jana Chrzciciela jeszcze w żywocie matki poświęcił; lecz żadnego z nich nie wyjął w samym poczęciu od zmazy pierworodnej. Własny to i wyłączny przywilej Maryi Panny.
- Pan Bóg dla Matki Chrystusa Pana uczynił to, że choć Maryja poczęła się z rodziców grzesznych, jak inni ludzie, to jednak poczęła się bez grzechu; uczynił to, że z zarażonego źródła najczystszy strumień wypłynął.
- Nabożeństwo do Niepokalanego Poczęcia od dawna kwitnie w naszym kraju. Jeszcze dogmat nie był ogłoszony, a już przy różnych kościołach istniały bractwa Niepokalanego Poczęcia. Z czasem to nabożeństwo stało się jeszcze bardziej cenione i kochane. Najlepiej o tym świadczą te śliczne pieśni ku czci Niepokalanej Panny zwane Godzinkami, które każdemu z nas są znane. Śpiewa je lud zebrany w kościołach w każdą niedzielę i święto; Odmawia je zacny gospodarz, który o świcie zaczyna obchodzić gospodarstwo; Nuci je rzemieślnik, kiedy zabiera się do roboty, która przy wspomnieniu na opiekę Wspomożycielki wiernych, wydaje mu się mniej przykrą i uciążliwą; Godzinki śpiewa gospodyni, krzątając się po chacie; Śpiewają dziewczęta zebrane według zwyczaju „na prządki”; Śpiewają robotnicy na polach; Zdaje się, że nie ma u nas więcej znanej i lubianej pieśni, jak ten szereg strof ułożonych na cześć Matki Bożej.
- Odmawiajmy koronkę, nośmy medal cudowny, a każdego ósmego dnia miesiąca nie żałujmy odrobiny czasu na oddanie czci Matce Bożej Niepokalanie Poczętej.
- Kochajmy i czcijmy Maryję, a odbierzemy te łaski, których Ona wiernym sługom użycza.
- Trwajmy w nabożeństwie ku Maryi, a znajdziemy pokój serca, jakiego świat nigdy nam dać nie może.
- Trwajmy w służbie Maryi, bo czas krótki, a wieczność długa. Za rok – gdzie będziemy? Śmierć jednego po drugim wywoływać nas będzie. Obyśmy wyszedłszy z tego świata, prosto stanąć mogli u stóp Matki Bożej i naszej. Najświętsza Maryja Panna szczególną ma radość, kiedy modły nasze łączymy z Jej głosem i wspólnie z Nią błogosławimy Boga… (za łaskę Niepokalanego Poczęcia).
- Gorąca wdzięczność dla Pana Boga za niezliczone dobrodziejstwa, którymi nas obsypuje, jest tak wyraźnym naszym obowiązkiem, że Matka Boska zapomnieć o nim w żaden sposób nie mogła. Bo jeżeli wszystko, co nas otacza, zdaje się powtarzać nam upomnienie psalmisty: „Błogosław, duszo moja, Pana, a nie zapominaj o wszystkich dobrodziejstwach Jego”, to tym bardziej Maryja Panna pamięta o tym długu Panu Bogu należnym.
- Największą jednak wdzięczność czuje i swemu Stwórcy okazuje za łaskę Niepokalanego Poczęcia, jest to bowiem łaska pierwsza, z której wszystkie inne łaski wypłynęły.
- Pan Bóg tak brzydzi się grzechem.
- Taka jest w oczach Bożych wartość czystości duszy, że chcąc wywyższyć Maryję nad wszystko stworzenie, dał Jej łaskę swoją, a duszę stworzył bez zmazy.
- Niepokalane Poczęcie jest jakby fundamentem, na którym wznosi się cały gmach świętości i wielkości Matki Bożej.
- Łaska Niepokalanego Poczęcia jest dla Maryi najdroższą, dlatego nie dość Jej tego, że z głębi wdzięcznego serca powtarza bezustannie: „Wielbi dusza moja Pana”, ale jeszcze wzywa wszystkich ludzi do wspólnego z sobą dziękczynienia i jakoby mówi: „Uwielbiajcie ze mną Pana”, błogosławcie Bogu za wszystkie łaski, jakie od Niego odebrałam, a szczególnie za łaskę Niepokalanego Poczęcia.
- Kto słucha wezwania Matki Boskiej do wspólnego z Nią wielbienia Pana i szczególnym nabożeństwem uczci tajemnicę Jej Niepokalanego Poczęcia, ten i Panu Bogu wielką cześć odda, i Maryi Pannie rzecz najprzyjemniejszą uczyni.
- Z rozważania tajemnicy Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny odbieramy wielką i zbawienną naukę: uczymy się brzydzić grzechem, a cenić łaskę Boską.
Myśli wybrane z broszur bł. ks. Ignacego Kłopotowskiego