Jestem przy Twoim Sercu, o Niepokalana Matko, w tym szczególnym dniu, który sama wybrałaś – w pierwszą sobotę miesiąca. Wskazałaś ją nam jako dzień nadziei, którą niesiesz duszom czyśćcowym, ale również jako dzień miłości, którą ogarniasz cały świat – pragnąc nas wspierać na drogach zbawienia. Dziś razem z Tobą, Matko, i Twym oblubieńcem Józefem ruszam do świątyni, by uczestniczyć w ofiarowaniu Jezusa.
Oto świątynia w Jerozolimie i scena ofiarowania, którą przedstawia Łukasz Ewangelista: „Gdy potem upłynęły dni ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, przynieśli Je do Jerozolimy, aby przedstawić Panu. (…) Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego. A żył w Jeruzalem człowiek imieniem Symeon. (…) Symeon (…) błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: «Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu»” (Łk 2, 22-35).
