(…) Przez kolejne tajemnice płynie strumień życia, który przypomina nam o odwiecznym planie Bożym: O cichych, ukrytych początkach, które prowadzą do pełnej chwały (…)
TAJEMNICA I
Zmartwychwstanie
Tajemnica ta mówi o pokonaniu śmierci, o przejściu ze śmierci do wspaniałego zwycięstwa i chwaty. „Chrystus wodzem, królem, zbawcą”. W tej tajemnicy, zjednoczeni z Chrystusem zmartwychwstałym, oczyma wiary widzimy drogich zmarłych, którzy byli nam bliscy i z którymi dzieliliśmy ich cierpienia. W świetle zmartwychwstania Jezusa ożywa wspomnienie zmarłych, zostali oni bowiem wezwani po imieniu i obdarzeni błogosławieństwem w ofierze zmartwychwstałego Pana.
TAJEMNICA II
Wniebowstąpienie Jezusa
Powrót Jezusa do Ojca, od którego przyszedł na świat, jest dla nas zapewnieniem o prawdziwości Chrystusowej obietnicy zamieszkania na wysokościach: „Idę przygotować wam miejsce” (J 14, 2). Tajemnica ta jest dla nas pomocą w wypełnianiu naszego powołania. Zawiera w sobie duchowy impuls, prowadzący do uświęcenia, które przygotowuje duszę do osiągnięcia „miary wielkości według Pełni Chrystusa” (Ef 4,13).
TAJEMNICA III
Zesłanie Ducha Świętego
Apostołowie zebrali się wokół Maryi w wieczerniku, aby przyjąć ostatni dar Chrystusa, Ducha Pocieszyciela. Z chwilą wylania się Ducha Świętego uczniowie Chrystusa, wciąż pełni lęku i niepokoju, otrzymali znamię katolicyzmu, które uczyniło Kościół powszechnym, przekraczającym wszelkie granice. Duch Święty nie przestaje każdego dnia wylewać się na Kościół. Do Niego należą wieki i narody. Jego zwycięstwa nie zawsze są namacalnie widoczne, ale Kościół umie dostrzec jego zdumiewające dzieła.
TAJEMNICA IV
Wniebowzięcie Matki Bożej
Rozważana tajemnica różańcowa przynosi wybranym duszom pociechę i ufność w udrękach obecnego życia. A każdy z nas może być taką wybraną duszą, którą Bóg przygotowuje w ciszy do zamieszkania w niebie. Tajemnica wniebowzięcia pozwala nam oswoić się z myślą o śmierci. Patrzymy na nią w świetle odejścia do Pana, który-jak ufamy- będzie blisko nas w godzinie naszej śmierci, by wziąć w swoje ręce naszą nieśmiertelną duszę.
TAJEMNICA V
Ukoronowanie Najświętszej Maryi Panny
Oto synteza całego Różańca. Zamyka ona wielką wizję otwartą zwiastowaniem anielskim. Przez kolejne tajemnice płynie strumień życia, który przypomina nam o odwiecznym planie Bożym: O cichych, ukrytych początkach, które prowadzą do pełnej chwały. Tajemnica ta kieruje uwagę na nasze powołanie do wejścia w obcowanie z aniołami i świętymi. Jaka radość! Jaka chwała! Jesteśmy „współobywatelami świętych i domownikami Boga” (Ef 2,19).
Artykuł pochodzi z Miesięcznika Różaniec – Lipiec/Sierpień 1996
Wydawnictwo Sióstr Loretanek POLECA
O różańcu Maryi Od Sykstusa IV do Piusa V
Angelus Maria Walz OP
O początkach i rozwoju niektórych nabożeństw warto niekiedy pisać – po to, by w końcu zebrać nagromadzone o nich wiadomości i poszczyć o nowe, w międzyczasie odkryte, źródła, tak żeby dotyczący ich materiał ukazać w nowym świetle. Taki właśnie cel przyświeca niniejszemu przedstawieniu pewnego etapu historii modlitwy różańcowej.
