Smutek według ojców pustyni jest namiętnością, która – przyjęta bez refleksji – może stać się poważną chorobą duszy.
Modlimy się za zmarłych o radość nieba. Wynika z tego, że radość jest doświadczeniem wolności od zła, którego w niebie absolutnie nie ma. Radość jest wyrazem relacji między człowiekiem a Bogiem i świętymi w niebie.
POGODNA CZY PONURA TWARZ?
Pan Jezus mówi o naszym udziale w Jego zwycięstwie nad grzechem i śmiercią w kluczu doznawania radości: „Także i wy teraz doznajecie smutku. Znowu jednak was zobaczę i rozraduje się serce wasze, a radości waszej nikt wam nie zdoła odebrać” (J16,22). Każdemu spotkaniu z mocą zbawczą Jezusa towarzyszy radość. I to nawet mimo sytuacji, które nas zasmucają. Droga więc do wolności dziecka Bożego prowadzi od smutku do radości.
