Jaki jest układ nabożeństwa, co jest wymagane, by uczynić zadość prośbie Maryi?
Takie właśnie pytanie zadał w maju 1930 r. kierownik duchowy s. Łucji o. José Bernardo Gonçalves. Dotyczyło ono warunków nabożeństwa do Niepokalanego Serca Maryi – tego, co należy zrobić, aby wypełnić prośbę Matki Bożej.
Odpowiedź s. Łucji była bardzo krótka: „W pierwsze soboty przez pięć miesięcy przyjąć Komunię świętą, odmówić różaniec, rozważając tajemnice różańcowe, przez piętnaście minut towarzyszyć Matce Bożej i udać się do spowiedzi w tej samej intencji. Ta może odbyć się innego dnia, o tyle, o ile przy przyjmowaniu Komunii świętej jest się w stanie łaski”.
Warunki te podaje s. Łucja na podstawie przesłania, jakie otrzymała od Matki Bożej 10 grudnia 1925 r. w Pontevedra. Podkreśla, że należy pamiętać o intencji wynagradzającej Niepokalanemu Sercu Maryi, z taką bowiem intencją winniśmy przeżywać całe nabożeństwo.
Z dzisiejszej perspektywy należy zaakcentować jeszcze jedną istotną kwestię. Prośba Maryi obejmuje zarówno medytację, jak również odmówienie części różańca (pięć tajemnic). Nie należy zatem utożsamiać rozważań w czasie różańca z medytacją o tajemnicach różańcowych. Kwadrans owej medytacji stanowi bowiem niezależny od modlitwy różańcowej element nabożeństwa.
Artykuł pochodzi z Miesięcznika Różaniec – KWIECIEŃ 2017 r.
Wydawnictwo Sióstr Loretanek POLECA
Psałterz Jezusa i Maryi
bł. Alan z La Roche
Wydanie "Złotego dzieła" bł. Alana z Roche, to pierwsza tak całościowa prezentacja jego różańcowej spuścizny oraz duchowej więzi ze św. Dominikiem. Czytelnik, obok omówienia genezy, struktury i historii objawień Różańca, znajdzie tu także całe zbiory bogatych i inspirujących przykładów praktyczno-duchowych, służących owocnemu rozważania tajemnic Chrystusa we wspólnocie z Jego Matką.
