Misyjność Żywego Różańca
Niektórzy moderatorzy diecezjalni Żywego Różańca przemierzyli pół Polski, by 3 marca br. dotrzeć do siedziby Stowarzyszenia Żywy Różaniec, która mieści się w Warszawie-Rembertowie, i wziąć udział w dorocznym statutowym spotkaniu – XVI konferencji. I mówią, że było warto!
S. WIOLETTA A. OSTROWSKA CSL
To było już dwudzieste spotkanie. Zgromadziło ono 28 osób. Obradom przewodniczył ks. dr Jacek Gancarek, moderator krajowy. Przysłuchiwali się zaś im przedstawiciele redakcji „Różańca”, miesięcznika formacyjnego naszej wspólnoty, oraz zaprzyjaźnionych mediów: „Naszego Dziennika” i „Niedzieli”.
Przygotowanie do beatyfikacji prymasa Wyszyńskiego
Podczas spotkania rozmawialiśmy o VIII Ogólnopolskiej Pielgrzymce Żywego Różańca, która w tym roku będzie miała charakter duchowych przygotowań do beatyfikacji czcigodnego sługi Bożego Stefana kard. Wyszyńskiego. Wydarzenie to patronatem honorowym objęła Konferencja Episkopatu Polski, Komisja Maryjna KEP i ks. abp Salvatore Pennacchio, nuncjusz apostolski. Program został już dopięty na ostatni guzik i umieszczony na plakatach, które są rozprowadzane w całej naszej Ojczyźnie.
Na pielgrzymkę przygotowujemy różne materiały, m.in. różańce i etui z logo Żywego Różańca oraz modlitewnik, który jest swoistym codziennym brewiarzem dla członków Żywego Różańca. Podczas pielgrzymki rozpoczniemy trzeci rok Wielkiej Nowenny Różańcowej, który będziemy przeżywać pod hasłem: „Żywy Różaniec znakiem jedności z Ojcem Świętym i Kościołem”. Prymas Tysiąclecia postawił wszystko na Maryję. My również chciejmy podobnie kształtować nasze serca, a na pewno nie stracimy w naszej duchowości tego, co najważniejsze. Wszyscy poczujmy się zaproszeni na tę pielgrzymkę.
Inicjatywy misyjno-różańcowe
Księża moderatorzy wciąż zachęcają do włączania się w Wielką Nowennę Różańcową i przesyłania na adres stowarzyszenia swoich deklaracji. Praktyką modlitwy w kościołach stacyjnych podczas nowenny podzielił się ks. Zbigniew Kocoń. Został zgłoszony pomysł zorganizowania oddzielnego spotkania dla świeckich liderów Żywego Różańca z poszczególnych diecezji. Usłyszeliśmy też o nowej inicjatywie dziecięcych płatków róż różańcowych. Ustalono termin rekolekcji ogólnopolskich dla zelatorów i członków Żywego Różańca: odbędą się one w dniach 23-26 lipca w Gietrzwałdzie. Ponownie został zgłoszony na 2022 r. pomysł II Krajowego Kongresu Różańcowego.
Ks. dr Maciej Będziński, członek zarządu Stowarzyszenia Żywy Różaniec i Papieskich Dzieł Misyjnych, zaprezentował komiks o Paulinie Jaricot oraz folder „5 lat projektu Żywy Różaniec dla Misji”, który otrzymali wszyscy uczestnicy konferencji. Przez tych 5 lat pomogliśmy 7 parafiom w 6 krajach misyjnych, przekazując im łącznie 412 tys. zł. Pomocą tą zostały objęte takie kraje jak Sri Lanka, Indie, Czad, Mianmar, Rwanda i Republika Konga. Zostały tam wybudowane kaplice, kościoły i kompleks szkolny. Sprawdzają się zatem słowa Pauliny Jaricot: „Żywy Różaniec wydaje wszelkiego rodzaju wyborne owoce. Maryja ze swego pola róż prowadzi nas do źródła życia”.
Rozmawialiśmy również o planach na rok 2022, który ma być przebudzeniem świadomości misyjnej w Polsce i rokiem misyjnym w naszej formacji. Na ten rok przypada także rocznica 200-lecia powstania Papieskiego Dzieła Rozkrzewiania Wiary. Padły propozycje zaproszenia wówczas na pielgrzymkę czerwcową na Jasną Górę wszystkich środowisk misyjnych, w tym przede wszystkim Papieskich Dzieł Misyjnych i Komisji Misyjnej KEP. Jest planowany też most ze Spotkaniem Młodych Lednica 2000 – jako swoista duchowa sztafeta pokoleń.
Pokorne a skuteczne lekarstwo
Podczas spotkania nie zabrakło też modlitwy za całe dzieło Żywego Różańca w Polsce, za chorych i nieobecnych moderatorów, zmarłych członków i zelatorów. Mszy Świętej koncelebrowanej, w której uczestniczyli pracownicy Wydawnictwa Sióstr Loretanek i siostry loretanki ze wspólnoty w Warszawie-Rembertowie, przewodniczył ks. dr Jacek Gancarek, moderator krajowy.
Homilię wygłosił ks. dr Robert Ogrodnik, historyk z IPN i PAN. Mówił w niej o Stefanie kard. Wyszyńskim, jakiego nie znamy. Przypomniał, że modlitwa, a zwłaszcza modlitwa różańcowa, uczy nas pokory, wytrwałości i cierpliwości: „Świetnie to wyraził bp lubelski (1946-48), a późniejszy Prymas Tysiąclecia, gdy na 15 VIII 1947 r. wydał List pasterski O codziennym odmawianiu Różańca świętego. Czytamy w nim: «Powojenne życie ujawnia coraz silniej słabość człowieka i jego niezdolność do opanowania rozbudzonego przez wojnę zła. (…) Najciężej jednak okaleczone jest życie prywatne człowieka. Tu bowiem tkwi źródło słabości życia publicznego, gospodarczego, społecznego, rodzinnego. Słabością swoją zaraża człowieka, wszystkie dziedziny życia prywatnego i publicznego». Czy te słowa straciły cokolwiek ze swojej ważności? I dalej bp Wyszyński pisał: «Szczególną ufność w czasach dzisiejszych budzi Różaniec święty. To pokorne, a tak skuteczne lekarstwo na dni nawet najgroźniejsze»”.
Zauważył też, dlaczego tak ważna jest modlitwa różańcowa dzisiaj, gdy silimy się na różne akcje i akcyjki, prześcigamy się w pomysłach: „Im bardziej ludzie są zadufani w sobie, im bardziej grzeszą pychą wobec Boga, tym więcej potrzeba im dla równowagi pokornych środków działania. (…) Może dlatego Różaniec święty jest tak skuteczny, że jest aktem głębokiej pokory i jednocześnie wyznaniem żywej wiary”. Usłyszeliśmy też z ust kaznodziei zapewnienie, że „Różaniec da nam to, o co prosiliśmy w kolekcie: aby nasze dusze jaśniały pragnieniem posiadania Boga”.
