- Tysiące sposobności nastręcza się w ciągu dnia, by dobrze czynić. Nie należy żadnej opuścić, choćby najmniejszej. Czyńcie to dla miłości Boga.
- Korzystajcie z każdej sposobności, by zrobić lub ułatwić dobry uczynek.
- Tak wiele, tak bardzo wiele dobrego się nie robi przez fałszywy wstyd, bojaźń oka ludzkiego.
- Ta zmora lęku: „Co ludzie o mnie powiedzą?”, wszędzie się wciśnie, nikomu nie da spokoju, a najbardziej młodym dokucza.
- O drodzy przyjaciele, bądźcie mężni, odważni, prawi, dumnie podnoście czoło, gdy czynicie to, co wam Bóg i sumienie nakazują.
- Nie znajcie, co trwoga przed ludźmi, bójcie się tylko Boga i niech ta bojaźń rządzi waszym postępowaniem. Pytajcie się raczej: „Co Bóg o tym powie?”.
- To, co się czyni z prostej chełpliwości i próżności, aby tylko otrzymać ludzką pochwałę lub zaskarbić ludzką łaskę, to nie ma żadnej wartości przed Bogiem. Taka praca innym piękną się wydawać może, lecz w gruncie jest bezowocną.
- Nie unikajcie wypełniania obowiązków z powodu bojaźni ludzkich sądów.
- Jak ptak do latania, tak człowiek stworzony do pracy. Każdemu człowiekowi Bóg obowiązki wyznacza. Kto je wykona, ten pełni wolę Bożą i otrzyma nagrodę od Boga.
- Praca to nasz obowiązek.
- Dawniej, za pogańskich czasów uważano pracę jako hańbę, robotników jako wyrzutków społeczeństwa, których gorzej od zwierząt traktowano. Ale od czasów chrześcijaństwa praca została uszlachetniona.
- Chrystus Pan był przecież Cieślą do trzydziestego roku życia, a swych Apostołów wybrał przeważnie spośród biednych rzemieślników.
- Praca uszlachetnia najbogatszego.
- Trzeba uszanować każdego, kto pracuje.
- Praca to prawo ogólne. Każdy musi mu podlegać: tak prosty rolnik, jak student uniwersytetu, kupiec i pisarz, uczony i włościanin; wszyscy powinni mieć czoło spocone od pracy.
- Trzeba ochoczo zabrać się do dzieła. Nie pracy się wstydzić, lecz próżniactwa, nie być ciężarem dla innych. Przeświadczenie o spełnionym obowiązku będzie największą nagrodą.
- Nie ma człowieka na ziemi, który by był zadowolony, poważany, kochany, a nie pracował rękami lub głową. Jesteś zecerem. Ile to setek liter składasz w ciągu dnia! Gdybyś się tylko przyzwyczaił każdą literę układać dla miłości Boga i Jego chwały, tyle byś miał zasług, a w dodatku i robota by szła.
- Nie wolno robić powierzchownie i należy się zabrać do pracy ochoczo oraz wykonać ją sumiennie, starannie i dokładnie.
- Korzystajmy z każdej sposobności, by się wydoskonalić w swym fachu i nabyć potrzebnych wiadomości.
- Uczcie się rzemiosła lub zabierajcie się do pługa i roli, ale uczcie się pilnie i ochoczo, pracujcie chętnie i uczciwie. Gdy macie jakie szczególne powołanie, wybierzcie inną drogę, ale niemniej zawsze odznaczajcie się: – gorliwością w pracy – żelazną wolą – wytrwałością.
- Spojrzyj w górę, ku Bogu, bo bez Jego błogosławieństwa nic ci się nie uda.
- Praca i zabiegi na niczym spełzną, jeśli nie masz łaski Bożej.
- Moi drodzy przyjaciele, pracując w Imię Boże i uczciwie, posiądziecie największy skarb, największe szczęście – to jest głębokie zadowolenie ze spełnionego obowiązku, poważanie u bliźnich i spokój sumienia, a wreszcie nagrodę wieczną.
- Wyryjcie w sercach waszych cześć dla religii, cnoty i pracy; dla pilności, zgody i miłości bliźniego; dla pogody umysłu i wesołości.
- Praca daje wesołość i zdrowie.
- Praca czyni człowieka cnotliwym.
- Praca jest wielką zasługą przed Bogiem, gdy spełnia się ją na Jego chwałę i pożytek bliźniego.
- W ciągu dnia, choć ciężko pracujecie, westchnijcie czasem do Boga, ofiarujcie Mu waszą pracę, wasz trud. Przy pracy bądź zgodny z drugim; szanuj bliźniego, a wszyscy ciebie uszanują.
- Każdy czyn najskromniejszy, najniepozorniejszy, byle w stanie łaski, z myślą o Bogu spełniony i Jemu ofiarowany, przynosi nam korzyść i nagrodę, jeśli nie w tym, to w przyszłym życiu.
- Ten przejdzie najlepiej i najłatwiej przez życie, który jak Chrystus MODLI SIĘ I PRACUJE, Boga się boi i słucha Jego przykazań.
Myśli wybrane z broszur bł. ks. Ignacego Kłopotowskiego
