Biada temu, który nie ma przyjaciół. Młody człowiek nie powinien unikać ludzi i żyć samotnie, gdyż łatwo popada w zarozumiałość i dumę. Normalny młody człowiek powinien lubić rozrywkę, towarzystwo rówieśników, zabawy z nimi. Ale powinien też unikać ludzi złych obyczajów, rubasznych i bezbożnych, których najmilszą rozrywką jest wyśmiewanie księży i obrządków religijnych.
- Kto dobry i pobożny, niech będzie naszym przyjacielem.
- Kto żyje w bojaźni Bożej, ten znajdzie przyjaciela, któremu żaden skarb nie dorówna; złoto ni srebro na szali go nie przeważy.
- Dobry przyjaciel to prawdziwy opiekun i obrońca w przeciwnościach życia.
- Koleżeństwo z ławy szkolnej niezmiernie jednoczy serca i przywiązuje do siebie. Aby koleżeństwo i miłość odżywały, powinniśmy utrzymywać ze sobą korespondencję listowną. Na listy do siebie nie żałujmy czasu i znaczka. Nasze osamotnienie do tego nas zobowiązuje. Jesteśmy ludźmi – potrzebujemy rady, serca i życzliwości, wśród tylu niebezpieczeństw i trudności, które nam nasze powołanie i życie niesie.
