Rozważania różańcowe w świetle życia bł. Karoliny Kózkówny

Bł. Karolina konała w obecności żołnierza – łotra, który się nie nawrócił. Umierając męczeńską śmiercią, ustrzegła wiary, nadziei i godności. Wdzięczni Bogu za dar Błogosławionej prośmy o łaskę wytrwania w dobrym do końca.

TAJEMNICE RADOSNE

I. Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie

Archanioł Gabriel zwiastował Maryi, że Bóg wybrał ją na Matkę Zbawiciela. Ona, ufna Bogu, odpowiedziała „tak na Jego wezwanie. Również bł. Karolina przez całe życie ufała Bogu, była posłuszna Jego woli do końca. Prośmy Pana, byśmy, jak Karolina, nie bali się pokładać ufności w Panu.

II. Nawiedzenie św. Elżbiety

Maryja, napełniona Duchem świętym, spieszy do Elżbiety, by ogłosić jej radosną wieść, idzie z pieśnią uwielbienia na ustach. Również bł. Karolina oddawała cześć i uwielbienie Synowi Bożemu. Prawie codziennie chodziła na Mszę świętą do odległego Radłowa lub Zabawy. Komunia święta dodawała jej sił do życia. Podążajmy za przykładem Błogosławionej. Ofiarujmy swoje cierpienie za matki, które spodziewają się potomstwa, aby z radością przyjęły nowe życie.

III. Narodzenie Pana Jezusa

Syn Boga przychodzi na świat w nędznej szopie, aby dać zbawienie ludziom. W wiejskiej chacie rodzi się Karolina. Jej rodzice z pewnością zadawali sobie pytanie, kim zostanie ich dziecko. Zajęci sprawami dnia codziennego nie mamy czasu zastanawiać się nad własnym życiem. Zatrzymajmy się choć na chwilę… Pamiętajmy, że Bóg wie, co jest dla nas najlepsze.

IV. Ofiarowanie Pana Jezusa

Maryja z Józefem przynieśli małego Jezusa do świątyni, gdzie Symeon przepowiedział Maryi, że Jej duszę przeniknie miecz boleści. Tak samo bł. Karolinę przeszył miecz okrutnego żołnierza, zadając jej śmiertelne rany. Umarła jako dziewica i męczennica. Prośmy, by Maryja upraszała nam łaskę poddania się woli Bożej we wszystkim, co nas spotyka.

V. Odnalezienie Pana Jezusa w świątyni

Po trzech dniach Jezus został odnaleziony w świątyni. Bł. Karolina ukochała Boga i Jego Syna narodzonego z Maryi. Modlitwa była dla niej źródłem, z którego czerpała moc, aby przykładem i czynem świadczyć o Jezusie Chrystusie. Maryjo, uproś nam łaskę, abyśmy nigdy nie odrzucili Jezusa.

TAJEMNICE ŚWIATŁA

I. Chrzest Pana Jezusa w Jordanie

Często ochrzczone dziecko nazywane jest „aniołkiem . Ci, którzy spotkali bł. Karolinę, z powodu jej dobroci i życzliwości, czystości w słowach i zachowaniu, skromności w ubiorze i delikatności, nazywali ją powszechnie „prawdziwym aniołem”. „Była dziewczyną pogodną i wesołą” – powtarzają świadkowie, jednocześnie podkreślając jej zrównoważenie i powagę.

II. Cud w Kanie Galilejskiej

Jezus, będąc na weselu, uczynił cud przemiany wody w wino. Zamienił smutek w radość. Bł. Karolina czyniła to samo – wnosiła radość. Nigdy o nikim nie mówiła źle, nie pozwalała też na to innym, czego świadectwem są słowa jednego z jej kolegów: „Nie mówcie źle, idzie Karolina i będzie ją to bolało”.

III. Głoszenie królestwa Bożego

Chrystus mówił: „królestwo Boże jest w was”. Bł. Karolina, bez prawdziwego umiłowania Boga, którego widziała w każdym człowieku, nie byłaby w stanie udźwignąć ciężaru obowiązków, podjąć wielu wyrzeczeń i ofiar dla dobra innych. To jest jej świętość, zbudowana na fundamencie stałej rozmowy z Bogiem.

IV. Przemienienie na górze Tabor

Jezus przemienił się w obecności apostołów. Jego twarz okryta się blaskiem, a szaty stały się śnieżnobiałe. Choćby grzechy wasze byty czerwone jak szkarłat, nad śnieg wybieleją”. Bł. Karolina pragnęła duchowej przemiany ludzi. Upominała innych, widząc ich złe zachowanie. Czyniła to, mówiąc: „źle robicie”, albo starając się podsunąć do czytania książkę religijną osobie, która postępowała niewłaściwie.

V. Ustanowienie Eucharystii

„W tej Hostii jest Bóg żywy, choć zakryty, lecz prawdziwy”. Jezus jest obecny pośród nas przez posługę kapłanów podczas każdej Mszy świętej. Bł. Karolina wstawała bardzo wcześnie, aby zdążyć na Eucharystię. Udawało się jej to prawie codziennie, mimo prac, których nigdy nie zaniedbywała. Przystępując do Komunii świętej, ze złożonymi rękoma i pochyloną głową, dawała innym przykład skupienia.

TAJEMNICE BOLESNE

I. Modlitwa w Ogrójcu

Pan Jezus całą noc modlił się do Ojca i został wysłuchany. Maryjo, Jezus w Ogrójcu, tak jak Ty w chwili zwiastowania, wypowiedział Bogu swoje fiat: „nie moja wola, lecz Twoja niech się stanie”. Pokora, cichość, cierpliwość, krwawy pot – to wszystko z miłości do człowieka. Również bł. Karolina codziennie modliła się za grzeszników i wypowiadała Bogu swoje fiat. Prosimy Cię, Panie, abyśmy bez wahania potrafili odpowiadać na Twoje wezwanie.

II. Biczowanie Pana Jezusa

Jezus cierpiał niesłusznie, „poddał grzbiet swój bijącym i policzki rwącym Mu brodę”. Bł. Karolina, rozważając Mękę Pańską, pogłębiała swoją miłość ku Chrystusowi. Gdy dopełniały się godziny jej ziemskiego, jakże krótkiego życia, przyjęła odważnie to, co spadło na nią tak nagle i udowodniła swą wierność Bogu na ziemi. Prośmy Pana, abyśmy potrafili mężnie znosić przeciwności losu.

III. Cierniem ukoronowanie

Żołnierze upletli wieniec z cierni i włożyli Jezusowi na głowę. Ostra cierniowa korona sprawiała Mu ogromny ból. Znikąd nie miał pociechy. Maryjo, Twój Syn cierpiał za moje grzechy, przebacz mi. Bł. Karolina nigdy nie lękała się nadstawić drugiego policzka; oddawała szatę, gdy ktoś prosił ją o płaszcz. Wpatrzeni w postać Błogosławionej prośmy Boga, abyśmy swoją postawą świadczyli, że żyjemy według zasad Ewangelii.

IV. Dźwiganie krzyża

Droga krzyżowa Jezusa to droga naszego zbawienia. Jezus niesie krzyże, nie tylko swój, ale także nasze – twój i mój – krzyże lenistwa, przekleństw, kłamstw, złośliwości, zaniedbań i grzechów… Bł. Karolina pomagała każdemu człowiekowi w dźwiganiu krzyża. W zjednoczeniu z cierpiącym Jezusem chętnie podejmowała dobrowolne umartwienia i pokuty, by wynagrodzić Mu za grzechy. Wspierała słowem, brata na swe ramiona część ciężaru codziennego życia innych. Prośmy Pana o łaskę służby drugiemu człowiekowi.

V. Śmierć Pana Jezusa na krzyżu

„Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą”. Bł. Karolina konała w obecności żołnierza – łotra, który się nie nawrócił. Umierając męczeńską śmiercią, ustrzegła wiary, nadziei i godności. Wdzięczni Bogu za dar Błogosławionej prośmy o łaskę wytrwania w dobrym do końca.

TAJEMNICE CHWALEBNE

I. Zmartwychwstanie Pana Jezusa

Chrystus zmartwychwstał. Bł. Karolino, Zbawiciel wyniósł cię z ciemności do światła, byś na Boskim dworze mogła wypraszać dla nas koniec cierpień. Zmartwychwstanie Jezusa jest zwycięstwem nad śmiercią. Dlatego wytrwajmy do końca w udręce, jak Chrystus, by móc dostąpić chwały nieba.

II. Wniebowstąpienie Pana Jezusa

Jezus został wzięty do nieba, a Jego uczniowie poszli, by głosić Ewangelię. Powołaniem życiowym bł. Karoliny było życie w przyjaźni z Bogiem i dawanie o Nim świadectwa. Umiała rezygnować ze swoich planów i przyjemności, bo tego chciał od niej Bóg. Modliła się wytrwale, sumiennie wykonywała pracę, chętnie pomagała bliźnim. Wierna Bogu do końca, poniosła śmierć męczeńską w obronie czystości. Prośmy Jezusa, abyśmy, zdążając na spotkanie w niebie, bacznie zważali na Boże przykazania.

III. Zesłanie Ducha Świętego

Dom, w którym przebywali uczniowie i Maryja, nagle wypełnił się szumem z nieba. Ukazały się im języki ogniste, każdy spoczął na nich i zostali napełnieni Duchem Świętym (por. Dz 2, 1-4). Działanie Ducha Bożego ujawniło się w życiu bł. Karoliny głębokim umiłowaniem modlitwy, czystości i pracy. Chrystus poprzez prostą wiejską dziewczynę odkrył wielkie sprawy Boże, aby pouczyć „mądrych” tego świata. Módlmy się, by Duch Święty przenikał nasze serca i umysły.

IV. Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny

Maryja z ciałem i duszą została wzięta do nieba. Zasiadając wraz z Synem u tronu Boga Ojca, zsyła nam hojne dary. Bł. Karolina w chwili odejścia z tego świata, mimo młodego wieku, miała poczucie dobrze wykorzystanego czasu. Maryjo wniebowzięta, żyjemy w nadziei, że i my będziemy kiedyś oglądać Boga w niebie. Świadomi swojej niedoskonałości wierzymy, że otrzymamy zapłatę właściwą naszym uczynkom.

V. Ukoronowanie Najświętszej Maryi Panny

Radość panuje w niebie, rozbrzmiewa pieśń chwaty, bo Jezus koronuje swą Matkę na Królową nieba i ziemi. Maryjo, prosimy, abyśmy mogli Cię wielbić wraz z aniołami i świętymi w chwale nieba. Bł. Karolina uczy nas, że w życiu nie należy szukać rozgłosu. Zachęca, aby pokonać swój egoizm i pychę i stać się pokornym. Idźmy za jej przykładem i w każdej trudnej sytuacji życiowej udawajmy się z prośbą o pomoc do Boga. Bł. Karolino, bądź naszą orędowniczką w niebie!