Rozważania różańcowe z s. Łucją z Fatimy
TAJEMNICE RADOSNE
1. Zwiastowanie
W fiat Maryi znajduje swój początek dzieło naszego odkupienia. Orędzie mówi: „Moje Niepokalane Serce będzie twoją ucieczką i drogą, która zaprowadzi cię do Boga”. Ta ucieczka i droga zostały zapowiedziane przez Boga całej ludzkości po pierwszym upadku. Nowe pokolenie, które się narodzi z tej Niewiasty, zatriumfuje w walce z pokoleniem szatańskim.
2. Nawiedzenie św. Elżbiety
Przychodźmy z pomocą naszym braciom potrzebującym, a zwłaszcza znajdującym się w obliczu śmierci na skutek głodu i zimna. Bóg wymaga od nas wyrzeczenia i ofiary; jeżeli nie poświęcimy się w tym życiu, zostaniemy poświęceni w życiu wiecznym dlatego, że nie czyniliśmy dobra.
3. Narodzenie Pana Jezusa
W Niepokalanym Sercu Ojciec zamknął swojego Syna, jak gdyby było ono pierwszym tabernakulum. Bóg pragnie, aby nasza pobożność tam zapuściła swoje korzenie, albowiem w tym celu Bóg złożył w Sercu Matki tak wielką miłość, że uświęca Ona i przemienia swoje potomstwo w Ciało i Krew Chrystusa.
4. Ofiarowanie w świątyni
Jesteśmy zobowiązani się poświęcać, aby nie grzeszyć. Należy wyciszać w sobie chęć buntu, uspokajać nadszarpnięte nerwy, utrzymywać w ryzach popędy swojego temperamentu i charakteru, gasić żar rozognionej na skutek obrazy miłości własnej, niekiedy nawet słusznie rozgoryczonej, chociaż niekoniecznie zawsze wtedy, gdy człowiek czuje się zraniony.
5. Odnalezienie Pana Jezusa
Jeżeli ulegamy naszym złym skłonnościom, żądzy tego, co do nas nie należy, zazdrości, pysze i pragnieniu zemsty, wszystko to nas zaślepia i zagłusza tak dalece, że nie widzimy ani nie słyszymy, ani też nie pojmujemy słów Jezusa Chrystusa.
TAJEMNICE ŚWIATŁA
1. Chrzest w Jordanie
Nasza wielkość jest niezmierzona: zostaliśmy wybrani przez Boga, Bóg nas strzeże, Jego obecność uświęca nas na chwałę Jego chwały. Jesteśmy żywym tabernakulum, w którym mieszka Trójca Przenajświętsza, jesteśmy domem Boga i bramą nieba! O Trójco Święta, Ty jesteś we mnie światłem, łaską, miłością!
2. Wesele w Kanie Galilejskiej
Polecenie Maryi w Kanie Galilejskiej ukazuje Matkę zawsze zatroskaną o doprowadzenie dzieci w ramiona Ojca. Usługujący mogli ujrzeć cud przemiany wody w wino; uczynili to, co Maryja im zaleciła, i poszli za słowem Jezusa. Taka jest droga zbawienia: słuchać słowa Bożego i iść za nim.
3. Głoszenie królestwa Bożego
Bóg nie pragnie zguby grzesznika, ale tego, aby się nawrócił i żył. Z racji naszego zjednoczenia z Chrystusem i Jego Kościołem powinniśmy miłować tych, którzy mówią źle o nas, złorzeczą nam i nas prześladują. Nasze wybaczenie pociągnie ich na nowo w Boże ramiona.
4. Przemienienie na górze Tabor
Chodzić w obecności Boga to uświadamiać sobie, że Jego wzrok spoczywa na nas. Zrodzi się w nas wówczas wola wypełnienia Jego Prawa, aby sprawić Mu radość, zasłużyć sobie na Jego życzliwość i uświęcić się, aby się z Nim w końcu utożsamić. Na tym polega prawdziwe zjednoczenie z Bogiem, i to dla wszystkich.
5. Ustanowienie Eucharystii
On wciąż ofiarowuje się za nas Ojcu: cichy i modlący się w samotności naszych kościołów, zlekceważony, upokorzony i biedny, skazany na więzienie naszych tabernakulów. Orędzie żąda od nas, abyśmy ofiarowywali Trójcy Przenajświętszej jako zadośćuczynienie za wszystkie grzechy, jakimi jest ona obrażana, tę Boską Żertwę naszych ołtarzy.
TAJEMNICE BOLESNE
1. Modlitwa w Ogrójcu
„Módlcie się i się poświęcajcie”, abyście swymi modlitwami, słowami, swoim przykładem, ofiarami, pracami i miłością mogli skutecznie pomagać swym braciom w powstaniu. A tylu naszych braci upada, wielokrotnie ulega pokusom tylko dlatego, że nie znalazł się przy nich ktoś, kto się modli i poświęca się za nich, podając im pomocną dłoń.
2. Biczowanie
Jeżeli Bóg dopuści, że staniemy się któregoś dnia żertwą ludzkich niesprawiedliwości, patrzmy na Jezusa i idźmy za Nim z wiarą. Miłosierdzie i wybaczenie innym powinny tryskać z naszym serc, tak jak wytryskuje miłość z Bożego Serca dla nas.
3. Cierniem ukoronowanie
Obrażamy Boga, bo naruszamy Jego przykazania, które są przecież przejawem Jego miłości do nas. Podobnie jak miłość ojca, który bierze dziecka za rękę i pokazuje mu drogę, jaką winno kroczyć. Jeżeli jednak dziecko okazuje się nieposłuszne i zbuntowane, zasmuca Go i obraża w najdelikatniejszym miejscu Jego Serca.
4. Dźwiganie krzyża
Pokora jest jedną z głównych cnót w wiernym kroczeniu za Jezusem. To życie w prawdzie z Bogiem, z własnym sumieniem i z bliźnim; to szczere uznanie tego, kim jesteśmy, i wyznanie tego bez ogródek, hipokryzji czy wykrętów; to niezwodzenie samych siebie i bliźniego przez fikcyjne ukazywanie tego, czym faktycznie nie jesteśmy.
5. Ukrzyżowanie
Życie niesie ze sobą męczeństwo krzyża. Cierpliwe znoszenie tej ofiary, jak dosięga nas z dnia na dzień, staje się cichym i powolnym męczeństwem, które nas oczyszcza i wynosi na płaszczyznę nadprzyrodzoną, na spotkanie naszej duszy z Bogiem w atmosferze obecności Trójcy Przenajświętszej w nas.
TAJEMNICE CHWALEBNE
1. Zmartwychwstanie
Naszą drogą jest Chrystus: jest nią przez swoje słowo, swoją naukę, swoje życie. Starajmy się przeto upodobnić do Chrystusa, aby odtworzyć w sobie Jego życie i widzieć w nim Ojca. W tym upodobnieniu do Jezusa, tej Żertwy przebłagalnej za nasze grzechy, umacnia się i konkretyzuje nasza nadzieja.
2. Wniebowstąpienie
Dzięki naszemu zjednoczeniu z Chrystusem i dzięki Jego zasługom zostaniemy zbawieni; staniemy się ludźmi miłymi Ojcu, w miarę jak odtworzymy w sobie uczucia i przeżycia Jego Syna, tak by Ojciec widział w nas oblicze swojego Słowa. Oto droga, aby zająć to miejsce, które Jezus przygotował dla nas w niebie.
3. Zesłanie Ducha Świętego
Przez Ducha Bożego rodzi się w nas i wytryska życie nadprzyrodzone. Jest to woda łaski, w której musimy się zanurzyć i przyjąć ją, aby mogła z nas wytryskiwać, orzeźwiając oschłe dusze naszych braci i dając im możność rodzenia owoców życia wiecznego.
4. Wniebowzięcie Maryi
Bóg się oddaje i objawia temu, komu chce, takie jednak komunikowanie się Boga wymaga wiernej odpowiedzi ze strony tego, kto w nim uczestniczy. Przez dobre używanie przez nas darów, jakich Bóg nam udzielił, nasza świętość wzrasta w miłości, jaką winniśmy Bogu i bliźniemu, my zaś oczyszczamy się i stajemy godnymi życia wiecznego.
5. Ukoronowanie Matki Bożej
„Widzieliście piekło, do którego idą dusze biednych grzeszników. Ażeby je zbawić, Bóg chce zaprowadzić w świecie nabożeństwo do mojego Niepokalanego Serca. Jeśli uczynicie to, o czym wam mówię, zbawi się wiele dusz i nastąpi pokój”. Pokój z własnym sumieniem, pokój z Bogiem, pokój w ogniskach domowych i rodzinach, pokój z sąsiadami i między narodami. „Jeśli uczynicie to, o czym wam mówię”…
Na podst. książki „Apele orędzia fatimskiego” oprac. Irmina Samulska
