Nie żyjemy dla siebie

W duchu miłości bliźniego, pragnąc własnego zbawienia, nie możemy zapomnieć, że nie żyjemy tylko dla siebie, a wynagradzając za grzechy, nie możemy myśleć jedynie o sobie.

Pewni zwycięstwa – z tym przesłaniem nadziei, zawartym w słowach Maryi, zainicjowane zostało w 2009 r. dzieło Wielkiej Nowenny Fatimskiej. Trud motywowany nadzieją, że nadejdzie zapowiedziany „okres pokoju” i czas „triumfu Niepokalanego Serca Maryi”. Bóg przez Maryję obiecał to światu. Dziś nawet nie pytamy, czy możemy być pewni tych słów, gdyż niemożliwe jest, by Bóg nie dotrzymywał swoich obietnic. Teraz Niebo czeka na naszą odpowiedź; można nawet rzec, że wypełnienie obietnic jest zależne już tylko od naszego współdziałania – na wzór fiat Maryi.

SEDNO FATIMSKIEGO PRZESŁANIA

„Bóg pragnie nabożeństwa do mego Niepokalanego Serca”. Wsłuchajmy się w treść tego krótkiego zdania, jakie wypowiedziała Maryja w Fatimie. Nabożeństwo do Niepokalanego Serca Maryi jest więc Bożym pragnieniem. Nie dziwią nas zatem słowa św. Jana Pawła II, wypowiedziane 13 maja 1982 r. w Fatimie, który uczył, iż „wołanie zawarte w orędziu Maryi z Fatimy jest tak głęboko zakorzenione w Ewangelii i w całej Tradycji, że Kościół czuje, iż orędzie to nakłada na niego obowiązek wysłuchania go”.

Należy jednak postawić w tym miejscu pytanie: Czym jest nabożeństwo do Niepokalanego Serca Maryi? Pytanie to jest tym bardziej istotne, że prowadzi nas do sedna fatimskiego przesłania. Zatem nabożeństwo to, jak wyjaśnia Maryja, to akt poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi i pierwsze soboty miesiąca przeżywane w duchu wynagrodzenia Niepokalanemu Sercu Maryi. Czy tym właśnie jest dla mnie Fatima?

13 DZIEŃ MIESIĄCA

Zauważmy, że niejednokrotnie zatrzymujemy się jedynie na 13. dniu miesiąca, z którym utożsamiamy nabożeństwa fatimskie. Należy jednak z całą mocą zaznaczyć, że to za mało. Fatima wzywa do nabożeństwa do Niepokalanego Serca Maryi! Oto zatem i nasze zadanie, któremu przyświeca hasło: „Nie żyjemy dla siebie – wynagradzanie za grzechy świata”. Słowa te zawierają w sobie konkretne wezwanie, abyśmy zostali apostołami fatimskiego przesłania; nie zatrzymali się jedynie na 13. dniu miesiąca, lecz podjęli wezwanie płynące z Fatimy, by wynagradzać za grzechy innych.

WYNAGRODZENIE ZA GRZECHY ŚWIATA

Ojciec Święty Benedykt XVI przypomniał 13 maja 2010 r. w Fatimie: „Człowiek może rozpętać cykl śmierci i terroru, ale nie może go zatrzymać… W Piśmie Świętym często widać, że Bóg poszukuje sprawiedliwych, aby ocalić miasto ludzkie, i to samo czyni tutaj w Fatimie, kiedy pyta: Czy chcecie ofiarować się Bogu, by znosić wszelkie cierpienia, które On zechce na was zesłać w akcie zadośćuczynienia za grzechy, przez które jest obrażany, i jako błaganie o nawrócenie grzeszników?”.

Pamiętajmy, by poświęcać się Niepokalanemu Sercu Maryi. Jest to bowiem pierwszy krok, który winien każdy z nas uczynić, jeśli pragnie ­podjąć wezwanie do owocnego wynagradzania za grzechy swoje i innych. Kolejnym krokiem jest właśnie wynagrodzenie za grzechy, w bardzo konkretnej formie, którą zapowiada Maryja po ukazaniu dzieciom wizji piekła. Ważne jest zatem, by z nową ­siłą, zaangażowaniem i gorliwością podjąć nabożeństwo pięciu pierwszych sobót miesiąca. Istotne jest również to, by praktykować je, trzymając się wiernie wskazówek danych przez Maryję w Fatimie.

Nabożeństwo to składa się z następujących elementów: spowiedzi, Komunii świętej, różańca oraz 15-minutowej medytacji. Zwróćmy uwagę, że Maryja prosi zarówno o różaniec, jak i o 15-minutową medytację. Nie utożsamiajmy zatem różańca z pierwszosobotnią medytacją, są to bowiem dwa różne elementy nabożeństwa. Ponadto pamiętajmy, że – jak wskazuje s. Łucja – najważniejszym ­warunkiem tego nabożeństwa jest intencja wynagradzająca Niepokalanemu Sercu Maryi. Z taką właśnie intencją wypełniajmy wszystkie elementy pierwszosobotniego nabożeństwa.

***

13 czerwca 1917 r. – drugie objawienie się Matki Bożej

13 czerwca 1917 r. po odmówieniu różańca z Hiacynta, Franciszkiem i innymi osobami, które byty obecne, zobaczyliśmy znowu odblask światta, które się zbliżało (to, cośmy nazwali btyskawicą), i następnie ponad dębem skalnym Matkę Bożą, zupełnie podobną do postaci z maja.
– Czego Pani sobie życzy ode mnie?
– Chcę, żebyście przyszli tutaj dnia 13. przyszłego miesiąca, żebyście codziennie odmawiali różaniec i ­nauczyli się czytać. Później wam powiem, czego chcę.

Prosiłam o uzdrowienie jednego chorego.
– Jeżeli się nawróci, wyzdrowieje w ciągu roku.
– Chciałabym prosić, żeby nas Pani zabrała do nieba.
– Tak! Hiacyntę i Franciszka zabiorę niedługo. Ty jednak tu zostaniesz przez jakiś czas. Jezus chce się posłużyć tobą, aby ludzie mnie poznali i pokochali. Chciałby ustanowić na świecie nabożeństwo do mego Niepokalanego Serca (Tu z pośpiechu Łucja opuściła koniec zdania, który w innych dokumentach brzmi następująco: „Kto je przyjmuje, temu obiecuje zbawienie dla ozdoby Jego tronu”).
– Zostanę tu sama? – zapytałam ze smutkiem.
– Nie, moja córko! Cierpisz bardzo? Nie trać odwagi. Nigdy cię nie opuszczę, moje Niepokalane Serce będzie twoją ucieczką i drogą, która cię zaprowadzi do Boga.

W tej chwili, gdy wypowiadała te ostatnie słowa, otworzyła swoje dłonie i przekazała nam powtórnie odblask tego niezmiernego światła. W nim widzieliśmy się jak gdyby pogrążeni w Bogu. Hiacynta i Franciszek wydawali się stać w tej części światła, które wznosiło się do nieba, a ja w tej, które się rozprzestrzeniało na ziemię. Przed prawą dłonią Matki Boskiej znajdowało się Serce, otoczone cierniami, które wydawały się je przebijać. ­Zrozumieliśmy, że było to Niepokalane Serce Maryi, znieważane przez grzechy ludzkości, które pragnęło zadośćuczynienia.

To, Ekscelencjo, mieliśmy na myśli, kiedyśmy mówili, że Matka Boska wyjawiła nam w czerwcu tajemnicę. Nasza Pani nie rozkazała nam tego zachować w tajemnicy, ale odczuwaliśmy, że Bóg nas do tego nakłania.

Treść objawień Matki Bożej w Fatimie w 1917 r. na podstawie „Wspomnień siostry Łucji z Fatimy”. Tekst zatwierdzony przez biskupa diecezji Leiria-Fátima. Fatima, październik 2002 r. Tekst za: sekretariatfatimski.pl

Artykuł pochodzi z Miesięcznika Różaniec – MARZEC 2017 r.