Czy podkreślając znaczenie nabożeństwa do Niepokalanego Serca Maryi, nie zapominamy czasem, że to Jezus jest Bogiem i to On zbawił świat, a Maryja jest tylko człowiekiem, stworzeniem?
„Bóg pragnie ustanowić na świecie nabożeństwo do mego Niepokalanego Serca” – mówiła Maryja w lipcu 1917 r. I na te właśnie słowa wskazuje s. Łucja. A zatem dlaczego takie nabożeństwo? Ponieważ Bóg tak chce – taka właśnie była odpowiedź s. Łucji, bardzo krótka i jednoznaczna. Aby dostrzec właściwy kształt tego nabożeństwa, należy rozróżnić dwa aspekty tej formy pobożności. Nazwa nabożeństwa, która wskazuje na Maryję, to jeden aspekt. Drugi to jego właściwa treść, a ona wskazuje na Jezusa, który jest jedynym celem, ku któremu zmierzamy poprzez Niepokalane Serce Maryi. Tak więc, choć nazwa nabożeństwa sugeruje coś innego, to jednak jego istota jest jednoznaczna: Jezus, ku któremu zmierzamy poprzez sakramentalną spowiedź, różaniec, medytację oraz przyjęcie Komunii świętej. Zatem nie sposób nie dostrzec bardzo wymownej i głębokiej jedności Serca Jezusa i Serca Maryi. Odnajdujemy ją w fatimskim przesłaniu już od pierwszych słów Anioła, który ukazał się dzieciom: „Serce Jezusa i Maryi słuchają z uwagą waszych próśb” czy też „Serce Jezusa i Maryi chcą przez was okazać (światu) wiele miłosierdzia. Ofiarujcie bezustannie Największemu modlitwy i umartwienia”.
Artykuł pochodzi z Miesięcznika Różaniec – WRZESIEŃ 2017 r.
Wydawnictwo Sióstr Loretanek POLECA
Osiem Kroków Wiary Maryi
ks. Robert Grzybowski
Bezpośrednią inspiracją do pochylenia się nad osobą Maryi były dla mnie rekolekcje prowadzone przez Jose Prado Floresa, założyciela Szkoły Ewangelizacji Świętego Andrzeja (SESA). Zachęciły mnie one do odnalezienia prawdziwej ikony Maryi. Sięgnąłem wówczas po adhortacje apostolską Pawła VI Marialis cultus, w której znalazłem pomoce do renowacji ikony Maryi w moim życiu.
