Tak często podejmujemy umartwienia i dobre uczynki. Niekiedy wiele nas to kosztuje, choć efekty wydają się mierne. Czego nam brakuje?
W pierwszej modlitwie eucharystycznej, czyli w Kanonie rzymskim, który jest najbardziej czcigodną i uświęconą Tradycją modlitwą mszalną, po konsekracji kapłan wypowiada następujące słowa: „Boże Ojcze, my, Twoi słudzy, oraz lud Twój święty, wspominając błogosławioną mękę, zmartwychwstanie oraz chwalebne wniebowstąpienie Twojego Syna (…)”. Tekst ten mówi nam, że wniebowstąpienie, które dokonało się w czterdziestym dniu po zmartwychwstaniu, czyli w czwartek, liturgicznie jest wspominane i uobecniane również w dniu Pańskim. Niedziela, która jest celebracją zmartwychwstania, jest upamiętnieniem wejścia Chrystusa wraz z Jego ludzką naturą w zupełnie nową rzeczywistość. Ostatecznie dokonało się to właśnie w akcie wniebowstąpienia.
