Kościół pielgrzymuje ku ojczyźnie niebieskiej. Prowadzi go jego najwyższy pasterz, Ojciec Święty, drogę zaś wyznacza Ta, która pierwsza przeszła przez ziemię – rozmodlona, poświęcona bez reszty Bogu […]
TAJEMNICA I
Zmartwychwstanie
Światło z Fatimy – jak każdego orędzia Matki Bożej – jest blaskiem Chrystusa zmartwychwstałego, który powiedział o sobie: „Ja jestem światłością świata”. Interwencja Jezusa dokonana na naszych oczach przez Maryję z Fatimy sprawiła cud zmartwychwstania w Kościele Mistycznym Ciele Chrystusa. Znak fatimski głosi prawdę o ocaleniu życia Papieża i wielkich znakach leczenia ran rozdartego podziałami Kościoła. Módlmy się za naszego Ojca Świętego i o jedność Kościoła.
TAJEMNICA II
Wniebowstąpienie
Kiedy Jezus wstępował do nieba, polecił swoim uczniom trwać razem na modlitwie z Maryją. Wezwanie z Fatimy wyzwoliło w wielu miejscach świata pragnienie nieustannej modlitwy z Matką zatroskaną o los swoich dzieci. Jesteśmy jedno z Nią i przez Nią. W Fatimie, Rzymie, Zakopanem, Moskwie – wszędzie, zjednoczeni z Matką Jezusa, spoglądamy w niebo, oczekując powrotu naszego Zbawiciela. Módlmy się o ducha nieustannej modlitwy dla całego Kościoła.
TAJEMNICA III
Zesłanie Ducha Świętego
Tam zstępuje Duch Święty, gdzie jest Maryja – Jego Oblubienica – i tam, gdzie jest Kościół święty. Modlitwa z Maryją i wierność nauce Kościoła są pierwszymi darami Ducha. Tak rodzi się sanktuarium – znak Kościoła. Po czym poznaje się „miejsce święte”? Po wielkiej modlitwie, która przywołuje obecność Boga tak dalece, że ludzie mówią: tu czuje się obecność Pana, tu łatwo rozmawiać z Maryją, tu jest Kościół. Módlmy się, aby każda świątynia stała się żywym znakiem obecności Boga i Jego darów.
TAJEMNICA IV
Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny
Kościół pielgrzymuje ku ojczyźnie niebieskiej. Prowadzi go jego najwyższy pasterz, Ojciec Święty, drogę zaś wyznacza Ta, która pierwsza przeszła przez ziemię – rozmodlona, poświęcona bez reszty Bogu. Światło fatimskiego orędzia ukazuje nam drogowskazy, jakie Chrystus ustawił na bezdrożach ludzkiego życia. Czytamy na nich: nawrócenie, pokuta, Różaniec. One wyznaczają naszą drogę do nieba. Módlmy się dla wszystkich chrześcijan o wierność wskazaniom Ewangelii.
TAJEMNICA V
Ukoronowanie Maryi na Królowę nieba i ziemi
„Jako w niebie tak i na ziemi…” Uczymy się miłości od Tego, który pierwszy nas umiłował. A ponieważ miłość to również wdzięczność, a także zawierzenie i posłuszeństwo, Kościół na ziemi, naśladując tajemnice nieba, koronuje Maryję. Jest to znak prawdziwości Jej orędzia, podziękowanie za udzielone łaski, gest wyrażający nasze oddanie i poświęcenie Pani i Królowej. Nałożona na skronie Maryi korona jest znakiem tego, co wyraża papieskie hasło: „Cały Twój”. Módlmy się dla współczesnych ludzi o łaskę uznania Maryi jako swojej Królowej.
Artykuł pochodzi z Miesięcznika Różaniec – Maj 1996
Wydawnictwo Sióstr Loretanek POLECA
Rozważania Różańcowe na Każdy Dzień
Praca Zbiorowa
Przyjmij ten „brewiarz różańcowy”, zanurz się w medytacji i Różańcem opleć cały świat – sprawy Kościoła i Ojczyzny, parafii i rodziny. Rozbudzaj w sobie pragnienie, aby Maryja była „coraz bardziej znana i kochana” i aby zatriumfowało Jej Niepokalane Serce.
