Słowo stało się ciałem i opuściło tabernakulum, którym było niepokalane łono Maryi. Jezus objawił się światu w żłobie, który służył do karmienia zwierząt. Na niebiosach rozlegają się głosy anielskie śpiewające o pokoju przynoszonym przez Nowonarodzonego (…)
TAJEMNICA I
Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie
Maryja Niepokalana, najpiękniejszy i najcudniejszy kwiat stworzenia, przyjmuje na słowa Anioła powołanie do Bożego macierzyństwa, które staje się Jej udziałem, gdy mówi: „Oto ja służebnica Pańska”. A my wszyscy, jako bracia odkupieni w Chrystusie, stajemy się Jej synami. Maryja jest Matką Boga i naszą. Jaka delikatność i czułość tchnie z tej pierwszej tajemnicy! Kiedy ją rozważamy, zawsze dziękujmy Panu, który zechciał nas zbawić i jako człowiek stał się naszym bratem, z synowską czcią adorując razem z nami swoją Matkę.
TAJEMNICA II
Nawiedzenie św. Elżbiety
Cóż za delikatność cechuje ten trzymiesięczny pobyt Maryi u swej kuzynki! Jaka słodycz przepełnia splecione ze sobą pieśni! Jedna śpiewa: „Błogosławiona jesteś między niewiastami” (Łk 1,41), druga: „Wejrzał na uniżenie swojej służebnicy… odtąd błogosławioną zwać mnie będą wszystkie pokolenia” (Łk 1, 48). Ta wizja oświetla niebieskim blaskiem rodziny wychowane w szkole Różańca, zjednoczone w modlitwie, która wspiera i inspiruje miłosierdzie. Życie tych rodzin przepełnia radość i szacunek do życia.
TAJEMNICA III
Narodzenie Pana Jezusa
Słowo stało się ciałem i opuściło tabernakulum, którym było niepokalane łono Maryi. Jezus objawił się światu w żłobie, który służył do karmienia zwierząt. Na niebiosach rozlegają się głosy anielskie śpiewające o pokoju przynoszonym przez Nowonarodzonego. Pierwsi oddają cześć Jezusowi Maryja i św. Józef. Potem przychodzą pasterze sprowadzeni anielskimi głosami. Przybywają mędrcy, których prowadzi gwiazda; złożą cenne dary pełne proroczych znaczeń. W trzeciej tajemnicy również my zginamy kolana przed betlejemskim żłóbkiem.
TAJEMNICA IV
Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni
Jezus pozostaje jeszcze w ramionach Matki, a już w Jego życiu dokonuje się spotkanie obu Testamentów. Przyniesiony przez Maryję do świątyni jest światłem narodów i chwałą ludu Izraela. Święty Józef jest przy tym obecny i uczestniczy w nakazanym przez Prawo obrzędzie ofiarowania. To wydarzenie nie przestaje uobecniać się w Kościele. Kiedy odmawiamy dziesiątkę Różańca, z radością patrzymy na nadzieję spełniania się obietnic zbawienia przez tych wszystkich, którzy współpracują w dziele zakładania królestwa Bożego.
TAJEMNICA V
Znalezienie Pana Jezusa w świątyni
Jak wiele mówią słowa św. Łukasza! Rodzice znaleźli Go między uczonymi, jak „przysłuchiwał się im i zadawał pytania” (Łk 2, 46). Obowiązkiem ludzi jest zbierać głosy stuleci i wykorzystywać prawdziwe odkrycia do przecierania szlaków dla przyszłej nauki. Wśród poszukujących prawdy znajdujemy Chrystusa. Jakie jest przynależne Mu miejsce? „Wy nazywacie Mnie «Nauczycielem» i «Panem» i dobrze mówicie, bo nim jestem” (J 13,13). Ten dziesiątek Różańca uczyńmy modlitwą za tych, którzy są wezwani do służby prawdzie i miłości – za badaczy, nauczycieli, dziennikarzy, których obowiązkiem jest szanować dobro i prawdę w ich nieskażonej postaci.
Artykuł pochodzi z Miesięcznika Różaniec – Czerwiec 1996
Wydawnictwo Sióstr Loretanek POLECA
Rosarium
Teresa Klonowska
Niezwykła głębia, a jednocześnie prostota – tak można scharakteryzować wiersze Teresy Klonowskiej. Rozmyślania nad tajemnicami różańcowymi prowadzą Czytelnika przez 20 tajemnic – radosnych, światła, bolesnych i chwalebnych – skutecznie pomagając w rozważaniu i kontemplacji wydarzeń z życia Jezusa i Maryi. Warto prosić każdego dnia, by „nasze trwożne serca nie przestały pałać w drodze do Emaus”, jak napisała Autorka w jednym z utworów.
