Pieśń: Matko Najświętsza, do serca Twego…
Zapalający świecę: Światło Chrystusa.
Wszyscy: Bogu niech będą dzięki.
Słowo moderatora krajowego:

Pewnie wszyscy zgodzimy się z tezą, że we wszystkim musi być umiar. Czas Wielkiego Postu zachęca nas w sposób szczególny do pielęgnowania cnoty wstrzemięźliwości, czyli umiaru w jedzeniu i piciu.

Czym jest umiarkowanie, czyli wstrzemięźliwość? Ewagriusz z Pontu mówi, że wstrzemięźliwość „jest wędzidłem dla naszego żołądka, chłostą dla żarłoczności, podstawą równowagi, powściąganiem się w objadaniu się do syta, wyrzeczeniem się odpoczynku, narzuceniem sobie twardego stylu życia, ujarzmianiem złych myśli”. Podaje również, że cnota ta jest „uwolnieniem od żaru namiętności, wychowawcą ciała, zabezpieczeniem owoców trudów; murem strzegącym sposobu życia, kształtowaniem charakteru, oddalaniem namiętności, (…) tchnieniem życia dla duszy, naśladowaniem zmartwychwstania, mocą uświęcającą”. W naszym katechizmie cnota ta występuję jako umiarkowanie w jedzeniu i piciu. Tym, co niszczy naszą duchowość i czyni nas niewolnikami tej wady, jest obżarstwo.

Zanim rozpoczniemy walkę z tym obozem zła, trzeba pokonać w sobie stan zapalny, który nas osłabia, niszcząc nasze wnętrze, zadając cierpienie i ból. Właściwym lekarstwem na zabicie tej gorączki obżarstwa jest cnota wstrzemięźliwości, czyli umiar w jedzeniu i piciu. Abba Ewagriusz mówi, że ujmując pokarmu żołądkowi, przy- gaszamy w sobie ogień zła, a post w postaci bardzo suchej diety przyczyni się do zachowania przez nas trzeźwego umysłu, który stanie się jak błyszcząca gwiazda na jasnym niebie. Dusza nasza będzie jak czyste zwierciadło odbijające obraz Boga. Człowiek uprawiający cnotę wstrzemięźliwości wchodzi w stan pokoju duszy i rozpoczyna się w nim proces coraz głębszego doświadczenia Boga. Zmienia się wtedy optyka widzenia świata, a dusza dąży do zjednoczenia z Bogiem.

W zdobywaniu cnoty wstrzemięźliwości pomaga modlitwa różańcowa, która gasi płomienie namiętności i wprowadza duszę w stan spokoju. Praktyką ascetyczną, czyli drogą zdobywania cnót jest codzienna modlitwa różańcowa. Zachęcam więc, żeby w czasie Wielkiego Postu połączyć ją z większą ascezą czy postem, by nasze postępy duchowe przejawiały się w zdobywaniu cnoty wstrzemięźliwości i umiaru.
Pamiętajmy też, że pokusa łatwej drogi, jaką jest brak umiaru, przeszkadza w modlitwie i zaburza Boże życie w nas. Ćwiczmy tę cnotę przez codzienną modlitwę różańcową, a Wielki Post niech nas mobilizuje do większej ascezy i ducha pokuty, bo modlitwa, post i jałmużna to sprawdzone w Kościele drogi do zjednoczenia z Bogiem.

ks. dr Jacek Gancarek – moderator krajowy Żywego Różańca

⚬ Za współczesnych męczenników. Módlmy się za tych, którzy w różnych częściach świata narażają swoje życie z powodu Ewangelii, aby rozpalali Kościół swoją odwagą i misyjnym entuzjazmem.

Ile razy słyszę, że kolejni chrześcijanie zostali zamordowani tylko dlatego, że wierzą w Chrystusa i wciąż w rozmaitych miejscach świata wielu ryzykuje życie dla Ewangelii, to zadaję sobie pytanie, czy stać by mnie było jako kapłana, aby w obliczu śmierci nie zaprzeć się Chrystusa.

Wiemy, że dzisiaj w Polsce potrzeba odwagi, aby wobec ataków na Kościół przyznać się do wiary w miejscu pracy, w środowisku, gdzie na co dzień żyjemy. Módlmy się za prześladowanych chrześcijan. A z ich świadectwa czerpmy siłę i odwagę, aby z zapałem głosić Ewangelię.

Modlimy się również w naszych intencjach (zachęcić do podania swoich osobistych intencji, np. o zdrowie dla kogoś z rodziny itp.): …

⚬ Różaniec: Rozważmy piątą tajemnicę bolesną – Śmierć Pana Jezusa na krzyżu.

„Chrystus bowiem umarł za nas, jako za grzeszników, w oznaczonym czasie, gdyśmy jeszcze byli bezsilni. A nawet za człowieka sprawiedliwego podejmuje się ktoś umrzeć tylko z największą trudnością. Chociaż może jeszcze za człowieka życzliwego odważyłby się ktoś ponieść śmierć. Bóg zaś okazuje nam swoją miłość właśnie przez to, że Chrystus umarł za nas, gdyśmy byli jeszcze grzesznikami” (Rz 5, 6-8).

Oto ja, grzesznik, przychodzę pod Twój krzyż, Panie! Nie śmiem o nic prosić, bo Ty już mnie uprzedziłeś, biorąc na krzyż cały mój grzech. Wiem, że kochasz mnie nie tylko wtedy, kiedy w moim życiu dzieje się dobrze. Ty kochasz mnie jeszcze mocniej, kiedy upadam, bo wiesz, że wtedy bardzo Cię potrzebuję. Tylko Twoja miłość może mnie uzdrowić. Pozwól mi przytulić się do Twojego krzyża i poczuć się najszczęśliwszym grzesznikiem, którego kochasz i zbawiasz przez śmierć i zmartwychwstanie.

  • Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo (10 razy), Chwała Ojcu, O mój Jezu…
  • Królowo różańca świętego, módl się za nami.
  • Za zmarłych członków kółka różańcowego (wymienić): … – Wieczny odpoczynek…

⚬ Konferencja: (prowadzi ją kapłan lub zelatorka odczytuje z „Różańca”, s. 38-39).

⚬ Z życia Kościoła:

  • Bierzmy czynny udział w przepięknych nabożeństwach wielkopostnych: drodze krzyżowej i Gorzkich żalach. Ofiarujmy je jako wynagrodzenie za grzechy i o nawrócenie dla biednych grzeszników.
  • 19 marca przypada uroczystość św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny. Niech to będzie dzień szczególnej modlitwy i spotkania męskich kół Żywego Różańca (ŻR).
  • Choć uroczystość Zwiastowania Pańskiego została przeniesiona aż na 8 kwietnia (bo wypada w Wielkim Tygodniu), to duchową adopcję dziecka poczętego możemy podjąć 25 marca, aby zakończyć ją w Boże Narodzenie.
  • Ostatni tydzień marca to Wielki Tydzień, który rozpoczyna Niedziela Palmowa, a kończy Triduum Paschalne.

⚬ Z życia parafii:

  • Nie wyobrażam sobie parafii, w której są koła ŻR, bez drogi krzyżowej prowadzonej przez Was. To już tradycja w wielu parafiach. Po ustaleniu z księdzem przygotujmy rozważania i pomóżmy innym głębiej przeżyć poszczególne stacje.
  • W uroczystość św. Józefa poprowadźmy przed Mszą Świętą modlitwę różańcową za ojców (jeśli są, niech to uczynią panowie z ŻR).
  • Ci, którzy nie mogą uczestniczyć w nabożeństwach wielkopostnych w kościele, niech z Radiem Maryja odprawiają drogę krzyżową i Gorzkie żale w domach czy szpitalach.
  • Triduum Paschalne to okazja, aby nie tylko uczestniczyć w nabożeństwach Wielkiego Tygodnia, lecz także zaangażować się w adorację przy kaplicy adoracji i grobie Pańskim.

⚬ Z życia Stowarzyszenia Żywy Różaniec:

  • Trwa szósty rok Wielkiej Nowenny Różańcowej. Kolejne koła (róże) włączają się w Nowennę, przysyłając do redakcji „Różańca” swoje zgłoszenia. W ten sposób powstaje Księga Wielkiej Nowenny Różańcowej. W każdej chwili można do nas dołączyć.
  • Pamiętajmy o chorych z naszego koła (róży), odwiedźmy ich w domu (szpitalu). Zanieśmy do poczytania czasopismo „Różaniec”, wspólnie pomódlmy się na różańcu, który jest dla nich nadzieją i siłą w cierpieniu.
  • Dziękujemy tym, którzy od początku włączyli się do inicjatywy Żywy Różaniec dla Misji i systematycznymi drobnymi ofiarami wspierają misje. Zapraszamy tych, którzy jeszcze o tej inicjatywie nie słyszeli. Podejmujemy już kolejny projekt wsparcia budowy kaplicy w krajach misyjnych.

⚬ Słowo i błogosławieństwo kapłana.
⚬ Śpiew: Hymn Żywego Różańca.
⚬ Wymiana tajemnic różańcowych i podanie aktualności dotyczących naszej róży.

Artykuł pochodzi z Miesięcznika Różaniec – MARZEC 2024 r.

Wydawnictwo Sióstr Loretanek POLECA

Droga różańcowa
o. Bolesław Słota CSsR

Kiedy Ojciec zamierzał wysłać Syna na ziemię, postanowił, że będzie miał Matkę, musiał więc stworzyć istotę godną takiego macierzyństwa. Zebrał wszelkie piękno, jakie tylko Wszechmoc Boża mogła stworzyć, zebrał wszelką świętość i wszelką cnotę, i miłość przewyższającą śpiew Serafinów, nadto tkliwość najdoskonalszej z matek – i te skarby bezcenne zamknął w jednym sercu, Sercu Jego Matki. [...]

Share.

Redaktor naczelny „Różańca”.