Druga część Mszy świętej, liturgia eucharystyczna, z liturgią słowa stanowią całość. Nie można wyróżniać tylko jednej. Rozpoczyna się ofiarowaniem, czyli przygotowaniem darów.
Znaczącym momentem liturgii jest zmiana miejsca, wokół którego rozwija się nasza modlitwa. Kapłan staje przed ołtarzem, który jest odtąd centralnym miejscem kościoła. Przechodząc przed ołtarzem, nie zwracamy uwagi na tabernakulum, lecz na ołtarz. Dopóki na ołtarzu jest chleb i wino – wykonujemy ukłon. Po konsekracji w Ciało i Krew Pańską – przyklękamy.
Wierni siadają i wspólnotowo śpiewają pieśń, pomagającą głębiej rozważyć tajemnicę aktualnej liturgii. Celebrans modli się nad darami, błogosławiąc Boga za hojność, dzięki której otrzymaliśmy chleb, który jest owocem ziemi i pracy rąk ludzkich, i wino, które jest owocem winnego krzewu i pracy rąk ludzkich. Kapłan, najpierw unosząc patenę z chlebem, a potem kielich z winem i wodą, kończy modlitwę słowami: Tobie go (je) przynosimy, aby stał się dla nas chlebem życia (stało się dla nas napojem duchowym).Nastolatkowie uwielbiają pytać, po co i ile ksiądz pije wina podczas Mszy świętej. Kwestię tę (istotną, co widać po zaintrygowanych uśmiechach młodych chrześcijan) należy potraktować poważnie. W czasach apostolskich dolewano do wina wodę, gdyż produkowane wino było o wiele gęściejsze i mocniejsze niż obecnie. Z biegiem lat zwyczaj dolewania kropli wody nabrał znaczenia symbolicznego, jako znak połączenia natury boskiej i ludzkiej w Jezusie Chrystusie. Przez to misterium wody i wina daj nam, Boże, udział w bóstwie Chrystusa, który przyjął nasze człowieczeństwo – modli się kapłan.
Następnie celebrans nisko się pochyla i wypowiada modlitwę, w której prosi, aby Ofiara, którą składamy, podobała się Bogu. Jemu nasza Ofiara niczego nie doda ani nie ujmie. Natomiast musimy troszczyć się o naszą duchową dyspozycję, aby w Jego Ofierze móc godnie uczestniczyć.
Podchodzą do ołtarza ministranci i rozpoczyna się krótki obrzęd lavabo (łac. obmycie). Ksiądz pozwala, by ministranci polali mu dłonie wodą; wypowiada słowa z Psalmu 51: Obmyj mnie, Panie, z mojej winy i oczyść mnie z grzechu mojego.
Przed obrzędem lavabo można okadzić: przyniesione dary, ołtarz, na którym składamy Ofiarę, krzyż – sztandar wiary, celebransa, który sprawuje Eucharystię w imieniu Chrystusa, i lud, w którym także jest obecny Chrystus.
Artykuł pochodzi z Miesięcznika Różaniec – WRZESIEŃ 2017 r.
Wydawnictwo Sióstr Loretanek POLECA
Eucharystia nasze uświęcenie
Raniero Cantalamessa OFMCap
To w Eucharystii jak „w kropelce rosy w pogodny poranek, odbija się całe niebo”, cała historia zbawienia. Pełne niezwykłej głębi medytacje o. Cantalamessy pomogą nam ustawić całe życie w perspektywie spotkania z Panem oraz „uczynić z niego światło własnego życia”.
