Genialny pomysł

– O, jesteś wreszcie, czekamy na ciebie z kolacją.

– Przepraszam, Pawle. Nie trzeba było czekać. Wiesz, że gdy jestem w kościele, czas upływa mi bardzo szybko.

– Tak, tak, wiem. Ale ojciec lubi, jak jemy razem, powinnaś o tym pamiętać.

– Będę pamiętać, obiecuję. A… czy przyszedł może list od Fileasza?

Paweł uśmiechnął się tajemniczo.

– Czyżbyś znów miała jakieś przeczucie?

– Och, Pawle, nie żartuj sobie ze mnie.