Niebiańskie Jeruzalem

Gdy po zmartwychwstaniu nasz Zbawiciel wstąpił na niebiosa i zasiadł po prawicy Boga Ojca Wszechmogącego, otworzył dla nas zatrzaśnięte niegdyś wrota raju.

W szóstym zdaniu Składu apostolskiego, które teraz rozważamy, wszystko jakby wraca do początku. Syn Boży zstąpił z nieba, stał się człowiekiem, umarł, objął swoją obecnością wszystko, co znajduje się „poza niebiosami” i znowu wstąpił na niebiosa. Bóg zatem w historii zbawienia stał się obecny na ziemi wygnania, a także w otchłani śmierci. Przyszedł do miejsca naszego zagubienia i osamotnienia. Nie było to jednak zstąpienie, które miało nam dać jedynie pociechę obecności Bożej wśród nas.