Maryja stara się przybliżyć nas do samych źródeł życia, do łaski sakramentów; w istocie przybliża nas do Jezusa Zmartwychwstałego, który przyszedł, ażeby dać nam życie w obfitości i udział w swoim chwalebnym Zmartwychwstaniu (…)
TAJEMNICA I
Zmartwychwstanie Pana Jezusa
Królowo nieba wesel się, alleluja! Cały Kościół uczestniczy w radości Dziewicy Maryi ze Zmartwychwstania Jej Syna, choć przedtem widział Ją przeszytą bólem u stóp krzyża i pełną nadziei, gdy świtał dzień Zmartwychwstania. Maryja stara się przybliżyć nas do samych źródeł żyda, do łaski sakramentów; w istocie przybliża nas do Jezusa Zmartwychwstałego, który przyszedł, ażeby dać nam życie w obfitości i udział w swoim chwalebnym Zmartwychwstaniu. Matko żyda! Ochraniaj Twoje dzieci błagające Cię o orędownictwo u Zmartwychwstałego Pana.
TAJEMNICA II
Wniebowstąpienie Pana Jezusa
Chrystus wraca do chwały należnej Mu od zawsze jako Synowi Boga współistotnemu z Ojcem. Ale powraca do niej w naturze ludzkiej, przyjętej od Maryi, i niesie z sobą chwalebne znaki cierpienia. Wraca bowiem do Ojca jako Odkupiciel człowieka. Wniebowstąpienie Pańskie jest wielkim orędziem nadziei. Uwielbione człowieczeństwo Chrystusa jest również naszym człowieczeństwem: w swej Osobie Jezus na zawsze złączył Boga z historią człowieka. Matko Najświętsza, udziel nam łaski nieustannego wpatrywania się w niebo i radosnego świadczenia o Wniebowstąpieniu Pańskim.
TAJEMNICA III
Zesłanie Ducha Świętego
Duch święty, który zstąpił na Apostołów w Wieczerniku, zstępuje nieustannie na Kościół, kształtując wewnętrzną i zewnętrzną naszą jedność w Chrystusie. Nieustannie też nas wszystkich posyła w świat. Posłannictwo Jego jest posłannictwem tego pokoju, którego świat dać nie może. Przyjdź, Duchu Święty! W tym wołaniu pośredniczy Maryja, którą przecież nazywamy Oblubienicą Ducha świętego, bo z Ducha Świętego poczęta Syna Bożego.
TAJEMNICA IV
Wniebowzięcie Matki Bożej
Wniebowzięcie jest szczególnym darem Zmartwychwstałego dla Jego Matki. Jeżeli istotnie „ci, co należą do Chrystusa”, „będą ożywieni” „w czasie Jego przyjścia” to jest rzeczą słuszną i zrozumiałą, aby tego uczestnictwa w zwycięstwie nad śmiercią doznała pierwsza właśnie Ona – Matka; Ona, która „należy do Chrystusa”, ponieważ została umiłowana i odkupiona w sposób najbardziej osobliwy. Maryja wzięta jest do nieba, radują się Aniołowie! I raduje się Kościół!
TAJEMNICA V
Ukoronowanie Matki Bożej na Królową nieba i ziemi
Czyż nie ziściła się właśnie w Niej i to w Niej nade wszystko – ta prawda, że „służyć” Bogu znaczy „królować”? Takiego „królowania” uczy nas Chrystus Pan jako programu życia chrześcijańskiego. Wpatrując się w tajemnicę wyniesienia Maryi, Jej „ukoronowania” w chwale, uczmy się na co dzień służyć! Służyć Bogu w braciach naszych. Postawą służby wyrażać „królewskość” naszego chrześcijańskiego powołania.
Artykuł pochodzi z Miesięcznika Różaniec – Kwiecień 1997 r.
Wydawnictwo Sióstr Loretanek POLECA
Rozważania Różańcowe na Każdy Dzień
Praca Zbiorowa
Przyjmij ten „brewiarz różańcowy”, zanurz się w medytacji i Różańcem opleć cały świat – sprawy Kościoła i Ojczyzny, parafii i rodziny. Rozbudzaj w sobie pragnienie, aby Maryja była „coraz bardziej znana i kochana” i aby zatriumfowało Jej Niepokalane Serce.
