Październik jest miesiącem Różańca. Za odmówienie jednej cząstki Różańca: w świątyni lub kaplicy publicznej, a także w rodzinie, wspólnocie zakonnej czy pobożnym stowarzyszeniu można uzyskać odpust zupełny – jeśli odmawia się ją w sposób ciągły, rozważając przy tym treść poszczególnych tajemnic.
1 X ŚWIĘTEJ TERESY OD DZIECIĄTKA JEZUS
Któż nie zna tej „małej świętej”, która w wieku szesnastu lat wstąpiła do karmelitańskiego klasztoru i w niespełna kilka lat przebyła drogę, jaką rzadko który człowiek zdoła przejść przez najdłuższe nawet życie: drogę do pełnej świętości. Jej zasługą jest odkrycie drogi do nieba „na skróty” – przez przyjęcie postawy małego dziecka wobec Boga. Jej duchową mistrzynią była od czwartego roku życia Maryja, którą Święta – po śmierci swej matki – obrała sobie za Matkę. Po odejściu do nieba, naśladując Bożą Rodzicielkę, nie przestaje zsyłać na ziemię „deszczu róż”, jak nazywała liczne łaski, które chciała wypraszać u Boga.
4 X ŚW. FRANCISZKA Z ASYŻU
Nie ma chyba świętego, któremu – po Matce Bożej – nie poświęcono by tak wielu dzieł. Literatura, rzeźba i malarstwo od wieków rywalizowały z sobą o to, która z nich odda największy hoid biedaczynie z Asyżu. Ten święty przyjaciel zwierząt i patron ekologii, był założycielem najbardziej znaczącego przez wieki zakonu, tzw. Braci Mniejszych. Sam, zaznawszy bogactwa i zbytkownego życia, jednym gestem odrzucił fałszywe wartości proponowane przez świat i pokochał „Panią Biedę”.
Według tradycji papież Innocenty HI, który zatwierdził zakon założony przez św. Franciszka, miał proroczy sen: widział ubogiego Franciszka i jego towarzyszy, jak podtrzymują swymi ramionami chylący się do upadku Kościół. Ciekawe, że ten sam temat podejmuje s. Łucja, wizjonerka z Fatimy, wzywająca duchowieństwo do odcięcia się od wartości tego świata. Ten, kto służy Bogu, nie może bowiem jednocześnie służyć mamonie.
5 X BŁ. FAUSTYNY KOWALSKIEJ
W 1993 r. została ogłoszona błogosławioną przez Jana Pawła II, który jeszcze jako kardynał z Krakowa zabiegał u Stolicy Apostolskiej o uznanie jej świętości i o urzędowe potwierdzenie przez Kościół znaczenia orędzia przekazanego przez nią światu. Bł. Faustyna w 1925 r. wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia. Pięć lat później Jezus zaczął objawiać jej tajemnicę swego Serca i uczynił ją odpowiedzialną za szerzenie kultu Bożego Miłosierdzia. Zbawiciel ukazał jej, że epoka, w której żyjemy, potrzebuje Bożego Miłosierdzia i tylko w nim możemy szukać ocalenia.
7 X MATKI BOŻEJ RÓŻAŃCOWEJ
W 1571 r. armia turecka zaatakowała od morza Europę, zajmując kolejne porty i zagrażając Rzymowi. Nad chrześcijańskim światem zawisła groźba islamu. Symbolem tego, co czekało Kościół, stała się wypowiedź tureckiego władcy, który chciał z bazyliki papieskiej uczynić stajnię dla koni. Kiedy Pius V wezwał do wspólnej obrony Europy, błagał, aby ludzie chwycili za broń różańca W pełni odpowiedziały na apel papieża trzy kraje: Włochy, Hiszpania i… Polska. Zwycięstwo w bitwie morskiej pod Lepanto, która 7 października przesądziła o dalszych losach naszego kontynentu, było zasługą marynarzy i żołnierzy, którzy – jak mówią podania – wchodzili na okręty z mieczem w jednej ręce i różańcem w drugiej. Była też owocem wielkiej modlitwy tysięcy ludzi również Polaków – którzy zanosili do nieba różańcową modlitwę.
13 X BŁ. HONORATA KOŹMIŃSKIEGO
Ten opatrznościowy dla Kościoła i Ojczyzny zakonnik żył w czasach wielkich prześladowań tego, co polskie i katolickie. Jest on przykładem, że dla człowieka, który zawierzył wszystko Bogu, nie ma sytuacji beznadziejnych. Kiedy po powstaniu styczniowym przeprowadzono kasatę zakonów i skazano je na wymarcie, bł. Honorat (1828-1916) potrafił ożywić życie zakonne i nasycić religijnymi wartościami wiele środowisk. Stworzył zakony bezhabitowe, które – w ukryciu przed władzami carskimi – rozwijały się i skutecznie prowadziły wieloraką działalność apostolską. Życiorys bł. Honorata przypomina nam o słowach Jezusa, który polecił swoim uczniom, by byli niewinni jak gołębice, ale jednocześnie przebiegli jak węże (por. Mt 10, 16). Umieć zachować niewinność, a równocześnie zdecydowanie walczyć o dobro Kościoła – tego uczy nas dzisiejszy Błogosławiony.
15 X ŚWIĘTEJ TERESY Z AVILA
Nawet najlepszy może być jeszcze lepszy, święty bardziej święty, a najdoskonalszy również potrzebuje reformy. Doskonałość ma to do siebie, że nigdy nie mówi „dość”. Rozumiała to św. Teresa z Avila, określana przydomkiem wielkiej. Była reformatorką szczycącego się wspaniałą tradycją zakonu kar- melitańskiego.
Św. Teresa żyła w wieku XVI w Hiszpanii. Podobnie jak dla małej Teresy, droga doskonałości Teresy Wielkiej rozpoczęła się z chwilą obrania Maryi za Matkę: „Gdy umarła mi matka – pisze – udałam się w swoim utrapieniu przed obraz Matki Bożej i rzewnie płacząc błagałam ją, aby była mi matką. Prośba ta, choć z dziecinną prostotą uczyniona, nie była – zdaje mi się – daremna, bo ile razy w potrzebie uciekałam się do tej wszechwładnej Pani, w sposób widoczny doznawałam Jej pomocy”.
Dzieła św. Teresy odznaczają się taką głębią mądrości i wiedzy o prawdach Bożych, że Kościół czci ją jako Doktora Kościoła. Papież Paweł VI nadał jej tytuł „doktora mistycznego”.
16 X ŚW. JADWIGI AŚLĄSKIEJ
Św. Jadwiga pochodziła z niemieckiej Bawarii, gdzie urodziła się w końcu XII w. W wieku dwunastu lat została wysłana do Wrocławia, na dwór księcia Bolesława Wysokiego, i przeznaczona na żonę jego syna, Henryka Brodatego.
Ta rodowita Niemka nauczyła się języka polskiego, przejęła polską kulturę i potrafiła bronić polskiej racji stanu nawet wobec racji niemieckiej. Już za życia uważano ją za świętą – wszak była nie tylko wzorową żoną i matką, ale także oddaną opiekunką chorych i ubogich, fundatorką kościołów i klasztorów, założycielką szpitali. Jednak nie liczba jej dzieł uczyniły z niej świętą, lecz oddanie Bogu; wszystkie te dzida były zaledwie nieudolnym wyrazem jej miłości do Zbawiciela. Nie dziwi więc jej decyzja złożenia ślubu czystości, a po śmierci męża poddanie się surowej regule opactwa cystersek, gdzie żyła jako zwykła zakonnica. Po sześćdziesięciu latach życia odeszła do Boga, by stać się w niebie patronką Śląska i jedną ze świętych, gorąco miłowanych przez Polaków.
18 X ŚW. ŁUKASZA EWANGELISTY
Nie był on Apostołem, ale był blisko związany z gronem uczniów Jezusa. Jako uczeń św. Pawła i najprawdopodobniej powiernik Matki Najświętszej stał się autorem tzw. trzeciej Ewangelii, która została napisana dla pogan i której dominującym tematem jest miłość Boga do wszystkich ludzi. Zawdzięczamy mu nie tylko spisanie pięknych przypowieści o miłosierdziu Bożym (np. o synu marnotrawnym), ale także przekazanie nam wielu danych z życia Maryi. Św. Łukasz umiejętnie kieruje naszą uwagę na to, co prawdziwie istotne w życiu człowieka: skupia się nie na faktach, lecz na postawach ludzi. Maryję opisuje przez Jej pokorę, rozmodlenie, rozważanie w sercu, ubóstwo, mówienie Bogu „tak” we wszystkim. Św. Łukasz ukazuje nam Maryję jako doskonałą uczennicę Jezusa. Jest Ona wzorem dla każdego, kto chce żyć Ewangelią.
Artykuł pochodzi z Miesięcznika Różaniec – Październik 1996
Wydawnictwo Sióstr Loretanek POLECA
Bóg albo nic Rozmowa o wierze
kard. Robert Sarah, Nicolas Diat
W trakcie tego wywiadu kardynał, który zasłynął ze swobody wypowiedzi, przedstawia swoje przemyślenia na temat Kościoła, papieży, Rzymu, współczesnego świata, Afryki, Zachodu, moralności, prawdy, zła i – nieustannie – Boga. Książka została przetłumaczona na ponad dwanaście języków i rozeszła się w wyjątkowo dużych nakładach.
