Jesteś, Maryjo, Królową nieba I ziemi. Tej godności nikt nigdy nie może Ci odebrać. Nadal Ci ją sam Bóg. Zostałaś włączona w Jego wieczne i nieprzemijające panowanie nad wszystkim, co stworzył. Jest to więc godność nieustająca i nieodwołalna.

Otrzymałaś Ją po wzięciu do nieba z duszą i ciałem. Stało się to zaraz po zakończeniu Twego ziemskiego życia, gdy dostąpiłaś wielkiego przywileju zachowania Twego ciała od rozkładu śmierci. Twoje ciało bowiem, Maryjo, jako ciało Niepokalanej Matki Syna Bożego, nie mogło ulec rozkładowi, zostało cudownie przemienione. Bóg zapragnął, abyś przez Twoje wniebowzięcie i ukoronowanie na Królową nieba i ziemi na zawsze stała się dla całej ludzkości znakiem niezawodnej nadziei. Człowiek bowiem – i to każdy, bez wyjątku – jest w planach Bożych widziany jako potencjalny współuczestnik królowania Trójcy Przenajświętszej. To jednak, czy zrealizuje się w nas ten wielki plan miłosierdzia Bożego, zależy od nas samych, od naszej odpowiedzi. Wielka to sprawa, ponieważ zaproszenie dotyczy wiecznego królowania z Bogiem w rzeczywistości, w której nie ma już śmierci, cierpienia i szatana. Taki jest dom Ojca! Maryjo, właśnie na Tobie, Królowej nieba i ziemi, Bóg ukazuje swój plan miłości względem każdego z nas. Będąc odkupionymi przez Krew niewinnego i niepokalanego Baranka prawdziwego Syna Bożego – jesteśmy wezwani „do uczestnictwa w dziale świętych w światłości” (Kol 1, 12). Maryjo, Ty już całą sobą doświadczasz tego, że Bóg Ojciec „uwolnił nas spod władzy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna, w którym mamy odkupienie odpuszczenie grzechów” (Kol 1,13-14). Ty doświadczasz pełni tego – duszą i ciałem. Pomóż nam więc, o Niepokalana Matko, wdrażać w nasze życie wolę dobrego Boga. Tak jak Ty i z Tobą właśnie pragniemy, Maryjo, uczestniczyć w bezkresnej chwale i królowaniu Chrystusa, naszego Odkupiciela.

Maryjo, choć nikt nie może Ci odebrać wiecznego królowania w niebie, to jednak na ziemi przez nasze grzechy i obojętność względem Boga i Ciebie możemy je umniejszyć. Tego najbardziej pragnie szatan. Nie pozwól więc, najlepsza Matko, aby ktokolwiek z ludzi, odkupionych najdroższą Krwią Twego Syna, miał umniejszyć chwałę Boga i Twoją, o Pani! Jako Polska jesteśmy Twoim królestwem. Obwołaliśmy Cię naszą Królową, Maryjo. Nie dopuść więc, Pani, aby nasza Ojczyzna miała stać się królestwem grzechu, choćby najmniejszego odstępstwa od Boga i od Ciebie. To pragnienie stało się przecież przedmiotem Jasnogórskich Ślubów Narodu. Ty wiesz najlepiej, Maryjo, ile jest zagrożeń, Ty znasz je najdokładniej. Dopomóż więc nam, o Pani, całą swoją mocą wstawiennictwa, w dziele jednoczenia serc, sumień i umysłów wszystkich Polaków wokół Chrystusa i przy Chrystusie, Od Niego bowiem pochodzi wszelka prawdziwa chwała i wieczne królowanie. Niech – tak jak na Tobie – i na nas spełni się proroctwo Izajasza: „Już słońca mieć nie będziesz w dzień jako światła ani jasność księżyca nie zaświeci tobie, lecz Pan ci będzie wieczną światłością i Bóg twój – twoją ozdobą. Twe słońce nie zajdzie już więcej i księżyc twój się nie zaćmi, bo Pan ci będzie światłością wieczną i skończą się dni twej żałoby” (Iz 60, 19-20). Amen!

Artykuł pochodzi z Miesięcznika Różaniec – 7/8 2012 r.

Wydawnictwo Sióstr Loretanek POLECA

Psałterz Jezusa i Maryi
bł. Alan z La Roche

Wydanie "Złotego dzieła" bł. Alana z Roche, to pierwsza tak całościowa prezentacja jego różańcowej spuścizny oraz duchowej więzi ze św. Dominikiem. Czytelnik, obok omówienia genezy, struktury i historii objawień Różańca, znajdzie tu także całe zbiory bogatych i inspirujących przykładów praktyczno-duchowych, służących owocnemu rozważania tajemnic Chrystusa we wspólnocie z Jego Matką.

Share.

(ur. 13 listopada 1959 r. w Jarocinie – zm. 18 listopada 2020 r. w Poznaniu) - dominikanin, doktor filozofii, ceniony spowiednik i rekolekcjonista, był gorliwym czcicielem Maryi, promotorem różańca i nabożeństwa pierwszych sobót miesiąca. Jako moderator Żywego Różańca w archidiecezji warszawskiej wniósł nieoceniony wkład w tworzenie struktur i programu formacji duchowej tej wspólnoty w Polsce. Jego osobista więź z Maryją i żarliwe zaangażowanie w Jej fatimską misję przyciągały rzesze wiernych. Przez wiele lat współpracował z miesięcznikiem „Różaniec”. Był członkiem Polskiego Towarzystwa Mariologicznego, autorem wielu artykułów, rozważań i opracowań, a także inicjatorem i moderatorem cyklu wykładów mariologicznych „Oto Matka twoja” u dominikanów na warszawskim Służewie.