Franuś z Fatimy

Drodzy Rodzice! Tę stronę przygotowaliśmy z myślą o waszych dzieciach. Przeczytajcie swoim najmilszym to opowiadanie, a potem porozmawiajcie z nimi i pomódlcie się razem. Rozmowy takie uczyńcie stałym zwyczajem Waszych domów. Dzieci będą Wam wdzięczne do końca życia za to, że nie dopuściliście, by pozostawały w kręgu duchowej samotności. Staniecie się ich pierwszymi przewodnikami w drodze do Boga.

Witajcie!
Jeszcze się nie znamy. Mam na imię Monika. Dziś przedstawię wam Franusia – chłopca, który szczególnie ukochał Jezusa Dowiedział się on o Jezusie od Anioła i Maryi. Najpierw Anioł, a potem Maryja objawiali się jemu, jego siostrze Hiacyncie i kuzynce Łucji w Fatimie – małej miejscowości w Portugalii, w roku 1917.

Dzieci pomagały rodzicom w domu i pasły owce na górskich pastwiskach. Franuś lubił grać na fujarce, a dziewczynki tańczyły i śpiewały. Każdego dnia, w południe po posiłku, dzieci razem odmawiały różaniec. Po modlitwie znów wracały do zabawy. Czas mijał im szybko.

Pewnego dnia, kiedy po skończonej modlitwie zaczęły się bawić, nagle zerwał się silny wiatr. Nad gajem oliwkowym ukazała się biała, lśniąca w słońcu postać. Dzieci rozpoznały w niej pięknego młodzieńca. Był to Anioł Pokoju.

– Nie bójcie się, módlcie się ze mną. – powiedział, po czym uklęknął i pochylił głowę aż do ziemi. Dzieci, porwane jakąś siłą, uczyniły to samo. Wtedy nauczył je pięknej modlitwy:

O mój Boże, wierzę w Ciebie, uwielbiam Ciebie, ufam Tobie. Kocham Ciebie. Proszę Cię, byś przebaczył tym, którzy nie wierzą, którzy Cię nie uwielbiają, którzy Cię nie kochają, którzy Ci nie ufają.

– Tak macie się modlić. Serca Jezusa i Maryi słuchają waszych próśb – dodał na koniec i zniknął.

Po pewnym czasie Anioł objawił się dzieciom znowu.

– Módlcie się dużo. Serca Jezusa i Maryi chcą przez was okazać światu wiele miłosierdzia Ofiarujcie bezustannie Najwyższemu modlitwy i umartwienia.

– Jak mamy się umartwiać? – zapytała Łucja

– Z wszystkiego, co tylko możecie, zróbcie ofiarę jako zadośćuczynienie za grzechy, przez które Pan Jezus jest obrażany – odpowiedział Anioł.

Te słowa zapadły głęboko w serca dzieci Poczuły jeszcze mocniej, jak Bóg je kocha i jak pragnie być przez nie kochany.

W październiku dzieci ujrzały Anioła po raz trzeci. W tym dniu dzieci bawiły się w lasku oliwnym, odmówiły razem różaniec i modlitwę, której nauczył je Anioł. Nagle ujrzały nad sobą blask, a w nim świetlaną postać. Anioł trzymał w ręku kielich, nad którym unosiła się święta Hostia. Z Hostii wypływały krople krwi Nagle kielich zawisł w powietrzu, a Anioł ukląkł na ziemi i powtórzył trzy razy modlitwę:

– Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu, Duchu Święty, uwielbiam Cię ze czcią najgłębszą. Ofiaruję Ci Przenajświętsze Ciało, Krew, Duszę i Bóstwo Pana naszego Jezusa Chrystusa, obecnego na wszystkich ołtarzach świata, na przebłaganie za zniewagi świętokradztwa i zaniedbania, które Go obrażają. Przez niezmierzone zasługi Jego Najświętszego Serca i Niepokalane Serce Maryi proszę Was o nawrócenie biednych grzeszników.

Następnie podnosząc się z klęczek, sięgnął po kielich i Hostię. Hostię podał Łucji, a zawartość kielicha Hiacyncie i Franusiowi.

Przyjmijcie Ciało i Krew Jusa Chrystusa, okropnie znieważanego przez niewdzięcznych ludzi. Wynagradzajcie za ich grzechy i pocieszajcie waszego: Boga – mówił Anioł.

Dzieci poruszone do głębi odczuwały w swoich sercach ogromny pokój i szczęście.

Po jakimś czasie od ostatniego spotkania z Aniołem dzieciom objawiła się Piękna Pani z różańcem w ręku.

Z całej trójki Franuś przeżył najbardziej prawdę, że Jezus tak cierpi z powodu grzechów i zniewag wielu ludzi, że jest tak samotny w Tabernakulum. Od czasu spotkań z Aniołem często biegł do kościoła, by adorować ukrytego Boga. Bardzo współczuł Jezusowi w Jego osamotnieniu. Modlił się wiele, odmawiał codziennie różaniec. Starał się być dobry. Był posłuszny rodzicom i dokładnie wypełniał swe obowiązki. Bardzo kochał ludzi zwierzęta i ptaki, gdyż w nich odnajdywał miłość Boga.

Monika

Artykuł pochodzi z miesięcznika Różaniec 10/1995