Kalendarium Luty 1997 R.

2 II OFIAROWANIE PAŃSKIE

Dzisiejsza uroczystość, zwana w polskiej tradycji dniem Maiki Bożej Gromnicznej, jest świętem apostolstwa na wzór Matyi. Odczytajmy słowa zachęty św. Sofroniusza: Jak Bogurodzica, Dziewica Niepokalana, niosła w swoich ramionach Światło prawdziwe, idąc na spotkanie tych, którzy pozostawali w mroku śmierci, tak też i my, oświeceni jego promieniami i trzymając w ręku widoczny dla wszystkich płomień.. idźmy z nim tam, gdzie panuje mrok, gdzie Chrystus jest nieznany i gdzie ludzie nie żyją w prawdziwej wolności, jaką daje łaska.

Pragnienie naśladowania Maryi – to właśnie oznacza symbol niesionych dziś do domu zapalonych świec. Czynią nas one świadkami wiary, ludźmi niosącymi światu Chrystusa – jak Maryja.

4 II ŚW. JOANNY

Księżna Joanna de Valois (1464-1505) była córką króla Francji, Ludwika. Ponieważ urodziła się jako dziecko ułomne, jeszcze przed upływem miesiąca jej ojciec, pragnący syna, odesłał niechciane niemowlę do krewnych. Samotna Joanna wcześnie odkryła w Maryi Matkę, która ją rozumie i kocha. Dlatego całe życie młodej dziewczyny wypełniło gorące nabożeństwo do Naj- . świętszej Maryi Panny.

Małżeństwo Joanny nie było szczęśliwe, gdyż wydano ją za mąż za Ludwika Orleańskiego, który kochał tylko władzę i majątek. Kiedy odziedziczył po jej ojcu tron francuski, doprowadził do unieważnienia małżeństwa i porzucił Joannę.

Joanna, patronka dzieci niechcianych i ułomnych, a także żon niechcianych: i porzuconych, jest przykładem, że każda droga może doprowadzić do zjednoczenia z Bogiem. Jako regułę swego postępowania Joanna obrała sobie naśladowanie cnót Matki Bożej i to zaprowadziło ją na wyżyny świętości. Krótko przed śmiercią założyła zakon klauzurowy annuncjatek, którego celem było naśladowanie Maryi.

9 II ŚW. APOLONII

Apolonia to imię, które nosi wiele starszych kobiet. Święta tym bardziej jest ich patronką, że sama była już w podeszłym wieku, kiedy napadnięta i pobita przez pogan miała pod groźbą wyszukanych tortur złorzeczyć Chrystusowi. Bojąc się, że cierpienia złamią jej wolę, sama rzuciła się w ogień.

Czasem tłumaczymy się, że nie możemy być święci, bo mamy zbyt słabą wolę. Ale na przykładzie św. Apolonii widzimy, że do świętości potrzebna jest arzede wszystkim miłość; miłość, która rie chce obrazić Umiłowanego i jest gotowa oddać dla Chrystusa nawet życie.

11 II NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY Z LOURDES

„Zaprawdę, niewielu jest takich, którzy uczestniczą jako naoczni świadkowie w jednym z tych rzadkich, lecz jakże oczywistych wydarzeń, kiedy wszechmoc Boga uderza poprzez cienie czasu i przestrzeni, aby opatrzyć i uleczyć rany ludzkości. Spodobało się Bogu nawiedzić w ten sposób swój lud w odległej grocie we francuskim pogórzu Pirenejów, gdzie Najświętsza Maryja Panna ukazała się w 1858 r. małej Bernadecie Soubirous. Tak, Bóg sam wybrał czas, miejsce i okazję dla dokonania cudu, lecz Jego moc najczęściej jaśnieje tam, gdzie oddaje się cześć Jego Matce”. Tak pisał jeden z katolickich dzienników przed stu czterdziestu laty.

Nie jesteśmy naocznymi świadkami tych „oczywistych wydarzeń”, ale… Pamiętajmy, że moc Boża objawia się najczęściej tam, gdzie czyste serca raczą Matkę Najświętszą.

14 II ŚW. CYRYLA I METODEGO

Cyryl i Metody to rodzeni bracia, których bardziej niż więzy krwi łączyły więzy miłości Boga Naturalne pokrewieństwo nie gwarantuje prawdziwej Wspólnoty Tę ostatnią zapewnia tylko pokrewieństwo duchowe, marsz w tym samym kierunku, marsz, w którym wspólnie dzieli się trudy i radości.

Europa nie będzie kontynentem zjednoczonych narodów, jeśli nie będzie ich cechować dążenie do tych samych wartości i wielka solidarność. Narody które przyjęły chrześcijaństwo, nie mogą myśleć tylko o sobie. Tam, gdzie panuje nacjonalizm, ksenofobia i konsumpcjonizm, nie ma miejsca na wartości, które przynieśli święci Cyryl i Metody; nie ma tam również prawdziwej europejskiej wspólnoty.

17 II ŚWIĘTYCH SIEDMIU ZAŁOŻYCIELI ZAKONU SERWITÓW NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY

W 1215 r. objawiła się Matka Boża, płacząca nad swoimi dziećmi, ogarniętymi nienawiścią i uwikłanymi w bratobójcze wojny. Ale nikt nie zważał na łzy Matki. Podzielona na dwa stronnictwa Florencja opływała krwią Kilka lat później Maryja ukazała się raz jeszcze, okryta żałobą i pełna boleści.

Reakcją na łzy Matki Najświętszej była decyzja siedmiu młodzieńców i najszlachetniejszych rodów florenckich. Postanowili oni pokutą zadośćuczynić za grzechy swoich współziomków. Młodzieńcy ci wyrzekli się majątków i sławy i zamieszkali w grotach skalnych, gdzie poświęcili się umartwieniu, uczynkom miłosierdzia i rozważaniu boleści Matki Bożej. Była to ich odpowiedź na słowa Maryi.

Przypomnijmy sobie, do czego wzywała Maryja w Fatimie. Wzywała do pokuty, umartwienia, modlitwy, zjednoczenia z Jej cierpiącym Sercem.

22 II KATEDRY ŚW. PIOTRA

Dzisiejsze święto przypomina nam że Stolica Piotrowa jest podstawą jedności Kościoła Św. Piotr jest skałą, na której Chrystus zbudował swój Kościół „a bramy piekielne go nie przemogą”. Gwarancją naszego zwycięstwa nad mocami ciemności jest – zgodnie ze słowami samego Jezusa – trwanie w jedności z Piotrem. Dziś na jego stolicy zasiada papież Jan Paweł II. Słuchajmy więc uważnie jego głosu i postępujmy według tego, czego naucza.

23 II ŚW. POLIKARPA

Kiedy św. Polikarp, uczeń św. Jana Apostola został schwytany i poprowadzony na arenę, prokonsul usiłował namówić go do bluźnienia Chrystusowi. Wtedy starzec wypowiedział znamienne słowa: „Służę Mu już osiemdziesiąt sześć lat, a nic mi złego nie uczynił; jakże więc mógłbym błuźnić memu Królowi i Zbawcy?” Chwilę później został żywcem spalony na stosie. Stało się to w Smyrnie, pomiędzy rokiem 155 a 169. Nie znamy dokładnej daty, wiemy jednak, że było to w sobotę, w dniu poświęconym Maryi, Matce Chrystusą który jest wiemy swej miłości do człowieka.

Zycie i śmierć biskupa Smyrny każe nam postawić sobie kilka pytań: Czy służę Chrystusowi i uważam Go za jedynego, któremu mam być posłuszny? Czy zastanawiałem się kiedykolwiek, że Jezus Chrystus nigdy nic złego mi nie uczynił? Czy jestem gotowy na śmierć za wiarę? Jeśli na pierwsze dwa pytania odpowiedź jest twierdzącą na ostatnie jest oczywista – taką jakiej udzielił świątobliwy starzec Polikarp.

26 II ŚW. ALEKSANDRA Z ALEKSANDRII

Zmarły w 328 r. patriarcha Aleksandrii pierwszy rozpoznał niebezpieczeństwo herezji Ariusza, popieranej przez rządzących państwem rzymskim. Ariusz nauczał, że Chrystus nie jest Bogiem, lecz najdoskonalszym stworzeniem, które Bóg uczynił swoim posłańcem. Niewiele brakowało, a prawdziwa wiara katolicka przestałaby istnieć. „Zdumiał się cały świat, kiedy ujrzał się ariańskim” – pisał jeden z ówczesnych kronikarzy.

Okazało się, że demokracja, czyli racja większości, może prowadzić do odstępstwa. Tylko dzięki zdecydowanej postawie Aleksandra i innych wielkich Ojców Kościoła herezja została zniszczona.

Św. Aleksander pierwszy użył terminu Bogarodzica, by bronić prawdy o Chrystusie – prawdziwym Bogu i prawdziwym Człowieku. Jemu też zawdzięczamy termin określający Jezusa jako „współistotnego Ojcu”. Na Soborze w Nicei (325 r.) termin ten wpisano do chrześcijańskiego Wyznania Wiary.

Artykuł pochodzi z Miesięcznika Różaniec – Luty 1997