W roku 300-lecia koronacji cudownej ikony Matki Bożej Częstochowskiej, 140-lecia maryjnych objawień w Gietrzwałdzie oraz 100-lecia objawień w Fatimie z większą mocą dociera do nas pytanie o naszą wierność Matce Chrystusa i Kościoła.
Jako córki i synowie narodu polskiego nie możemy nie pamiętać słów milenijnego Aktu oddania Polski Matce Najświętszej z 3 maja 1966 r.: „(…) Odtąd, Najlepsza Matko nasza i Królowo Polski, uważaj nas, Polaków – jako naród – za całkowitą własność Twoją, za narzędzie w Twych dłoniach na rzecz Kościoła świętego”. W świetle tej deklaracji pragniemy odczytywać nieustanne wołanie ze wszystkich miejsc maryjnych objawień: „Módlcie się codziennie na różańcu!”.
O pokój dla świata
Wielki papież Jan Paweł II w Liście o różańcu wskazał na potrzebę propagowania tej modlitwy jako prawdziwej „pedagogiki świętości”. Jej podłożem „powinno być: Chrześcijaństwo wyróżniające się przede wszystkim sztuką modlitwy” (Rosarium Virginis Mariae 5). Diagnozując współczesną kulturę, Ojciec Święty nawoływał: „bardziej niż kiedykolwiek przynagla wezwanie, by nasze wspólnoty chrześcijańskie stały się «prawdziwymi szkołami modlitwy»” (RVM 5). Wskazał przy tym na różaniec – należący „do najlepszej i najbardziej wypróbowanej tradycji kontemplacji chrześcijańskiej” (RVM 5) – jako lekarstwo m.in. na choroby związane z dwoma ważnymi obszarami, wymagającymi zintensyfikowanej duchowej troski. „Pewne okoliczności historyczne sprawiają, że to przypomnienie o modlitwie różańcowej nabiera szczególnej aktualności. Pierwszą z nich jest pilna potrzeba wołania do Boga o dar pokoju. (…) Odmawiając zatem różaniec, nie można nie czuć się wyraźnie zobowiązanym do służby sprawie pokoju. (…) Równie pilna potrzeba wysiłków i modlitwy wyłania się w innym punkcie krytycznym naszych czasów, jakim jest rodzina (…). Powrót do różańca w rodzinach chrześcijańskich ma być (…) skuteczną pomocą, by zapobiec zgubnym następstwom tego kryzysu znamiennego dla naszej epoki” (RVM 6).
Jedność w modlitwie
Naszą odpowiedzią jest organizacja I Ogólnopolskiego Kongresu Różańcowego. Czynimy to pod patronatem Konferencji Episkopatu Polski. Pragniemy w domu Matki lepiej się poznać, wzmocnić i jednoczyć siły w Duchu Świętym, podkreślać rangę różańca i ducha wynagradzania Sercu Maryi za zniewagi i niewierności we wdrażaniu złożonych przez Polaków zobowiązań.
W Polsce jest wiele grup modlitewno-formacyjnych, różnorodnie realizujących różańcowy charyzmat oraz apostolat. Ich przedstawiciele przez trzy dni w czasie specjalnych nabożeństw będą razem z biskupami wymadlać dla Polski i świata dar wiary, nadziei, miłości i pokoju. Pod patronatem ojców paulinów oraz stowarzyszenia Żywy Różaniec odbędzie się w tych dniach także sesja naukowa, podczas której cenieni polscy teolodzy podejmą w prelekcjach tematykę przedziwnej tajemnicy różańca. Całość zakończy uroczysta suma na jasnogórskich wałach, połączona z zamknięciem całorocznych obchodów 300-lecia koronacji cudownej ikony Czarnej Madonny. Oby owocem kongresu była prawdziwa jedność dzieci Maryi w różnorodności różańcowego apostolatu oraz niewiędnąca, różańcowa korona dla Królowej Polski!
Artykuł pochodzi z Miesięcznika Różaniec – WRZESIEŃ 2017 r.
Wydawnictwo Sióstr Loretanek POLECA
Różaniec ratunkiem dla świata
Praca Zbiorowa
W książce „Różaniec ratunkiem dla świata” m.i.: o różańcu jako modlitwie szczególnej sprawdzonej w czasach próby, o niezwykłej skuteczności modlitwy różańcowej, wielokrotnie poświadczonej w historii, o tym, że modlitwa różańcowa przeniknięta jest światłem Ducha Świętego, i o tym, że Różaniec może uratować świat.
