Rozpoczynamy okres bezpośredniego przygotowania do największych uroczystości w roku liturgicznym – liturgii Wielkiego Tygodnia. Cały Kościół rozważa tajemnicę Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Chrystusa, oczyszcza się i uświęca, pości i się modli. Chce stać się uczestnikiem wiecznej radości paschalnej, (red.)
4 III ŚW. KAZIMIERZA
Ten urodzony na Wawelu królewicz nigdy nie czul się dobrze wśród dworskich zaszczytów. Wzorem jego nie był przepych królów i cesarzy. Chciał naśladować Maryję, która wybrała uniżenie i służbę. Kochał Ją tak gorąco, że gdy umarł, pogrzebano go z tekstem jego ulubionej pieśni maryjnej: „Każdego dnia mów o Maryi…”
9 III ŚW. DOMINIKA SAVIO
Dominik Savio był świętym na miarę swego nauczyciela, św. Jana Bosko, i jak on okazał się gwałtownikiem zdobywającym królestwo Boże. Całym sobą angażował się w ewangelizację swych rówieśników, pociągając ich nie tyle słowem, ile przykładem życia. Bowiem świętość Dominika wcale nie była ckliwa i słodka; była pełnią życia, o której marzy każdy młody człowiek. Pewnego razu św. Dominik napisał do przyjaciela: „Tu, na ziemi, świętość polega na tym, aby być stale radosnym i wiernie wypełniać swoje obowiązki”.
11 III ŚW. GRZEGORZA Z NYSSY
Każde pragnienie człowieka powinno kierować go ku Stwórcy, bo to On obdarzył nasze serca tęsknotą i tylko On sam może ją zaspokoić. Nawet cechująca dzisiejsze czasy pogoń za nowością winna szukać swego zaspokojenia w Bogn Zachęca do tego dzisiejszy patron: „Ten, kto podziwia boskie, niewidzialne piękno, będzie poznawał je zawsze na nowy sposób, bowiem za każdym razem będzie widział w nim coś innego i jeszcze bardziej godnego podziwu. Będzie zachwycał się nieprzerwanym objawianiem się Boga i nigdy nie zaspokoi pragnienia wadzenia więcej, to bowiem, czego oczekuje, będzie zawsze bardziej wspaniałe i boskie niż to, co dotąd oglądał”.
19 III ŚW. JÓZEFA, OBLUBIEŃCA NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY
Św. Bernard, zachwycony wielkością powołania cieśli z Nazaretu, pisał: „Błogosławiony Józef, gdyż dane mu było oglądać Boga, którego pragnęło ujrzeć wielu królów, a nie ujrzało, i którego wielu królów pragnęło usłyszeć, a nie usłyszało. Józef nie tylko ujrzał i usłyszał, ale też piastował Go, obsypywał pocałunkami, odziewał i chronił.”
25 III ŚW. DOBREGO ŁOTRA
Na ten przydomek zasłużył sobie jeden ze złoczyńców, którego ukrzyżowano z Jezusem, Nie tylko głośno przyznał się on do winy, ale też złożył wspaniałe wyznanie wiary. On, niegodny miłosierdzia u ludzi, prosi o nie Boga: „Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa”. Jezus mu odpowiedział: „Zaprawdę powiadam ci: Dziś ze Mną będziesz w raju”.
Stało się to, co niemożliwe u ludzi, a możliwe u Boga – człowiek ten otrzymał pełnię przebaczenia! W ostatniej chwili swego życia przyszedł do Pańskiej winnicy i otrzymał tę samą zapłatę, co pracujący przez cały skwarny dzień – denara Bożego królestwa. Może jak tamci ludzie z Jezusowej przypowieści wzdragamy się przed uznaniem słuszności decyzji Boga? Tak, Jego sprawiedliwość i miłosierdzie są święte. A nasze? Nasze pozostają próbą rewanżu…
Z apokryfów dowiadujemy się, że Dobry Łotr miał na imię Dyzmas. Cała tradycja Kościoła zawsze przedstawia; Dobrego Łotra po prawej stronie Jezusa. Oznacza to, że znajdował się on po tej stronie, po której stała Maryja. Czyżby znalazł się w kręgu łask Jej rozmodlonej postaci, przed której mocą drży nawet szatan, łask, które otworzyły najpierw jego serce, a potem usta, by wypowiedziały słowa zmieniające jego życie na całą wieczność? Trudno dociekać, ale jedno jest pewne – po stronie Maryi dokonał się pierwszy cud odkupienia grzesznika.
27 III WIELKI CZWARTEK
„Matka karmi dziecko swoim mlekiem. Jezus karmi nas samym sobą. Czyni to pełen miłości i czułości – karmi nas Najświętszym Sakramentem, który jest bezcennym, życiodajnym pokarmem”. Słuchając słów bł. Juliana z Norwich, módlmy się o to, aby tak jak każde dziecko w sposób naturalny łaknie mleka matki, tak każdy z nas pragnął nieustannie świętego Pokarmu.
28 III WIELKI PIĄTEK
„Nie opuszczajcie Jezusa, w którym złączyło się to, co Boskie, z tym, co ludzkie. On nie przestaje patrzeć na was. Czy nie możecie odwrócić oczu waszej duszy od spraw tego świata, aby spojrzeć na Niego?” Te słowa św. Teresy z Avila nabierają szczególnego znaczenia dziś, kiedy Jezus samotnie umiera na krzyżu.
29 III WIELKA SOBOTA
„Podczas męki Chrystusa wiarę chrześcijańską utracili wszyscy Apostołowie i ogół uczniów. Niektórzy z nich wątpili, czy jest On prawdziwym Bogiem i Mesjaszem, chociaż wszyscy nadal mieli Go za największego proroka. Jedna tylko Dziewica Maryja zachowała niezmienną wiarę w tamtą Świętą Sobotę, dzięki czemu uzyskała to, że w każdą sobotę doznaje w Kościele Bożym szczególnego nabożeństwa” (św. Wincenty Ferreriusz). Naśladujmy Matkę Bożą w Jej wierze.
30 III WIELKANOC
„Przyłączcie się wszyscy, przyłączcie do radości Mistrza. Pierwsi i ostami, przyjdźcie po swoją zapłatę. Bogaci i ubodzy, śpiewajcie i tańczcie pospołu. Wy, którzy nakładaliście na siebie pokutę, i wy, Którym żyło się lekko, czcijcie ten dzień. Wy, którzyście pościli, i wy, którzy nie pościliście, wszyscy radujcie się tym dniem” (św. Hipolit).
31 III PONIEDZIAŁEK WIELKANOCNY
„Zbliż się do ziarna zbożowegp, weź ziarno pszeniczne, które suche, bez czucia, bez ruchu spoczywa; pociągnij skibę, rozkop ziemię, uczyń grób, schowaj weń ziarno i zwróć uwagę, jak ono ulega śmierci, rozpada się w soczystości, rozkłada w zgniliźnie. Lecz skoro dojdzie do owego stanu, które d przedtem podszep- nęło zwątpienie i niedowiarstwo, wtedy nagle budzi się nowe życie w kiełku, w runi zielonej wyrasta w dziecko, w domie w męża, dojrzewa starcem w kłosie, i w tym samym owocu i postaci, które opłakiwałeś już jako zgubione, rozwija się na nowo tak, iż debie, człowieku, ziarno pszeniczne nie tyle zaprasza do używania, ile do poznania, nie mniej nakłania dę do wiary niż do pracy. Człowieku, przyjmij ten dar wiary, za darmo ci go dają; przyjmij, wierząc w zmartwychwstanie, bo Jezus jest naszym życiem i zmartwychwstaniem” (św. Piotr Chryzolog).
Artykuł pochodzi z Miesięcznika Różaniec – Marzec 1997
Wydawnictwo Sióstr Loretanek POLECA
Lectio Divina na Każdy Dzień Roku Tom 3
Praca Zbiorowa
Znajdujemy się w takim momencie historii Kościoła, który charakteryzuje się powrotem do rozważań Słowa Bożego, co można zauważyć w życiu duchowym wszystkich ludzi wierzących. Poszczególne tomy rozpoczynającej się serii mają pomóc nam w odbyciu tej swoistej drogi, jaką jest lectio divina. Ta dawna modlitwa, głęboko zakorzeniona w chrześcijańskiej tradycji, jest żywa i jeszcze bardziej aktualna także dzisiaj.
