„Posłuchaj, córko, spójrz i nakłoń ucha, zapomnij o swym ludzie, o domu swego ojca, bo Król pragnie twej piękności; Jemu samemu oddaj pokłon.” Te słowa psalmu mistrzowie życia wewnętrznego odnoszą do ludzkiej duszy, napominając nas, abyśmy nie układali życia według własnych planów, lecz odwrócili się od tego, co doczesne, oddali się Bogu, pokochali Go ponad wszystko i służyli Mu niepodzielnym sercem. W ten sposób wypełnimy przykazanie: „Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą, i całym swoim umysłem”.

To wezwanie rozlega się szczególnie donośnie w okresie Wielkiego Postu, kiedy Kościół przypomina nam, że mamy „zapomnieć o sobie” i „słuchać Boga”, by lepiej poznać Jego zamiary. Połóżmy więc na szali nasze ludzkie pragnienia i pragnienia Boga, by przekonać się, że prawdziwą wartością jest tylko to, czego żąda Bóg.

Myśli te przewijają się na kolejnych stronach „Różańca” Niech staną się one pomocą do głębszego przeżycia Wielkiego Postu przez każdego z nas.

Siostry Loretanki