W Litanii Loretańskiej wzywamy Maryję tytułem: „Panno czcigodna”. To modlitewne wyrażenie kryje w sobie przynajmniej dwa powody, dla których pochylamy się nad Jej dziewictwem ze czcią. Maryja jest Panną – poczęła dziewiczo Syna Bożego, pozostała Dziewicą w jego narodzeniu i zachowała dziewictwo do końca życia. „Jej ciało jaśniało cnotą czystości” – mówi św. Bernard. To pierwszy, ale nie jedyny i nie najważniejszy wymiar dogmatu o Maryi zawsze Dziewicy. Maryja była dziewicą nie tylko w ciele, ale i w duchu, ponieważ zachowała wierność Bogu i – używając języka Biblii – nie cudzołożyła z obcymi bożkami (por. Ef 16, 36; 20, 30). Była czysta i wierna. Nigdy Boga nie porzuciła i w niczym nie okazała Mu niewierności. Tylko Jego miłowała i tylko On zamieszkiwał w Jej sercu.
A my? Mamy swoich bożków i swoje cielce. Podporządkowujemy siebie i swój czas robieniu kariery, zarabiamy kolejne tysiące, staramy się o nowe samochody, adorujemy przez długie godziny szklanego cielca i jego programy… Czy zatem Bóg jest u nas rzeczywiście na pierwszym miejscu? Czy nie ma konkurentów we współczesnych bożkach? Czy nie służymy jednocześnie Jemu i mamonie? A Maryja była poddana we wszystkim tylko Bogu, była wolna od tego, co nas zniewala.
Czystość, będąca owocem wierności Bogu, to najbardziej godny czci wymiar Maryjnego dziewictwa. Tak właśnie należy odczytywać słowa św. Anzelma: „Wypadało, by poczęcie dokonało się z Matki najczystszej; wypadało, by owa Panna taką jaśniała czystością, której nie da się pomyśleć poza Bogiem”. Właśnie do tego znaczenia odwołuje się św. Ludwik, pisząc: „Jej czystość, tak bardzo z innego świata, przyciągała do Niej Boga”.
Jakże inaczej jest z nami! św. Ludwik pyta: „Czy nasza czystość jest dość wielka, abyśmy się wprost i bezpośrednio z Nim połączyć mogli? Nie jest, i dlatego potrzebujemy Maryi, której czystość »przyciągała do Niej Boga«”.
Czcijmy więc Matkę Bożą w tajemnicy Jej Dziewictwa, naśladujmy Ją na miarę naszych możliwości i prośmy o wstawiennictwo. „Panno czcigodna, módl się za nami!”.
Wydawnictwo Sióstr Loretanek POLECA
Maryja i Kościół O Litanii Loretańskiej w rytmie Lectio Divina
ks. Antoni Tronina
Rozważając starożytne określenia Maryi, zaczerpnięte z Biblii i z liturgii, odnajdujemy w nich nasze własne powołanie do świętości. Każde z tych wezwań kończymy ufną prośbą, zwracając się do Maryi: „Módl się za nami!”. Ona jest bowiem najpewniejszą Przewodniczką na drodze do świętości i Orędowniczką u Syna. Taka sama jest rola Kościoła, jako wspólnoty zbawienia. (…)
