Aby rozkwit powołań w Ameryce Południowej stał się nowym bodźcem misyjnym dla lokalnych Kościołów.
Narody Ameryki Południowej nęka wiele poważnych problemów: analfabetyzm, gtód, nędza, niesprawiedliwość społeczna. Brak też powołań kapłańskich i zakonnych, by podejmować dzieło Nowej Ewangelizacji.
Dlatego w lipcu Ojciec Święty Jan Paweł II zwraca się do wszystkich wspólnot modlitewnych, zwłaszcza różańcowych, ze szczególnym wezwaniem, by żarliwie prosiły Pana: Chryste, Dobry Pasterzu, Boski Kapłanie, Tyś powiedział: „Żal mi tego ludu” (Mk 8, 2). Ześlij na rodziny w Ameryce Południowej łaskę licznych i dobrych powołań kapłańskich i zakonnych, powołań misyjnych. Maryjo, Matko Jedynego Kapłana, przyjmij naszą modlitwę.
Artykuł pochodzi z Miesięcznika Różaniec – Lipiec/Sierpień 1996
Wydawnictwo Sióstr Loretanek POLECA
Na wieczność Rozważania nad obliczem kapłaństwa
kard. Robert Sarah
Bycie drugim Chrystusem zobowiązuje do tego, by stać się najmniejszym ze sług, bycie drugim Chrystusem zobowiązuje do czystego i nieograniczonego poszanowania wszystkich, bycie drugim Chrystusem zobowiązuje mnie do wejścia na Krzyż. Święcenia nie sadzają nas na tronie, ale zawieszają na Krzyżu. […] Mistyczne i duchowe utożsamienie kapłana z Chrystusem nie prowadzi do żadnych nadużyć, jeśli jest przeżywane w prawdzie. Nie bójmy się przywracać głębokiego sensu tym jakże wymagającym słowom.
