Przemyśl jest stolicą archidiecezji obrządku łacińskiego i diecezji bizantyńsko-ukraińskiej. Dlatego też po nawiedzeniu parafii rzymskokatolickich metropolii, figura Matki Bożej Fatimskiej przekazana została uroczyście wiernym unickim.
Matkę Bożą powitał uroczyście w przemyskiej bazylice, będącej równocześnie sanktuarium maryjnym, ordynariusz diecezji bp Jan Martyniak, po czym w procesji z lampionami figurę przeniesiono do pobliskiej katedry unickiej. Tysiące wiernych rzymskokatolickich odprowadzały Maryję, żegnając Ją śpiewem i modlitwą.
W katedrze figurę ustawiono przed ikonostasem Powitalnej Mszy świętej przewodniczył bp Jan Martyniak. W uroczystości uczestniczyli również biskupi obrządku łacińskiego, którzy zachęcali swoich wiernych do wspólnej z braćmi unitami modlitwy u stóp Matki Bożej Fatimskiej.
Podczas nawiedzenia greckokatolickiej diecezji przemyskiej figura Matki Bożej Fatimskiej brała udział także w malowniczym święcie Jordanu, obchodzonym w Kościele Wschodnim bardzo uroczyście 19 stycznia (wg kalendarza juliańskiego – 6 stycznia).
Święto to jest pamiątką Chrztu Pańskiego w wodach Jordana Liturgii w rycie bizantyńsko-ukraińskim przewodniczył bp Jan Martyniak. Obecni byli także biskupi rzymskokatoliccy: abp Józef Michalik, bp Stefan Moskwa z Przemyśla oraz bp Kazimierz Górny z Rzeszowa. W wodach rzeki San trzykrotnie zanurzano potrójne świece – symbol Trójcy Świętej. Poświęcono też wodę poprzez zanurzenie w Sanie trzy razy krzyża.
Figura Matki Bożej Fatimskiej aż do 20 stycznia nawiedzała wiernych obrządku bizantyjsko-ukraińskiego. Po czym przekazana została diecezji zamojsko-lubaczowskiej.
Jako pierwszą, figura fatimska nawiedziła Ziemię Lubaczowską. Wielkie tłumy wiernych witały Matkę Bożą w lubaczowskiej konkatedrze, skąd następnego dnia (21. 01) przewieziono figurę do Tomaszowa Lubelskiego. Dni pobytu figury w diecezji zamojsko-lubaczowskiej były również czasem bardzo silnych mrozów. Tomaszowscy czciciele Maryi nie lękali się jednak zimna. Zarówno w kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa, jak i w sanktuarium Matki Bożej Szkaplerznej tysiące ludzi gromadziło się podczas Mszy świętych, nabożeństw i czuwania, by oddać hołd Najświętszej Matce.
W następnych dniach na szlaku wędrówki figury Matki Bożej Fatimskiej znalazły się kolejno: sanktuarium Matki Bożej Bełzkiej w Tamoszynie, Nabroże i Hmbieszów, skąd przez Grabowiec trasa peregrynacji wiodła do Zamościa.
Zamość powitał Matkę Bożą w fatimskiej figurze gorącymi sercami i… dwudziestosześciostopniowym mrozem. Jednak chociaż w nocy mróz zwiększył się do trzydziestu stopni, w procesji figury po kościołach Starego Miasta wzięło udział kilka tysięcy wiernych.
Po uroczystym pożegnaniu figura wyruszyła w dalszą drogę, tym razem do Krasnobrodu, a potem przez Józefów do Biłgoraju. Tu właśnie po nawiedzeniu biłgorajskich wiernych, nastąpiło pożegnanie figury przez władze duchowne i wiernych diecezji zamojsko-lubaczowskiej.
Rozpoczął się kolejny etap tej niezwykłej pielgrzymki przez polską ziemię – diecezja sandomierska.
Raz jeszcze polscy katolicy dali dowód swego głębokiego umiłowania Matki Bożej. Żadne przeszkody i największy nawet mróz nie potrafiły ostudzić gorących serc tych, którzy oddają się Maryi w wieczystą opiekę.
Wydawnictwo Sióstr Loretanek POLECA
Przy Niepokalanym Sercu Maryi
o. Stanisław Przepierski OP
Wspomnienia o Jezusie, wyryte w duszy Maryi, towarzyszyły Jej w każdej okoliczności, sprawiając, że powracała myślą do różnych chwil swego życia obok Syna” – pisał św. Jan Paweł II. Gdy w pierwsze soboty miesiąca zaczniemy dotrzymywać towarzystwa Bożej Matce w rozważaniu tajemnic różańca, wejdziemy na drogę duchowości Jej Niepokalanego Serca.
