Czerwiec to miesiąc, w którym w sposób szczególny czcimy Najświętsze Serce Pana Jezusa. Gromadzimy się w kościołach i kaplicach, aby dziękować Bogu za Jego nieskończoną miłość do człowieka i uczyć się miłości od Tego, który do końca umiłował. Pomaga nam w tym nauczanie papieża Jana Pawła II. (red.)
TAJEMNICA KRÓLOWANIA: CICHOŚĆ I POKORA
Chrystus mówi: „Uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem” (Mt 11,29).
Może tylko raz w swoich słowach Pan Jezus odwołał się do swego Serca. I ukazał tę jedną cechę: „cichość i pokorę”. Jak gdyby chciał powiedzieć, że tylko tą drogą chce zdobywać człowieka; że przez „cichość i pokorę” chce być Królem serc. Cała tajemnica Jego królowania wyraziła się w tych słowach. Cichość i pokora kryją w pewnym sensie całe „bogactwo” Serca Odkupiciela. Ale też ta cichość i pokora odsłaniają Go w pełni oraz pozwalają nam lepiej Go poznać i przyjmować, czynią Go przedmiotem najwyższego podziwu.
Piękna Litania do Najświętszego Serca Jezusowego składa się z wielu podobnych słów – co więcej, z okrzyków podziwu dla bogactwa Serca Chrystusowego. Rozważmy je z uwagą. (Watykan, 20 czerwca 1979 r.)
WIECZYSTE ŹRÓDŁO ŻYCIA
W Sercu Chrystusa miłość Boża wychodzi naprzeciw całej ludzkości…
Wydaje się, że u schyłku XX stulecia została ostatecznie przezwyciężona postawa niedowiarstwa typu oświeceniowego, bardzo długo dominująca. Ludzie odczuwają głęboką tęsknotę za Bogiem, ale zagubili jakby drogę do wewnętrznego sanktuarium, w którym mogliby przyjąć Jego obecność; tym sanktuarium jest właśnie serce, gdzie wolność i rozum spotykają się z miłością Ojca, który jest w niebie.
Serce Chrystusa jest siedzibą powszechnej komunii z Bogiem Ojcem, jest siedzibą Ducha Świętego. Aby poznać Boga, trzeba znać Jezusa i żyć w harmonii z Jego Sercem, jak On miłując Boga i bliźniego.
Kult Najświętszego Serca, jaki rozwinął się przed dwoma wiekami w Europie pod wpływem mistycznych doświadczeń św. Małgorzaty Marii Alacoque, był reakcją na jansenistyczny rygoryzm, którego konsekwencją było niedocenianie nieskończonego miłosierdzia Bożego. Dzisiaj, gdy życie człowieka zostało sprowadzone do jednego wymiaru lub wystawione jest wręcz na pokusę różnych form nihilizmu – jeśli nie teoretycznego, to z pewnością praktycznego – kult Serca Jezusa ukazuje ludzkości wizję autentycznej i harmonijnej pełni w perspektywie nadziei, która nie może zawieść.
Mniej więcej sto lat temu pewien znany myśliciel ogłosił „śmierć Boga”. A przecież właśnie z Serca Syna Bożego, przebitego na krzyżu, wytrysnęło wieczyste źródło życia, które daje nadzieję każdemu człowiekowi. Z Serca ukrzyżowanego Chrystusa rodzi się nowa ludzkość, uwolniona spod władzy grzechu. Człowiek roku 2000 potrzebuje Serca Chrystusa, by poznać Boga i poznać samego siebie; potrzebuje go, by budować cywilizację miłości.
Zachęcam was, byście wpatrywali się z ufnością w Najświętsze Serce Jezusa i powtarzali często słowa: „Najświętsze Serce Jezusa, ufam Tobie”. (Watykan, 8 czerwca 1994 r.)
ŻYWE ŚWIADECTWO WOLI BOGA
Serce Jezusa ofiarowuje się nam jako żywe świadectwo woli Boga, który pragnie nas zbawić i doprowadzić do tego. byśmy zgodnie z Jego świętą wolą mogli Mu się podobać „w naszych intencjach i naszych czynach”.
Choć każdy człowiek doświadczył boleśnie zła moralnego, winy, która oddala od Boga, nieposłuszeństw a Jego woli, to wiemy, że właśnie z tego doświadczenia może nas wyzwolić tylko miłość Serca Jezusa.
Najświętsze Serce bogate w miłosierdzie dla wszystkich, którzy pozostają w niewoli grzechu, jest początkiem i fundamentem pokoju i prawdziwej nadziei. Jezus przywraca wszystkim ludziom jedność z Ojcem; zawieszony na krzyżu przyciąga ku sobie wzrok ludzi szukających zbawienia (por. J 19, 37). Jego przebite Serce – pamiętajmy o tym zawsze – jest niewyczerpanym źródłem Boskiej miłości, która przebacza, odradza, przywraca życie.
Ku temu Sercu, przebłaganiu za grzechy świata, prowadzi nas Maryja. Niech przybliża ku Niemu każdego człowieka, który doznaje smutku z powodu zła i być może stracił już nadzieję na odzyskanie przyjaźni z Bogiem.
Niepokalane Serce Maryi, przybliżaj nas do Najświętszego Serca Twego Syna Jezusa! (Watykan, 16 czerwca 1991 r.)
Artykuł pochodzi z Miesięcznika Różaniec – Czerwiec 1997 r.
Wydawnictwo Sióstr Loretanek POLECA
Krew i Woda Dar Miłości Miłosiernej
Paweł Warchoł OFMConv
Książka wprowadza nas w tajemnicę Serca Jezusa. Z niego bowiem wypływa zbawienna krew i woda. Bez nich nie ma życia. Kto chce z tych zdrojów skorzystać, uświadamia sobie ich wartość oraz odkrywa prawdę, która zainspiruje go do pogłębiania wiedzy i życia duchowego. Tak postępowali wspomniani w książce święci, przewodnicy wiary, gdyż w Sercu Chrystusa odkryli prawdziwe szczęście.
