Po raz kolejny w „Różańcu” uczy nas modlitwy św. Ludwik de Montfort Tym razem polecamy uwadze Czytelników sposób, w jaki odmawia! i rozumiał on modlitwę, której nauczał nas Jezus. Ten tekst może również posłużyć nam do medytacji i nauki modlitewnego skupienia, (red.)

Było rzeczą konieczną, zauważa św. Cyprian, aby Ten, który przychodził jako Zbawicie], by dać nam życie łaski, jako niebieski Nauczyciel – nauczył nas także sposobu modlenia się.

Mądrość boskiego Nauczyciela widać dobrze z porządku, słodyczy, siły, jasności tej boskiej modlitwy, bogatej, chociaż krótkiej, zrozumiałej i przystępnej dla prostych, podczas gdy jest pełną tajemnic dla mądrych.

Ojcze nasz zawiera w sobie wszystkie nasze obowiązki względem Boga, akty wszystkich cnót i prośby we wszystkich naszych potrzebach tak duchowych, jak i cielesnych. „Jest streszczeniem Ewangelii” – mówi Tertulian.

A Tomasza Kem- pis mówi, że „przewyższa wszystkie pragnienia świętych, zawiera w skrócie wszystkie pełne słodyczy zdania psalmów i pieśni, prosi o wszystko to, co jest nam potrzebne, chwali Boga w sposób wspaniały, wznosi duszę od ziemi do nieba i jednoczy ją ściśle z Bogiem”. A św. Jan Chryzostom; „Kto nie modli się tak, jak Boski Nauczyciel modlił się i uczył się modlić, nie jest Jego uczniem: Bóg Ojciec woli być wzywany bardziej modlitwą, której nauczył nas Jego Syn, niż modlitwami sformułowanymi przez ducha ludzkiego”.

O jakże niebezpieczną pokusą jest opuszczenie Modlitwy polecanej nam przez naszego Pana, aby posługiwać się modlitwami ułożonymi przez ludzi!

Powinniśmy odmawiać Modlitwę Pańską z przekonaniem, że Ojciec Przedwieczny wysłucha ją, ponieważ jest modlitwą Jego Syna, którego On zawsze wysłuchuje i którego my jesteśmy członkami.

Św. Augustyn zapewnia, że Ojcze nasz – dobrze odmawiane gładzi grzechy powszednie. „Sprawiedliwy upada siedem razy na dzień” (Prz 24, 16), lecz siedmioma prośbami Modlitwy Pańskiej może powstać ze swoich upadków i umocnić się przeciw nieprzyjaciołom

Ta modlitwa jest także krótka i łatwa, aby nam słabym i podległym tak wielu nędzom było łatwo odmawiać ją częściej i z większym nabożeństwem i otrzymać przez to jak najprędzej upragnioną pomoc.

Nie oszukujcie się więc, dusze pobożne, które opuszczacie Modlitwę ułożoną przez samego Syna Bożego i przez Niego nakazaną wszystkim wiernym: wy, którzy uważacie tylko modlitwy ułożone przez ludzi, jakby człowiek, chociaż najbardziej oświecony, wiedział lepiej niż Jezus Chrystus, jak my mamy się modlić: wy, którzy szukacie w książkach napisanych przez ludzi sposobu modlenia się do Boga, prawie nie uważając godnym użycia tego, który dał nam Jego Syn: a także wy, którzy uważacie, że uczonym i bogatym przystoją tylko modlitwy zawarte w książkach, a nie Różaniec, nadający się według was dla kobiet, dzieci i ludu. Jakby pieśni i modlitwy z tych książek były piękniejsze i podobały się Bogu bardziej niż Modlitwa Pańska!

O jakże niebezpieczną pokusą jest opuszczenie Modlitwy polecanej nam przez naszego Pana, aby posługiwać się modlitwami ułożonymi przez ludzi!

Nie chcemy z pewnością zachęcać się do chwalenia Boga odrzucając modlitwy ułożone przez Świętych, lecz nie możemy pozwolić, aby wierni woleli je bardziej od modlitwy, która wyszła z ust Mądrości wcielonej, aby szukali potoków zostawiając źródło, aby odrzucali wodę czystą i zaspokajali pragnienie tą zanieczyszczoną. Ponieważ Różaniec złożony jest z Modlitwy Pańskiej i z Pozdrowienia Anielskiego i jest właśnie tą czystą i wieczną wodą, która wypływa ze źródła łaski, podczas gdy inne modlitwy szukane tu i tam w książkach są małymi strumykami z niego wypływającymi.

SZCZĘŚLIWY TEN, KTO ODMAWIAJĄC MODLITWĘ PAŃSKĄ UWAŻA NA KAŻDE JEJ SŁOWO!

Znajdzie w niej wszystko to, czego potrzebuje, wszystko to, czego pragnie.

Odmawiając tę cudowną modlitwę, t przede wszystkim przyciągamy do siebie serce Boże, wzywając Go słodkim imieniem Ojcze.

Bóg jest naszym Ojcem! A więc wszyscy jesteśmy braćmi! I naszą ojczyzną, i naszym dziedzictwem jest Niebo! Czy to nie wystarczy może, aby wzbudzić w nas razem z miłością Boga i bliźniego, oderwanie się od każdej rzeczy ziemskiej?

Kochajmy więc takiego Ojca i mówmy Mu tysiąc razy: „Ojcze nasz, który jesteś w niebie!” O, Ty, który wypełniasz niebo i ziemię swoją Istotą niezmierzoną i wszędzie jesteś obecny: Ty, który jesteś obecny w świętych przez swoją chwałę, w potępionych przez swoją sprawiedliwość, w sprawiedliwych przez swoją łaskę, w grzesznikach przez swoją cierpliwość, która wszystko znosi, spraw, abyśmy zawsze pamiętali o tym, że pochodzimy z nieba, abyśmy żyli jak prawdziwe dzieci Twoje i zawsze, ze wszystkich i sił dążyli tylko do Ciebie.

„NIECH SIĘ ŚWIĘCI IMIĘ TWOJE!”

Święte i straszliwe jest Imię Boga (Ps 99,3) mówi królewski Prorok i niebo – wda Izajasz (Iz 6,3) – rozbrzmiewa nieustannymi pieśniami chwały Serafinów wysławiających świętość Pana, Boga Zastępów. Prosimy tutaj, aby cała ziemia znała i adorowała przymioty Boga tak wspaniałego i tak świętego: aby był On poznany, kochany i adorowany przez pogan, Turków, Żydów, barbarzyńców i przez wszystkich niewiernych: aby wszyscy ludzie służyli Mu i chwalili Go żywą wiarą, niezachwianą nadzieją, gorącą miłością, poza wyrzeczeniem się każdego błędu: słowem, aby wszyscy ludzie byli świętymi, ponieważ On sam jest Święty.

„PRZYJDŹ KRÓLESTWO TWOJE!”,

tj. króluj, Panie, w naszej duszy przez swoją łaskę, w tym życiu, abyśmy po śmierci zasłużyli królować z Tobą w Królestwie Twoim. Twoje Królestwo, tj. najwyższa i wieczna szczęśliwość, w którą my wierzymy, której się spodziewamy i której oczekujemy: szczęśliwość obiecana nam z dobroci Ojca, zdobyta przez zasługi Syna i objawiona przez światło Ducha Świętego.

„BĄDŹ WOLA TWOJA, JAKÓW NIEBIE, TAK I NA ZIEMI!”

Nic z pewnością nie dzieje się bez rozporządzenia Boskiej Opatrzności, która wszystko przewiduje i wszystkim rozporządza jeszcze, zanim coś się stanie: naprawdę żadna przeszkoda nie może doprowadzić jej do zmiany celu, jaki sobie stawia i dlatego kiedy prosimy Boga, aby spełniła się Jego wola, to nie znaczy, mówi Tertulian, że obawiamy się, że ktoś będzie mógł oprzeć się skutecznie realizacji Jego planów, lecz pokornie zgadzamy się na wszystko to, co spodobało się Jemu rozporządzić w naszym względzie i mówimy, że jesteśmy gotowi czynić zawsze, w każdej okoliczności Jego najświętszą wolę, znaną nam z Jego przykazań, z taką samą gotowością i wytrwałością, z jaką posłuszni Mu są Aniołowie i Święci.

„CHLEBA NASZEGO POWSZEDNIEGO DAJ NAM DZISIAJ!”

Pan nasz uczy nas prosić Boga o wszystko, czego potrzebujemy dla życia ciała i duszy. Tymi słowami Modlitwy Pańskiej wyznajemy pokornie naszą nędzę i oddajemy hołd Opatrzności Boskiej, uznając się dłużnikami Jego dobroci dziś i zawsze – wszystkich naszych dóbr ziemskich Jednym słowem „chleba”, prosimy Boga o to, co jest nam ściśle konieczne do życia: wyłączone jest z niego to, co zbyteczne. Tego chleba potem prosimy na „dziś”, to znaczy, że wszystkie nasze troski ograniczamy do dnia dzisiejszego i że dni następne zawierzamy Opatrzności Boskiej.

„PRZEBACZ NAM NASZE WINY, JAKO I MY ODPUSZCZAMY NASZYM WINOWAJCOM!”

Nasze grzechy – mówią św. Augustyn i Tertulian-są długami zaciągniętymi przez nas u Boga, długami, których Jego sprawiedliwość wymaga zwrotu aż do ostatniego grosza. Wszyscy mamy te długi.

Pomimo jednak naszych licznych win, z ufnością zbliżamy się do Boga i szczerze żałując, mówimy Mu: Ojcze nasz, który jesteś w niebie, przebacz nam grzechy serca i ust, grzechy czynów i opuszczeń, które czynią nas nieskończenie winnymi w oczach Twojej sprawiedliwości: tak, przebacz je, jak my, Twoje dzieci, Ojcze łaskawy i miłosierny, przebaczamy z posłuszeństwa i z miłości tym, którzy nas obrazili.

„I NIE DOPUŚĆ”

przez naszą niewierność Twoim laskom, abyśmy ulegli pokusom świata, szatana i ciała.

„ALE ZBAW NAS”

ode złego: od zła grzechu, od zła kar doczesnych i od kary wiecznej, przez nas zasłużonej.

„AMEN!”

Słowo bardzo pocieszające, które jest – jak mówi św. Hieronim – jako pieczęć dana przez Boga samego na wszystkie nasze pytania, aby zapewnić nas, że nas wysłuchał; słowo, jakim zdaje się On sam, nasz Pan, odpowiada nam: „Niech się wam stanie tak, jak o to prosicie: tak, otrzymaliście wszystko”. (Przedziwny sekret Różańca świętego, Wrocław 1995).

Artykuł pochodzi z Miesięcznika Różaniec – Luty 1996

Wydawnictwo Sióstr Loretanek POLECA

Rozważania Różańcowe na Każdy Dzień Tom 1-5

Rozważania Różańcowe na Każdy Dzień
Praca Zbiorowa

Przyjmij ten „brewiarz różańcowy”, zanurz się w medytacji i Różańcem opleć cały świat – sprawy Kościoła i Ojczyzny, parafii i rodziny. Rozbudzaj w sobie pragnienie, aby Maryja była „coraz bardziej znana i kochana” i aby zatriumfowało Jej Niepokalane Serce.

Share.

Francuski teolog i misjonarz, pozostawił bogaty dorobek pisarski, dzięki któremu poznajemy go jako wybitnego mariologa i orędownika szczególnego nabożeństwa do Matki Bożej.